W Polsce żyje około 400 tysięcy chorych na schizofrenię. Jednak, co czwarty Polak nie ma świadomości, że schizofrenia to choroba psychiczna. Mimo, że Polacy nie wiedzą, czym jest schizofrenia, obawiają się jej i chorujących na nią ludzi. Kontaktom z chorymi towarzyszy najczęściej uczucie współczucia, zakłopotania, bezradności i lęk. Jest to szczególnie dotkliwe dla chorych próbujących podjąć pracę. Wśród tej grupy, bezrobocie wynosi 72%. Dlatego też tegoroczna kampania społeczna „Schizofrenia-Otwórzcie Drzwi”, pod hasłem „Razem w pracy – Razem w życiu” zmierza do pokazania, iż chorzy mogą i chcą pracować. Dopomóc mają w tym świadectwa zebrane w ramach drugiego ogólnopolski konkursu literackiego na esej, opowiadanie lub reportaż pod hasłem „Razem w pracy – Razem w życiu”

Wydarzeniem, dzięki któremu niemal każdy mógł poznać chorobę i ją zrozumieć był V Dzień Solidarności z Osobami Chorymi na Schizofrenię, „Schizofrenia – Otwórzcie Drzwi”, który odbył się 10 września. W wielu miastach w Polsce odbyły się koncerty, spotkania poetyckie, przedstawienia teatralne, wystawy plastyczne, dyskusje z udziałem osób chorujących wraz z rodzinami, pracowników służby zdrowia, polityków lokalnych, księży, artystów. Również tego dnia, w warszawskim Multikinie, zostały rozdane nagrody w konkursie literackim. Poniżej zamieszczamy werdykt jury.
 

WERDYKT JURY

Na konkurs spłynęły 64 teksty literackie, reportaże i eseje, głównie – świadectwa chorujących, którzy pracują oraz pracujących, którzy poprzez pracę spotkali chorych.  Część z prac, poświęcona była także przyczynom i mechanizmom, poprzez które osoby chorujące na schizofrenię bywają wykluczane z aktywności zawodowej, czy też nie mogą znaleźć dla siebie pracy. Pojawiły się także świadectwa pracodawców, opisujących swe doświadczenia z pracującymi osobami z chorobą psychiczną.

Jury Konkursu przyznało trzy nagrody, w tym jedną główną i trzy wyróżnienia.

I Miejsce i Nagrodę Główną otrzymał Pan Krzysztof Knefel, za opowiadanie „Kilka poranków”’.

To świetny literacko, opis bogactwa doznań chorujących na schizofrenię, w których można odkryć różnorodność doświadczeń i wrażliwość na piękno świata, także tego, z którego chorzy są wykluczani, ale w którym potrafią się odnaleźć, dzięki pracy nad sobą – jak stwierdziło jury w uzasadnieniu werdyktu. Choć narratorem jest osoba chorująca, autorem pracy jest młody lekarz, starający się zostać psychiatrą. „Życzyłbym sobie, by każdy psychiatra miał równie dużą empatię i umiejętność zrozumienia przeżyć chorych, jaką pokazał nam pan Krzysztof Knefel – stwierdził prezes Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, prof. Jacek Wiórka. 
 

II Miejsce przyznane zostało opowiadaniu „Godzina Myśli”, pani Lilianny Boryckiej.

Opowiadanie, a właściwie – dziennik autorki, przedstawia mądrość życiową, nakazującą przede wszystkim pracę nad sobą, zmaganie z własnymi słabościami, wrażliwość na innych i odkrywanie piękna życia codziennego, zawartego także w pracy gospodyni domowej – stwierdzili jurorzy.

III Nagrodę jury przyznało opowiadaniu „Dziubeniek”, pana Mieczysława B. Klimka.

Opowieść o „Dziubeńku” jest najlepszym świadectwem tego, jak można zmieniać postawy społeczne wobec chorujących, szczególnie tych, którzy uchodzą za odrażających czy niezrozumiałych. Tekst stawia przed nami wyzwanie – wyzwanie do wrażliwości na człowieczeństwo i dobroć tych, którzy z powodu choroby są odrzuceni i marginalizowani. To opowieść o pięknej przyjaźni, w której chory staje się bardziej zrozumiały, a zdrowy, psychiatra przemienia siebie i innych, poprzez przyjaźń z chorym – uzasadniają jurorzy konkursu.

Pan Krzysztof Konstantynowicz otrzymał I Wyróżnienie w konkursie, za trafny opis spostrzeżeń, obnażający stereotypy, którymi naznaczeni są chorzy.  

Wyróżnienie specjalne, za świadectwo dane przez pracodawcę; świadectwo empatii i zrozumienia dla chorego, któremu nie tylko daje się pracę, ale dzięki relacji z nim – wzbogaca rozumienie własnego świata, otrzymało opowiadanie pani Urszuli Jankowskiej, p.t. „Będzie to człowiek chory na schizofrenię”.

Pracą wyróżnioną, za pełne i poruszające ukazanie, choć w formie relacji, pełnej dystansu, nieustannej pracy w radzeniu sobie z chorobą, także poprzez aktywność zawodową, jest opowiadanie pana Rafała Sulikowskiego.

     Drugi już konkurs literacki, w ramach kampanii „Schizofrenia-Otwórzcie Drzwi” stał się niezwykłym źródłem naszej wiedzy o chorych, cierpiących na schizofrenię oraz o samej chorobie. Wiemy już, że także dla psychiatrów, świadectwa chorych i zdrowych pozwalają dostrzec relacje między chorymi a zdrowymi w sposób, który pogłębia wiedzę o chorobie. Dla nas wszystkich, którzy wiedzą niewiele, bądź chcą wiedzieć więcej, lektura tych tekstów staje się drogą do zrozumienia chorych, oswojenia ewentualnych lęków, a przede wszystkim – do poznania bogactwa i niejednokrotnie piękna doświadczeń chorujących – podsumowuje tegoroczny konkurs, Leszek Stafiej, przewodniczący jury, niezależny ekspert ds. komunikacji społecznej i mediów

Informacje o programie „Schizofrenia – Otwórzcie Drzwi”, o zeszłorocznym konkursie oraz PRACE NAGRODZONE I WYRÓŻNIONE na: