Zgadzam się, najlepsza z tego wiersza jest właśnie czwarta strofa. Reszta mnie nie przekonuje. Trudno mi uchwycić właściwy sens.
Pozdrawiam Cię serdcznie

W twoim wierszu nie brak silnych emocji, jednak odnoszę wrażenie, że czar owej tytułowej nocy umknął Ci spod pióra.

Nie zamierzam czepiać się tytułu, bo wiem, że nawet pod najmniej oryginalnym może kryć się naprawdę wyjątkowy utwór, niestety, w tym przypadku tak nie jest. Coś mi tu zgrzyta i przeszkadza. Wydaje mi się, iż właśnie ta wyliczanka, o której wspomniał creep, i wynikająca stąd pewna jednostajność. Spróbuj ubrać myśli w jakieś inne konstrukcje - metafory, porównania, oksymorony... tyle masz możliwości! Pobaw się trochę! Może wyjdzie z tego coś ciekawego Pozdrawiam

Obraz jakiś jest... ale nic ponad to. Dość banalny wiersz. Mam wrażenie, że napisany został od niechcenia - przy okazji, bez większego zaangażowania i przemyślenia.
Już pomijam kwestię nieuzasadnionych powtórzeń: smak - smakuje. Natrułam, więc teraz mogę powiedzieć, że podoba mi się gra słów: wino - wina.

Pozdrawiam

No cóż... Nie będę wypowiadać się na temat poziomu artystycznego tego wiersza, bo , delikatnie mówiąc, nie nasuwa mi się na myśl zbyt wiele pozytywnych uwag (jeśli w ogóle jakaś się nasuwa
Ale z drugiej strony, w kategorii 9-12 lat prezentują się całkiem nieźle. Ja też gdzieś schowałam swoje utwory z tego okresu, ale chyba już nigdy nie ujrzą światła dziennego
Punkty za odwagę i poczucie humoru
Pozdrawiam serdecznie

Nie przepadam za "matematycznymi" wierszami, ale ten nawet mi się podoba, zwłaszcza druga strofa.
Pozdrawiam serdecznie

Ładnie... Wiersz "płynie", dobrze się czyta. Pierwsza strofa podoba mi się najbardziej, szczególnie to:

spadłeś zbyt blisko
by cię nie podnieść

Poza tym, całość wydaje mi się ciepła, pogodna, choć osnuta refleksją, która nakłada odcienie szarości.
Pozdrawiam serdecznie

I poczułam się jak w przedszkolu Ale fajnie, sympatycznie, beztrosko i bajkowo... aż trochę za bardzo, jak na mój gust, jednak nie uważam tego za wystarczający powód do narzekań
Pozdrawiam serdecznie

nie byłoby wirujących drobinek
tulących się do krawężników

To mi się podoba. Miły, magiczny, zimowy nastrój - to mnie urzeka w Twoim wierszu... i co z tego, że już wiosna
Pozdrawiam serdecznie

Ciężko mi znaleźć tu coś oryginalnego. Wiersz właściwie niczym nie zaskakuje i jest przewidywalny, pomijając już kwestię poruszoną przez Abi-syna. Podpisuję się pod tym.
Pozdrawiam i życzę powodzenia oraz ochoty do szlifowania utworów, bo widzę, że to Twoje piersze kroki na PP

Zgadzam się z wodniczką - trochę za wiele "dłoni" w tym wierszu.
" Palce jak statki wielkiej armady"
To najbardziej mi się podoba.

Pozdrawiam serdecznie

Ciepłe, spokojne, melodyjne - w sam raz do zasypiania. Na pewno jakiś piękny sen się przyplącze. Podoba mi się, bo nie ma tu żadnych niepotrzebnych "zawijasów poetyckich" - wszystko w sam raz
Pozdrawiam serdecznie

Rzeczywiście prostota niekiedy dodaje uroku, ale z drugiej strony, jej nadmiar potrafi wszystko zepsuć. Wtedy to właśnie wiersz, zamiast czrować, tchnie banałem i wydaje się być pozbawiany oryginalności. takie właśnie odnoszę wrażenie czytając Twój utwór. Może warto wyjść poza ramy i trochę poeksperymentować? Nie mówię, że wszystko wymaga zmiany, ale czasem jeden błyskotliwy wers poprawia znacznie odbiór wiersza.
Pozdrawiam serdecznie

Całkiem fajny obrazek... Te "ściany porośnięte sztuką" dają do myślenia.
Pozdrawiam serdecznie

Nastrojowo i słodko... Czuję się tak, jakby przemknęło tuż obok wspomnienie lata. Może trochę chaotycznie to wszystko ujęte, ale mimo to, podoba mi się .
Pozdrawiam

Zgadzam się - czyta się okropnie... Brutalny, odrażający miejscami obraz robi swoje...
No cóż, nie przepadam za takimi, ale przy odrobinie dobrych chęci można dostrzec tu pewną oryginalność...