Bezbarwnaszminko, zapewniam cię, że cięcie się nie jest słabością tylko krzykiem o pomoc i chorobą - depresją lub czymś co jest jej początkiem. Wiele problemów, które w "dorosłym" życiu wydają sie błahe, da młodego człowieka są ogromne. Ludzie, którzy uciekają w samookaleczenie nie wiedzą co mają zrobić i nie mają do kogo się odezwać. To szybko przeradza się w uzależnienie i prowadzi do samobójstwa.
Jeśli chodzi o szkołę - zastraszanie, plotki, głupie docinki - naprawdę potrafią zniszczyć człowiekowi (zwłaszcza kiedy jest młody i wrażliwy) życie i doprowadzić do czegoś strasznego. Zazdroszczę, jeśli nigdy czegoś takiego nie przeżyłaś, ale proszę nie bagatelizuj problemu.
Jeśli chodzi o tekst - wpisy bardzo krótkie trochę nie wiadomo o co chodzi, jak dokładnie wyglądają problemy dziewczyny. Bardzo też mnie zafascynowało czym jest gra "marzenia"? Aczkolwiek dobrze oddajesz uczucia i stany dziewczyny. Nie jest źle, ale to tylko lekki zarys. Tekst wymaga dużego rozbudowania.
Pozdrawiam.

Najpierw może złe strony - Tekst niespójny, trochę się wszystko plącze ze sobą i nie jest jasne. Do końca nie wiem co się stało, ale może to moja wina. Troszkę zapis też kuleje.
Dobre - Emocje są i to rozdarcie pokazane. Wszystko ubrane w cudowne zdania.

W sumie to duża część Twojej pracy, a jestem w niej absolutnie zakochana.
Tekst ogólnie na plus, widać, ze masz "coś", te błędy są do doszlifowania. Pisz, pisz, pisz.

czujnie

Poza tym tekst znakomity, czytałam z zapartym tchem. Nic dodać, nic ująć.

Mi tekst się bardzo spodobał, pisany w drugiej osobie liczby pojedynczej, proste czynności, opisane sucho jako tłamszenie emocji - jest mi to bardzo bliskie. Temat ciekawy, oczywiście można pociągnąć i chciałoby się coś jeszcze przeczytać po lekturze Twojego tekstu, ale o to przecież chodzi - żeby pozostawić czytelnika z lekkim niedosytem. Pozdrawiam.

Hmmm, bardzo dobry opis, ale nie za bardzo wiem co miało z niego wyniknąć. Trochę za mało jak dla mnie emocji, jakiegoś sensu, podsumowanie, no sama nie wiem czego, ale na Twoim miejscu pokusiłabym się o coś bardziej szczególnego, coś poruszającego, złoszczącego, ciekawego, no sama wiesz Ale ogólnie rzecz biorąc bardzo dobry opis, ładny język i temat sam w sobie ciekawy, ale chciałabym, żebyś go jeszcze pociągnęła. Pozdrawiam.

Wspaniały tekst, zwięzły, konkretny, na temat, bez zbędnych opisów, dobrze się czyta i - przede wszystkim - bardzo zabawny. Na Twoim miejscu wsadziłabym go do kategorii groteska, ale t już Twoja decyzja. pozdrawiam .

Brzmi to tak jakby bohater wsadził chomika do swojego mieszkania, a nie do mieszkanka chomika.



Coś zgrzyta. Może po prostu 'patrząc z ósmego piętra moim oczom ukazywał się ładny krajobraz'.



Jeśli chodzi o fabułę to podpisuję się pod przedmówcą. Trochę to dziwne i poplątane, b. mało rzeczywiste.

Hm... dziwnie to brzmi. Może po prostu 'chciałem je wyminąć'?


powtórzenie


Czy to jest o Justinie Bieberze? )

No cóż, raczej wiadomo jaki będzie ciąg dalszy, ale zdaję sobie sprawę, że trudno wymyślić coś oryginalnego. Słownictwo i gramatyka bardzo dobre ( przynajmniej jak na mój rzut oka. zobaczymy co będzie dalej. Pozdrawiam.

Ckliwie momentami, ale przecież właśnie taka jest miłość. Świetny język, zresztą to już nie zaskoczenie. Znakomici bohaterowie. Surferski klimat jest fantastyczny, uwielbiam opowiadania osadzone w jakichś realiach, w swoim własnym świecie. Co tutaj dużo mówić - poezja, mimo, że pisana prozą.
Jedyne czego żałuję to tego, że nie znam wszystkich wymienionych piosenek Beach Boysów, ale nadrobię i przeczytam drugi raz, bo wtedy klimat opowiadania musi być niepowtarzalny. Pozdrawiam .

któregoś
Brakuje przecinków. Literówki. No i krótko. Inaczej mówiąc - robisz dokładnie takie same błędy co ja . Więc nie martw się musimy trzymać się razem. Jak mniemam to jest początek czegoś większego, jakiejś historii miłosnej . Będę czekać.
Muszę powiedzieć, ze bardzo podoba mi się Twój język. Piękne opisy. Pisz dalej, żebym następnym razem mogła się wypowiedzieć nt. fabuły. Pozdrawiam!

Bardzo fajny tekst, ale chyba najsłabszy ze wszystkich trzech zwłaszcza jeśli chodzi o akcję. Raczej mało się tutaj dzieje, a jak już się dzieje to jest to do przewidzenia. Czekam na kolejną część, w której, mam nadzieję, będzie ciekawiej. Pozdrawiam.

Quentinie, muszę powiedzieć, że byłam początkowa zniechęcona długością Twojego tekstu, jednak temat i opis bardzo mnie zaciekawiły. Nie żałuję, przeczytałam do końca, a nawet się wciągnęłam. Momentami zabawnie, momentami poważniej. Świetne dialogi, znakomite opisy życia w Domu Pomocy Społecznej. Pozdrawiam.

- rozwodów na pewno, ale czy zdrad było mniej? Ale to taka moja osobista dygresja, której nie poprę żadnymi dowodami, tak sobie tylko rozmyślam.
Ogólnie rzecz biorąc tekst ciekawy, dowcipny, spodobał mi się. Miałam wrażenie, ze miejscami przesadzasz, ale lepiej przesadzać niż być 'letnim'. Bardzo trafne porównanie wymagań społeczeństwa wobec mężczyzn i kobiet. Pozdrawiam i czekam na kolejne teksty.

W oczy mi się rzuciło, że nie robisz spacji po myślnikach, co sprawiałoby, ze tekst od razu byłby bardziej przejrzysty i chętniej by się go czytało.

itd. itp.
Zarówno postać jak i cała historia według mnie trochę stereotypowa, jednowymiarowa, chociaż koniec skłania do myślenia, ze może się mylę. Czekam na kolejną część i pozdrawiam.