Cześć, Bazgrołko (wybacz zdrobnienie, tak mi wygodniej, jeśli Cię uraża, następnym razem się poprawię)

Fajny tytuł, bo nie zapowiada treści, choć rozgrywasz ją rekwizytami około wodnymi. To, jest dobry pomysł na wprawianie pióra i dobry wstęp do obrazowania. Popełniłaś jednak kilka grzeszków, które sprawiły, że tekst utonął

W pierwszej cząstce popełniasz grzech dosłowności. To, że napiszesz wprost o bezsilności, nieufności i zagrożeniu, nie oznacza jeszcze, że ja poczuję to samo, co PL. Przy kolejnej próbie spróbuj zbudować sytuację liryczną w taki sposób, abym poczuła, nie przeczytała. Jeśli wiesz, co chcę powiedzieć...

W kolejnej cząstce nie wychodzisz z dosłowności i dodajesz wyliczankę: próbuję, biorę, odliczam, zdzielam - to sprawa, że tekst staje się zwyczajnie nudny. Spróbuj pobawić się językiem, częściami mowy. Nie wszystek czasownik

I w trzeciej cząstce pojawia się koło ratunkowe, jak zbawienie, dla mnie - czytelnika, a dokładniej w ostatnim dwuwersie robi się naprawdę ciekawie.

Pozdrowienia

Edit: zamieniłam łesie na łasie. Wybacz, Bazgrołko

Cześć, Violentino

Dobrze prawi mój przedmówca, warto korygować błędy. Warto też rozwijać swoje pisanie. Po tym tekście widać, że jesteś na początku drogi. Zachęcam do zajrzenia na forum i zapoznania się z naszymi linkami dla młodych piór, możesz zacząć od tych:

https://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/1160/debiut-na-pp-poezja-co-warto-wiedziec-zanim-opublikujesz-wiersz

https://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/269/leszek-zulinski-dekalog-dobrego-wiersza/strona:1

Poza tym dużo czytaj prozy i poezji, to bardzo pomaga rozwijać własne pisanie.

Pozdrowienia

Proponuję ostudzić temperaturę komentarzy. Dyskusja po pierwszych dwóch komentarzach przestała być dyskusją o tekście - tę można by spokojnie przenieść do prywatnych wiadomości.

Pozdrowienia.

Ajw, Allasko, Kamyczku, Wiosno, dziękuję za słowa.

Mila, dziękuję za rozmowę. Wbrew pozorom poukładałam tutaj wszystko jak chciałam, pozwolę sobie na tę anakolutyczność, dla mnie ona ma sens.

Pozdrowienia.

Pocienglu, albo ja mam już taką sklerozę, albo z kimś mnie mylisz. Nie pamiętam, abym kiedykolwiek pisała o kornikach...

Berele, cieszę się, że doszukujesz się warstw w tekście i dzielisz się swoim czytaniem. Bliskie ono moim zamysłom. Cieszę się również, że wskazujesz ostatni wers - jest niezwykle ważny wystarczy chcieć spojrzeć szerzej, jak zauważyłeś. Pięknie dziękuję za Twoje czytanie.

Pozdrowienia.

O, na szczęście nie trzeba zgadzać się z wierszami. Przynajmniej na razie. Dziękuję za dobre słowo, mimo wszystko, Kobro.

Pozdrowienia.

Victorio, przepiękny komentarz. Rozczulił mnie, serio. I... jeszcze to indygo. Dzięki za emocje

Pozdrowienia.

Pocienglu, wybacz nie zrozumiałam metafory w Twoim komentarzu. Rozjaśnisz?

Makirze, ciekawe skojarzenie. Im dłużej o tym myślę, tym bardziej się z tym zgadzam. Dzięki za ślad.

Pozdrowienia.

Tomku, piękne Twoje czytanie i jakże zbieżne z zamysłem moim. Dziękuję, że zechciałeś się nim ze mną podzielić, tym bardziej, że odkurzyłeś tekst, z mojego stryszku, o którym nieco zapomniałam, a przecież nadal taki na aktualny.

