Wiesz co, Valdens? - Najlepsze to są komentarze pod Twoimi opowiadaniami
A tak na poważnie - kolejne opowiadanko, które mi się podobało. I również mówię - pierwsza część super, druga naciągana
Osobiście nie przepadam za przesłaniami, moralizowaniem, szukaniem jakiejś idei, nauczaniem, czy tłumaczeniem się - a bo chodziło mi o... i chciałem, żeby... Każdy niech wyciągnie z kawałka prozy to, co mu się podoba. Mi w prozie chodzi o ciekawą historię, dobry styl, lekkość czytania, zagłębienie się w inny świat. Czasem zrażą mnie błędy ort i interp (ale często mi umykają, po prostu się na nie nie zwraca uwagi tak bardzo - powtarzam od dawna, że przy wydawaniu prozy przechodzi ona najpierw przez korekty wydawnictw, tam siedzą ludzie od tego i dostają za to pieniądze , choć oczywiście bez przesady - przed wysłaniem tekstu gdziekolwiek zróbmy z nim porządek sami na tyle, na ile jesteśmy w stanie).
W wielu opowiadaniach czytam początek - i mnie szlag bierze - po co to czytać? co będzie dalej, skoro pierwszy akapit, dwa odrzucają mnie na kilometr? Często autor miło mnie zaskakuje - dalej jest lepiej
A tutaj - akapit, kolejny, ok, jestem, czytam
Bardzo dobry za to. I stawiasz piwo za ten drugi fragment

Jedno z bardziej podobających mi się opowiadań na tym forum. Bardzo dobry z dużym plusem. Głównie za styl - czytało się tak, jak powinno się czytać prozę. Pomysł interesujący.

Hm, a na kim eksperymentować, jak nie na skazańcach?

I jeszcze tego wieczora, zamiast znaleźć się w czarnej skrzynce - dwa metry pod ziemią, znalazła się w białym pokoju - czterdzieści metrów pod ziemią. Zamiast w Piekle - w piekle.

Świetny fragment. Ogólnie - uścisk dłoni.

Mi również pasowało bardziej na dwie małolaty Końcówka przesadzona jak na mój gust, dobrze, że nie zmieściły w nim więcej sprzętu

Końcówka słaba, pozostawia uczucie głodu - chciałoby się czegoś konkretniejszego. Pomysł o chłopcu, który zabija, przyczyniając się do "wypadków" - mój gust. Napisane poprawnie, ale jednak ogólnie średnio.

Szło się domyślić, ale nie przeszkadzało w lekturze
Pomysł udany, poprawnie napisane, dobrze mi się czytało ten tekst.
Lubię opowieści o ludziach, którzy mają poprzestawiane w mózgu, głowy na ścianach, rodzinę trupów, do których nadal mówią i oczekują odpowiedzi. Chore po prostu! I dlatego ciekawe

Gdyby nie ostatnie zdanie, które odrzuciło i nie pasowało mi do reszty... Lekka historyjka, przypomniał mi się Jakub Wędrowycz

Filmy o żywych trupach są dla mnie średnie. Opowiadanko dobre.
Śmieszne podejście do żony, nawet jak jest pół żywa i chce zjeść męża

Czułem się jak po przeczytaniu szkolnego wypracowania. Poloniści mają po prostu przechlapane...
Ćwicz, ćwicz, ćwicz - jak mawiał mój trener od samoobrony i technik interwencyjnych

W trakcie czytania można się uśmiechnąć, do prawdziwego psychologa warto iść, ale faktycznie do autentycznie "udanego", który potrafi nawiązać kontakt z pacjentem i mu pomóc. A dziewczynie, czy kumplowi również warto się zwierzyć
Przyjaciołom zwierzam się, zwłaszcza, jeśli wypijemy małe co nieco. Podobnie dziewczynie - zdarza się i na trzeźwo
Utwór udany. Rozbroił mnie fragment, gdzie psycholog prosi o narysowanie drzewa, bo tak jest w książce

Dobra satyra czyta się "swojsko", nie ma obciążeń stylu
lubię takie małe wyzywające teksty, wyzywające choćby przez przetransformowanie Bóg się rodzi...

Nikt tu chyba nie jest fachowcem Przypomniał mi się odcinek Włatców Móch o babci i jej radyjku
Dobry pomysł z "delejtowaniem" ludzi Ma w sobie cosik

Okon, masz u mnie brawa Kolejny sobotni uśmiech
Proste rymy, ale zgrane jak należy
Proste, miłe, przeczytam i się uśmiecham
A to ważne, rzekłbym - najważniejsze w takie dni

Początek - no aż dziw, coś chrzęści w zębach.
Ratuje końcówka

Dobre, szybkie, krytyczne - sobotnie poprawienie humoru

Ha ha ha
Są zgrzyty, ale historyjka poprawiła mi humor.
Co do zgrzytów - to nie mówię o literówkach, czy błędach, przymykam oko na takie sprawy. Chodzi mi o styl, o odbiór. Miejscami jakby czegoś brakowało.