Zgodzę się z Twoją opinią. Jednak film był inspiracją, a tekst stał się dziurawym woalem, odkrywającym zmarszczki udającej młódkę staruchy. Nie mam tak wybujałej fantazji, żeby pisać coś czego nie widziałem, nie wąchałem, nie słyszałem nie przeżyłem, nie dotknąłem. Choć fantazjuje, ale film Ci polecam.
Poezja jest fantazją, zlepkiem myśli i pragnień,snów i Bóg wie jeszcze czym. Nie chcę bronić utworu, jest dupiasty, to jest. Mało razy oblałem się zawartością szklanki, skoro wiem jak należy z niej korzystać i w jaki sposób pic zawartość? Czasem zapominamy o podstawowych zaleceniach i wychodzi babol. Dzieki za czas.

creep zatem polecam film i "wróć". Właśnie dla tego jest odnośnik, skąd myśl. Gdyż można to odnieść, do wiersza, do obrazu, czy utworu. Czytelnik nie będzie w stanie odnaleźć się w utworze. Jadnak racja, trzeba zachęcić czytelnika, do sięgnięcia do źródła myśli autora. No może mi się nie udało. No cóż;/ jednak dzięki za czas. Pozdrawiam

Hmmmmmmm nic nowego nie wniosę do sfery gramatycznej, Poprzednicy wyłuskali mankamenty.Jeśli chodzi o sferę duchową, to zbyt chaotycznie prześlizgnąłeś się autorze po temacie.Dla mnie to jest w odczycie jak kłótnia kochanków, bo on nałożył trampki do garnituru, a ona różowe szpilki do czarnej sukienki.
Tylko te inwektywy autora, pisane kursywą wskazują, że pierwszy wyciągnie rękę bo tęskni.Pozdro

Wiolin chyba Ci struna poezji pękła;/poprzez powtórzenia co albo gitara się roztroiła?
-II zwrotka 2 wers
-II zwrotka 3 wers
-III zwrotka4 wers
-III zwrotka2-3 wers
Echch!! No tyle gramatyki.
Rozmarzyłeś się oj rozmarzyłeś
No takie inwersje, takie pytanie i dopowiedzenie. Zbyt wyliczankowo,to i tamto, tak i siak.Wiem,że stać Cie na więcej. Uznam to za chwilę rozleniwienia twórczego. Pozdrawiam

Czyli lepsze było by użycie l.p w 3 osobie?tak myślę .
Tak za ciężki ten latawiec, ale to nie historia o latawcu z bibuły. Sądzę,że Widziałeś ten film. Tytuł może naprowadzać mylnie, ale jest odnośnik na końcu tekstu skąd się wziął. Nie będę oponował, to starszy tekst, ale po obejrzeniu tego filmu być może popłynąłem emocjami. Dzięki za wskazówki. Pozdrawiam

Mike17 jak pisałem wcześniej, tekst jest inspiracją, nie jest moim obrazo twórczym pomysłem.Ok może napuszony, patetyczny. Trochę mnie zabolało"przeciętny czytelnik", takich odsyłam do gazet i tabloidów . Takie osoby nie czytają ze zrozumieniem tylko chłoną wiadomości i treść. Tu wiem, że są czytelnicy z pomyślunkiem, a nie pochłaniacze liter.Wyobraźnia jest zaskakująca
Nie jest stylizacją ani kopią poematów Wielkich Autorów. Jest po prostu moim odczuciem i punktem spojrzenia, na treść filmu" Chłopiec z latawcem". napisany może trochę archaicznie, ale reżyseria i fabuła nie wskazuje na gatunek SF.
No cóż ?może w następnych Odnajdziesz chwilę wytchnienia? Zapraszam i pozdrawiam

Czekam

Czego? hmmmmmmm dobrego tekstu, który wytrąci mi szluga z palców, a browarka z drugiej ręki
Wulgaryzmy też używam, ale muszą mieć swój kontekst. Nie sztuką jest napisać monolog wulgaryzmów, bez większego przesłania.
Jestem niepoprawnym romantykiemwięc Połechtałaś moje ego czekam zatem na muśnięcie piórem. czekam zatem.

Walburga Piszę po prostu co widzę i czuję. Nie chcę słodzić, kiedy trzeba soli.Ja jestem rozlazły w pisaniu, choć zarzucam to samo innym;/ taki przechera ze mnie Czasem lepsza miniatura dająca do myślenia, niż monologiczny patos. No ja jednak nie umiem miniatur tworzyć, choć dwu wersy mi wychodzą Cieszę się, że mogę pomóc. tak wiec czekam na powiew romatyzmu.

