Profil użytkownika
eka

Użytkownik
Offline
  • Miejscowość:
  • Data urodzenia:
  • -
  • -
  • Data rejestracji:
  • Ostatnia wizyta:
  • 17.04.2016 19:07
  • 16.12.2018 07:49
  • Tekstów:
  • Recenzji:
  • Komentarzy:
  • Pomógł:
  • Postów na Forum:
  • Tematów na Forum:
  • Newsów:
  • Postów w Shoutboxie:
  • 6
  • 0
  • 63
  • 9 razy
  • 1
  • 1
  • 0
  • 0
  • Grupy użytkownika:
Ostatnie komentarze eka
Inny zaiste Nabokov, no cóż zawsze podobno pisanie zaczyna się wierszy.
:)
Mam słabość do Twojej prozy poetyckiej.
No - nadrealizm czy jakoś tak - łączy.
Cieszę się, że wyczułam, ale nie zawsze gram bez fałszu, podstępne plączesz nuty.
:)
Gorgiasz napisał:
albo świadomość determinuje istnienie, albo istnieje nieskończona liczba światów równoległych.


Albo jeszcze coś innego, co pokażą nowe równania i czynione założenia. Obraz świata/wieloświata to zmatematyzowanej fizyki, możliwości wyobraźni, założeń.
Im więcej wiemy, tym przestrzeń nieznana się powiększa.
Interesujące, jakby nie patrzeć, perspektywy przed nami.
Pozdrawiam.
Jeżyka też.
:)
Przejścia · 24.04.2016 19:01 · Czytaj całość
Cytat:
Miladora napisała:
Bo jakoś nie przekonuje konieczność zachowania cząstek "nie" i owego rymu.



:)
Trudno. Rozumiem.
Dzięki za kolejną propozycję, rozważałam solidnie, ale wers i tak już długi, zatem niech zostanie bez zmian.
Dzięki, Mila. Rozmowa z Tobą jest prawdziwą ucztą.
:)
Ona · 24.04.2016 18:53 · Czytaj całość
Cytat:
Od­ru­cho­wo wzią­łem do ust po­zo­sta­wio­ny ka­wa­łek jabł­ka. Nie­złe. Wzrok mój padł na kolec. - Wła­śnie zja­dam jeden dowód. – Prze­mknę­ła za­baw­na myśl. – A czy kolec jeża może być po­twier­dze­niem praw­dzi­wo­ści ta­kiej hi­sto­rii? Cho­ciaż­by dla mnie sa­me­go?

Po­wo­do­wa­ny na­głym im­pul­sem, bez wa­ha­nia ują­łem go i ukłu­łem się mocno w środ­ko­wy palec. Reszt­ki stra­chu za­pa­dły w ot­chłań nie­pa­mię­ci. W za­my­śle­niu pa­trzy­łem na roz­po­star­tą, pustą dłoń i spły­wa­ją­cą po niej kro­plę żół­tej krwi.


Niesamowite zakończenie. Bohater zostaje naznaczony, zapewne może już teraz uczestniczyć w podróżach między światami, co nie dziwi, jeśli potrafił nieświadomie "wytworzyć" na obrazie Przejście.
Może napisze/opowie o swoich wrażeniach, gdy to już nastąpi. Alternatywne rzeczywistości podobno istnieją naprawdę.
To ja czekam. :)

Interesujące, bardzo, opowiadanie z dominantą kompozycyjną w postaci dialogów.
Stąd zapewne ich rozbudowana forma, trzeba bowiem było w nich zmieścić nie tylko podstawową ich funkcję - komunikowanie się bohaterów, ale nakreślić świat przedstawiony.
Piękny, starannie nakładany język jak warstwy farby na płótno.
Dobrze się czytało, szkoda że jak dla mnie, stanowczo za krótkie.
Pozdrawiam.
Przejścia · 23.04.2016 17:16 · Czytaj całość
Świetnie się czyta. Interesująca relacja klasycznego mizantropa, dobrze że nie do końca mizoginisty. Przedmowa autorska zachęca do kontynuacji lektury.
Podobało się!
Brawo!
:)
Cytat:
Miladora napisała:
Oczywiście, że nie ma.



To dobrze, już myślałam, że w rozbudowanej materii teorii literackiej nastąpił znaczący przełom. ;)
Milo Droga, co do dysonansów, bywa że wiersz wolny swoją budową tworzy dysonanse brzmieniowe, aby podkreślić np. przesłanie dotyczące chaosu.
Dziękuję Ci, bo dzięki naszej rozmowie bacznie przyjrzałam się swoim słowom w wierszu i odkryłam, skąd, ten co prawda bardzo odległy, nieustabilizowany rym (klauzula i wprowadzenie w wers) się wziął.

No sama popatrz:

Cytat:
bywa że przy­sta­nie
i jak stu­dium ru­mian­ku po­ma­ga prze­ło­żyć nie­cier­pli­wość w za­chwyt,

ból w do­świad­cza­nie, emo­cje w go­rą­ce skór­ki chle­ba, ale
to tylko wy­bieg, pozór speł­nio­ne­go nie­na­sy­ce­nia. Może prze­pro­si­ny,
jakże nie­dba­łe.


:)

Organizacja głoskowa. Współbrzmienie cząstek. Rytm.
Poezja w zamierzchłych czasach była tekstem pieśni, jak powiadał Verlaine "De la musique avant taute chose"
Ciągle tego pragniemy, przynajmniej ja. :)

Co do zgodności czasów w wypowiedzeniu. Niby tak, ale w takim jak to zdaniu złożonym podrzędnie, człon nadrzędny (bywa że przystanie) ma prawo usadowić orzeczenie w przyszłości, gdy spełniają się (teraźniejszość) odpowiednie warunki (oddychanie po głębokich chwilach).
Ponadto proponowana zamiana (przystanie na przystaje) brzydko fonetycznie zlewa się z kolejnymi słowami:

przystaje ----> i jak

-------------------
Niezmiernie Ci jestem wdzięczna za pochylenie się nad tekstem.
Nie zmykaj tylko, aby na zawsze. Miło się z Tobą dyskutuje.
Pozdrawiam serdecznie.
:)
Ona · 23.04.2016 16:37 · Czytaj całość
Fascynuje mnie proza Nabokova, pierwszy raz spotykam się z jego liryką, dzięki za możliwość poznania oryginału i tłumaczenie, Lilah.
Miał dar szczegółowego opisu. Tutaj w baśniowej konwencji też.
:)
Pozdrawiam.
Wizerunek świata owej eko-uczelni bardzo fajny, ale zbyt wiele kawy na ławę w tych wersach.
Szkoda, bo pierwszy dystych, naprawdę dobry, zapowiadał więcej satysfakcji z lektury.
Pozdrawiam.
:)
kwiat · 23.04.2016 08:08 · Czytaj całość
Cóż sobie kompensuje podmiot liryczny?
Co innym zasłania gorzki dym rzeczywistości? Sądzę, że klamra wiersza zapisana kursywą potęguje ironię. Wzmacnia swoisty nihilizm, którego (wg mnie na szczęście) nie chce dzielić osoba wymieniona w przedostatniej zwrotce.
Pewnie wierzy w skarb istnienia.
Może ową postacią jest alter ego podmiotu?

Bardzo dobry warsztat, sprawnie przemycane myśli, żaden z Waści "wierszokleta". :)
Warto było zajrzeć.
Kompensacje · 23.04.2016 08:01 · Czytaj całość
Przybliżanie głębokiej relacji za pomocą oryginalnych porównań metaforycznych. Schodzenie po kręgach wtajemniczeń coraz boleśniejszych. Dziewiąte wrota, dziewiąty krąg.
Lekkość i mrok, i wyrzuty sumienia.
Wiersz w technice bliskiej surrealizmowi, zatem wywołuje wielość obrazów w zależności od czytelnika, jego rozbudzonej wyobraźni.
Obraz piruetów liścia, jego modlitwy... szacun.
Pointa wskazuje alternatywną drogę. Zobaczenie się w prawdzie. Swoich prawdziwych oczekiwań. A wtedy...
Jest szansa na wybuch zieleni.
Pozdrawiam.
O kwitnącym nie tylko drzewku... :)
Widać włożoną pracę. Obrazowanie językowe ładne, bogate, ale tradycyjne.
Ten wers bardzo się spodobał:

