Tekst na tyle odwżny, rzeknę, obrazoburczy, że aż trudny do skomentowania.

anioły nie są przeszkodą, w tej szaradzie odgrywają inną rolę, nie chcę zgadywać, odwołania, zawód, porażka, pewnik:

- jeno Autor to wie.

PS:

(ja chyba wiem, parę lat temu rozliczyłem się z Piotrem - skałą)


PSII

- na swoją małą skałę

Melduję się co do przeczytania:
choć mogą to być lata świetlne od publikacji, wiedz, że czytam, słupek otwarcia będzie rósł mimo, że brak komentarza. I tak będzie, z "ulubionych" Ciebie nie wykreślę

- (tak piszącej)
na długoooo

PS:

jatu rzadko

PSII
gdzie indziej też

Przeczytałem, co jeszcze dodać do wcześniejszych komentarzy?


- bardzo na tak choć w przebierance aniołów, demonów bogów i prostytutek:

(kto tu jest kim?)

(przekornie stawiam na Kobiecość)

Wolna:

długie powroty w krótkie dni, dzięki za komentarz.

PS:

oczywiście "pokojna" to neologizm, czasem zdarza mi się dołączyć do oceanu:

"pokojnego"

Wolna:
długie powroty w krótkie dni, dzięki za komentarz.

PS:
przez edycję nie wycofam podwójnego "sklejenia", niech więc tak zostanie

no i super, nie ze wszystkim musimy się zgadzać, zaś różnorodność i czerpanie zeń powinno nas zbliżać:
Inuici budują igloo, Mongołowie jurty, (uproszzając) Indianie namioty Tipi a a Buszmeni szałasy (?)

To wszystko nazywa się Dom.

- spróbuj coś innego wybudować w tamtych warunkach.

A nasz dom jest jaki jest, mój, na ten przykład, chyba najwygodniejszy na świecie, tekst może tego nie mówi, bardziej o sąxiadach.

"Allons enfants de la Patrie"
I naprzód marsz, Ojczyzny dzieci,

czyli obraz i skojarzenie a przecie idzie to dalej:

już nie wybrana epoka tylko epoki
od zarania do - powiedz Autorko dokąd:

czuję, że dalej niż po nas


...

Darek:

trafiony - zatopiony

dawaj link do odsłuchania , jestem prawie pewny, że jest, w mojej głowie już brzmi:

(inna wersyfikacja, inna, podobna kultura (może stąd) - [b]nie opuszczaj mnie[/b]

https://www.youtube.com/watch?v=n0ehZeWGXW0

Dzięki za komentarze, chciałbym się odwzajemnić, jak zwykle ze mną, mam tyle spraw, wymówek, że aż nudno:

Tekst mieści się w tryptyku marcowa noc prze, czerwcowa noc prze - jeśli macie siły - zaglądnijcie;
a tu tym razem nazwijmy to "nasze fobie" zwiążane z obcymi, zderzone z naszymi świętościami:
- gwiazdka i Wigilia, rodzina, kasa pięćsetnie ofiarowana, które coraz mniej warte (stąd za dyszka) wraz z najkrótszymi dniami roku. Tyle pokrótce.

Fajnie Was widzieć, w tak nad wyraz rozbudowanych przemyśleniach, zaszaleję - zielenią pokryję Wasze komentarze.

(za myśli, które mi przyszły czytając Wasze opinie, serdeczne dzięki)

Nie o śmierci chciałbym aby tu mówiono ale o życiu.
Jedno z drugim tak powiązane, że nie sposób odróżnić Ślęży od Pogan:
- Jolie, tu mrugam do Ciebie trzecim okiem, okiem obudzonego/obudzonej.

tym razem inaczej:

Trwamy, wyrażamy, więc jesteśmy,

- tu ja mądrzejszy(wcześniej dwa przeciwstawne komentarze):

contra, więc jak jest?

- można kaleczyć umieszczane teksty w szybkich przeczytaniach, wypowiedziach i niby (w zasadzie) błyskotliwie tylko, że płytko (Przyszyc), sory Wolna, jest wcześniej odesłanie do genezy:

- bo to wiersz o tytule "Bezsilność 4" - czwarta odsłona pewnej myśli, kolejne uprecyzowanie, też i ktok w rozmowę Mistrza (nauczyciela) z zadającą pytania, ten fragment cyklu znów przewagę otrzymuje Nadzieja, że świat się poukłada.

PS:
nie jest łatwo oceniać cykl

- w sposób nieoczywisty

Dzięki za komentarze, tym razem nietypowo, siedem miut, które do są do zapamiętania, są też inne filmiki, jakże szybko się zapomina co pół roku temu się wydarzyło na granicy, kto tam był, kto pomagał, jakim to wszystko wydawało się apokaliptyczne i nierealne. I o to chodzi w tym wierszu:

https://www.youtube.com/watch?v=TSc1lBFYNuc

(tylko jeden procent oglądaczy zechce obejrzeć i zapamiętać)

Warszawa:

to wszystko przede mną, przed nami, na mojej prowincji inne problemy, ot obgadanie kogoś, napiętnowanie inności, zazdrość bo wszyscy wszystkich znają i wszyscy mają się za lepszych niż sąsiad, który tkwi za progiem od półwiecza. A przecież i do mnie zawita obojętność

Pozdrawiam

Za komentarz:

Wybrałaś nick Wilga, nie wiem jak świadomie, przeczytałem w "Wikipedii" o wildze- ptaku - wypisz - wymaluj Twoje wiersze:

PS:

wilga śpiewa, uroczo.

Ogólnie:

po to są wiersze (nie wnikając co i jak) - u mnie pojawiała się projekcja jak mogło by być:
i były motyle, gwiazdy, wszelkie kwiaty cuowniejsze od cudnych - próba zakrzyczenia rzeczywistości:

I po to są wiersze - element ujścia rzeczywistości, emocji, które gromadzą się w nieprzychylnym czasie. Tak przeze mnie przeczytany wiersz nie poddaje się kategorią dobry/zły:

A przecież jest, naturalny, tu i teraz, syty krzykiem:


Pozdrawiam