Ach!!!!!!!! napisałbym doroślej ale w komentarzach chyba nie ma +18;/
Całość przekazu podoba mi się niezmiernie!Takie Wrrrrrrrrrrrrrrrr! choć wstęp w I wersie jak w dobrej bajce.Ciąg dalszy jak w "Opowieściach z Krypty"
No w końcu enteroza sie pojawiła, ale przejdę powolutku, po cichutku do stylistyki wiersza i wrażeń czytelniczych.
tu trochę bym pomieszał, moja opcja
"dostałam obrożę
z uwiązanym kawałkiem deski(podłogi) " -do wyboru, deska moim zdaniem brzmi bardziej brutalnie. Chciałem uniknąć zaimka osobowego Ciebie

w nawiasach częściowo wydaje mi się nadinterpretacją i dopowiedzeniem.
I zwrotka
moja propozycja-
"niech długość pozwoli
życie wygryzę bólem"---może zbyt patetycznie, ale zawsze można zmienić
II zwrotka jeszcze pobudza klimat,może ten ryj taki byle jaki.
Dalej już Poleciałaś chaosem, litania żalu,
Brak jakiegoś głośniejszego przekazu, oprócz zacietrzewienia. Nadal istnieje zaimkoza osobowa w twojej twórczości. Staraj się tego unikać. Jesteś narratorem i Pellką w wierszu, to widać. Nie dopowiadaj.
Wiersz przepełniony wewnętrznym żalem, nawet posunę się do tezy "złego dotyku", aczkolwiek jak wspomniałem wcześniej, o autorze i bohaterze w jednej osobie, ale również mogę, rzec że często narrator wciela się w rolę fikcyjną .
Ale się rozmazałem!!!!!!!!!!!!szok

No jak czytałem był ostatni
No staram się jak mogę, ale czy pomogę zobaczymy?Każda dobra rada jest więcej warta jak
'lizanie lizaka przez szybę" Dziękuje za zaproszenie, będę zaglądał.

Hi Walburga zajrzałem od "dupy strony" chyba nie rażą Ciebie takie sformułowania? czyli mówiąc prosto od ostatniego wiersza.
Co mi od razu rzuciło się w oczy, to brak enterozy. Jeden ciąg wersów, brak pauzy na chwile pomyślunku. Musiałem przerywać to sekundą na zaciągnięcie się dymem tytoniowymNo, ale nie będę tu pisał spamu, do rzeczy.
-II wers jakby takie przegadanie, tańczenie i wirowanie, no takie jednoznaczne i trochę laiczne.
Ogólnie rzecz biorąc Przesadziłaś z zaimkami osobowymi, no nie będę ich cytował, bo Wiesz o co mi chodzi.
ostatnie wersy podobają mi się. Są takim zapytajnikiem myślowym. Odcięciem od tej całości, trochę pogmatwanej, trochę pokrętnej myślowo.
Jak dla mnie zbyt chaotycznie przekazujesz myśl. Zajrzę do wcześniejszych.

Ok nie chcę wyjść na hipochondryka, ale mam zmienne nastroje i to zawieram w moich tekstach. No mam nadzieję, że otrzymam dobre rady, chciałbym się rozwinąć, jednak ostatnio moja wena jakby nie obudziła się z zimowego snu. Jednak zawsze jetem ciekaw co czytelnicy wyczytują w moim wierszoklectwie. Jakie mają skojarzenia, aczkolwiek nie zawsze muszą się pokrywać z moimi, ale cieszę się, że ludzie odnajdą cząstkę siebie w tym co ja daje od siebie. Pozdrawiam i zapraszam.

Walburga data pojawiła się hmmmmmm chyba z rozmachu kolejny czeka w poczekalni. Tak staram się pisać emocjonalnie, wykrzykiwać swoje emocje i żale na papierze.Nie wiem czy sprostam twojemu życzeniu, mam zmienny charakter jak kobieta, choć jestem mężczyzną nie szufladkuje się, ale moje wypociny, zmieniają się jak pogoda na Przylądku Hornpiszę, staram się pisać z czułością, z nerwem, z delikatnym tchnieniem. nie zawsze mi wychodzi, zawsze czekam dobrych rad. Dziękuje za odwiedziny i zapraszam częściej.Dziękuje za powitanie i pozdrawiam.

To zatrzymał, zatrzymał mimo późnej pory II zwrotka dobra i podoba mi się.
Dalej inwencje autorskie i III zwrotka może nie banalna, ale lekko przesłodzona. Brak tu jakiejś tajemnicy, pola do popisu dla czytelnika. Tyle ja pisarczyk. Poszukam innych może znów do czegoś się czepnę Pozdro

Dużo komentarzy, nie sugeruję się tym, ponieważ nie przeczytałem wszystkich, a co za tym idzie i dobrze, aby nie stać się stronniczym.
Nie da się ukryć, ze z twojego wiersza bije czucie, ale nie o tym chcę powiedzieć. Juz sam tytuł narzuca czytelnikowi tok myślenia,

I wers zacheca
II wers, oczywiście dla mnie, mięta nie pachnie zbyt pięknie, a szczególnie suszona, no ale tak jakoś ona utkwiła w pisaniu, wolałbym bazylię lub tymianek mięta jest taka, jakaś oczyszczająca.
III wers, no już dopowiedzenie, bo księżyc zazwyczaj w poezji ma kolor srebrny, choć czasem żółty, lub krwawo czerwony.
Moja propozycja a czas się srebrzy blaskiem nocy
Może chodzi o rytmikę? ale ja na tym się nie znam.
Nie! Jest zbyt późno, żebym dywagował mam parę innych propozycji do dalszego ciągu. postaram się powrócić i dopowiedzieć. Czytało sie dobrze. jednym zdaniem. Pozdro