Cytat:
roz­czer­wie­nią roz­me­cha­cą z góry mięk­kość spły­nie


Reszta bez fajerwerków, ale stylizacyjny spokój też miły dla oka.
Pozdrawiam.
brzoskwinie · 23.04.2016 07:42 · Czytaj całość
Zolu, Twoje słowa:

Cytat:
czytam tu ambiwalencję uczuć w ocenie ważnej postaci: I autorytet i surowy recenzent. Z pewnością - ważna dla osoby mówiącej postać.


bardzo mnie cieszą, bo tak właśnie Ją odbieram. Natomiast trochę odmiennie patrzę na wyodrębnienie clou tekstu. W zasadzie "pointy" są w kilku miejscach.
Dzięki za wnikliwe, życzliwe spojrzenie.

Bessengerze,
zapewne masz rację, ciekawe jak wyglądałby zapis w formie proponowanej przez Ciebie, pobawię się w swoich zapiskach. :)
Tekst zaistniał na takim nośniku, gdzie nie można dokonać edycji, zatem niech już zagęszcza znaczenia. Dzięki za komentarz. Pozdrawiam.

Miladoro,
miód na serce :) , bardzo Ci dziękuję za odczytanie miejsc, gdzie Ona się pojawia.
Co do pojedynczych rymów w wierszach wolnych, naprawdę jest taka oficjalna wykładnia, która ich zabrania? Popełniam je, wstyd się przyznać :( bywa że bezwiednie, ale spełniają swoje zadanie. Rytmizują tekst.
Dziękuję za opinię, wielce mnie ucieszyła i wywołała refleksje.
Pozdrawiam.

Alosie,
zachwyciłeś charakterystyką bohaterki wiersza. :))))))))
Jeżeli tyle Jej cech udało mi się wpisać, jestem dumna z siebie.
Czas już wyjawić kim jest "Ona".
Próbuję w tekście definiować... panią Poezję.
Bardzo Ci dziękuję.

Lilah,
miło, że zainteresowało.
Pozdrawiam.
:)
Ona · 23.04.2016 07:30 · Czytaj całość
Przepiękny wiersz. Sam płynie. Narracyjna, liryczna perełka wśród dzisiaj tu czytanych.
Uroda języka zachwyca.
Opis sytuacji na mistrzowską miarę:

Cytat:
i tylko cu­dow­nie chłod­ny

mor­ski je­dwab, spa­da­ją­cy fa­la­mi na twarz, koi

na chwi­lę ból, wrzy­na­ją­cej się w po­li­czek kra­wę­dzi



belki.


Mieć świadomość, że w razie prawdziwie gorzkiego wyzwania, ktoś ulży nam w bólu jak ta nowotestamentowa św. Weronika - koi.
Tyle że tym liryku, to Weronika otrzymuje chłodną, jedwabną chustę, gdy świeżo wyrąbana, nieociosana belka rani jej policzek.
Brawo!
Weronika · 20.04.2016 22:04 · Czytaj całość
Cytat:
Wiatr prze­ni­ka moje kości

W bez­kre­snym wi­chrze mi­ło­ści.


Oj, te wichry namiętności;)
I jak tu krytykować rytm, rymy, obrazowanie, kiedy taką szczerość wyznania wyzwoliły?
Powodzenia! :)
Splątana dusza · 20.04.2016 21:50 · Czytaj całość
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Marek Adam Grabowski
29/03/2024 10:57
Dobrze napisany odcinek. Nie wiem czy turpistyczny, ale na… »
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:67
Najnowszy:wrodinam