Pozdrowienia.

Doprecyzuję, bo nie do końca zostałam dobrze zrozumiana. Nie napisałam, że temat miłości jest banalny, chodziło mi raczej o to, że został przedstawiony w sposób banalny. Dlatego, że dużo o miłości już napisano trudno jest napisać coś świeżego, aby zaciekawić czytelnika i Tobie się nie udało.

Jeśli chodzi o ilość sylab jest ich 12, ja ich wcześniej nie liczyłam. Na ucho słychać, że wiersz jest nierówny, więc zapisałam na co zwracać uwagę, żeby zadbać o jego płynność.

Pozdrowienia.

Yaro,

dwa pierwsze wersy są bardzo prawdziwe, wiem, bo sama tak robię. Szalenie upajające jest, kiedy to co w nich dostrzegam mi się podoba.

Niestety, dalsza część tekstu nie dźwignęła ciężaru treści dwóch pierwszych wersów, moim zdaniem. Szkoda.

Może następnym razem?

Pozdrowienia.

Aintone,

wygląda to na zapisaną myśl na serwetce, która miała zostać rozwinięta, ale nie została i przypadkiem się tutaj zawieruszyła. Szczerze, mam nadzieję, że własnie tak było i nie uważasz tego za dzieło skończone. Jeśli jednak tak, to cóż mi rzec? Tekst jest nagi.

Pozdrowienia.

Niewidzialna-pisarko, klasyczna forma, bo wiersz rymowany jest jej przejawem, wymaga dużej dyscypliny od autora, sporej wprawy oraz wiedzy. Zacznijmy od tego, że jest nierówno. Liczba sylab powinna być równa w każdym wersie, poza tym przy tak długich tekstach trzeba zadbać również o rozłożenie średniówki i akcentów.

Sam temat stary jak świat i rozegrany za pomocą banalnych środków, co sprawia, że tekst jest nieciekawy, jak tysiące jemu podobnych, powstających w pamiętnikach zakochanych i zdradzonych nastolatków, z tymi wszystkimi strzałami, amorami, serduszkami i duszami.

Na plus poczytuję rymy, bo są nienachalne, ale i tutaj zachęcam do poczytania o rodzajach rymów, są takie rozwiązania, które sprawiają, że wiersz rymowany nabiera lekkości, np. rymy okalające.

Zachęcam do dalszych ćwiczeń z formą, lecz może w mniej egzaltowanych tematach, bo łatwo w nich popaść w banał. Spróbuj opisać coś bliżej siebie, coś bardziej przyziemnego, codziennego. Przyjdzie czas i na tematy o miłości i zdradzonych sercach, ale to jeszcze nie ten czas.

Pozdrowienia.

Allasko, niewątpliwie jest to ciekawy koncept, który z kolejnymi wersami zyskuje na urodzie. Szczególnie ostatnia cząstka przypada mi do gustu. Dwie pierwsze, w moim przekonaniu wymagają przemyślenia, bo toną w czasownikach i zaimkach. Sytuacji lirycznej nie buduje się w oparciu o czasowniki, bo taka konstrukcja nie pozwala w pełni odczuć tekstu. Przy okazji zwróć uwagę na powtarzającą się fleksję czasowników, co wpływa nużąco i wyliczankowo. Poza tym, zwróć uwagę na takie niezręczności obrazowania, jak w pierwszej cząstce
potem wyjdziemy

zasłonięci krzakami powspominamy

Te krzaki pójdą z nami? Jakoś nie umiem sobie tego wyobrazić. Po prostu te dwa obrazy się nie zazębiają moim zdaniem.

Podsumowując, jest temat na wiersz. Podobają mi się baśniowe elementy, ale całość wymaga jeszcze przemyślenia i przepracowania.

Pozdrowienia,
EF

Przypominam, że miejsce pod tekstem, jest miejscem do rozmów o tekście, proszę o zastosowanie się do obowiązujących zasad na PP.