Uprzejmie przypomnę, że na PP obowiązują żelazne zasady, dotyczące komentowania tekstów.

W komentarzach nie podnośmy wątków personalnych, nie podsycajmy ewentualnych konfliktów osobistych, wynikających z innej percepcji rzeczywistości, wrażliwości lub poglądów na literaturę i jej funkcje, nie przenośmy na PP ewentualnych zatargów z innych Portali literackich.

Komentarze łamiące zasady zostały usunięte. Bardzo proszę o skupienie się na merytorycznej krytyce i dyskusji pomiędzy autorem i czytelnikiem.

Czterema? Wydawało mi się, że wszystkich miał osiem...



Wpadły mi na siebie te "właśnie", coś z j tym jednym warto zrobić. I wydaje mi się, że przed "zwisające" przecinek by się przydał, choć głowy nie dam



Przed owadem nadmiarowa spacja się zakradła.

Całkiem przyjemna bajeczka. I, choć nie zawsze wychodzi tak, jakbyśmy chcieli, to warto próbować. - zgrabny nienachalny morał.

Pozdrowienia.

Kazjuno, serdecznie dziękuję za zajrzenie do mojej bajeczki, właściwie jej drugiej części. To moje pierwsze przygody z pisaniem dla dzieci, a te jak wiemy są najbardziej wybrednymi czytelnikami/słuchaczami. Dotychczas dostałam informację zwrotną od dziewięciorga dzieci, które są zachwycone i proszą o więcej, chyba te glisty ich nie zraziły

Pozdrowienia.

Retro,

doceniam zamysł, nawet bardzo, ale odczuwam naciąganie formy do niego, przez co tekst traci lekkość. Niemniej nie zamierzam ingerować, bo to jeden z tych wierszy, który musi być właśnie taki, jakim jest.



Ten fragment przypadł mi do gustu ze względu na wielość kombinacji. Takie wersy zagadki, które otwierają różne szufladki w głowie i ukazują ukryte w nich skarby.

Pozdrowienia.

Herbie,

bardzo podoba mi się tytuł wiersza, zapowiadał interesujący wiersz, niestety treść mnie rozczarowała. Tekst utonął w nadmiarze czasowników, tak się nie tworzy sytuacji lirycznej. I, nie chodzi o to, że mam coś przeciw czasownikom, ale warto przeplatać je innymi częściami mowy. Same czasowniki nie stworzą sytuacji lirycznej. Dodatkowo używasz ich w sposób nużący, nadając tekstowi formę wyliczanki. W kolejnych próbach spróbuj zabawić się fleksją aby urozmaicić i być może zaciekawić treścią.



Unikaj też takich piętrowych metafor dopełniaczowych, są zbyt niestrawne.

Nie tym razem, ale kto wie może następnym?

Pozdrowienia.

Kamyczku,

ten wiersz jest ważny dla wszystkich nas, którzy mieli okazję poznać, obcować z przepiękną osobą.



Jakbyś te słowa wyjęła z mojej głowy.

Dziękuję za to wspomnienie. Pozdrowienia.

Kto by pomyślał, Julko, że Twoja mucha stanie się tak popularna Mam podobne zdanie do Bożeny, mnie Twoja mucha zauroczyła. Doskonale oddałaś muszą duszę, co więcej w dowcipny, sposób. Rytm wiersza podkreśla sprytną muchę, która robi zwody i nie daje się utłuc. Zupełnie jak w życiu! Stąd uważam, że Twój wierszyk tłumaczy dzieciom świat, który nie zawsze jest wspaniały i kolorowy, bo żyją w nim również natrętne i wkurzające muchy i dobrze jest co nieco o nich wiedzieć. Prosty język z pewnością przemówi do dzieci i, jestem przekonana, wywoła uśmiech. A przesłanie? I mucha ma prawo żyć, i ma też swoją rolę do spełnienia, i Twój wierszyk jest doskonałym otwarciem do dyskusji, jak zauważyła Bożena, o równowadze w przyrodzie.

Pozdrowienia.

Niemalże siedem lat - szmat czasu. Samą mnie dzisiaj skłonił do refleksji. Gdy się tak rozejrzę po współpodróżnych, to z zaskoczeniem stwierdzam, jak wiele się zmieniło. Wierzę jednak, że zmiany są zawsze na lepsze, o! może to będzie temat na kolejny tekst... Pozwolę słowom układać się we mnie.

Dzięki za odkurzenie tych wersów. Miłe odwiedziny!

Pozdrowienia.

Jolu, teraz mi się wszystko rozjaśniło



- e

Pozdrowienia.

Jolu, poniżej kilka moich uwag:





- a skąd go zna?


- Widzę tutaj sprzeczność.

- dla dziecka to trudne słowo, warto je rozwinąć, żeby nie wymagało tłumaczenia przez rodzica/opiekuna np. awersja czyli niechęć [...]

Nie widzę związku pomiędzy czytaniem opowieści przez krasnala, a potrzebą dziewczynki, wynikającą z troski o chorego dziadka oraz skąd się pojawiło światełko nadziei na jego wyzdrowienie. Obawiam się, że zostało to w Twojej głowie, niewypisane. A szkoda.

Pozdrowienia.

tam od razu przebiegła, hehe



to ma związek z osobistymi przeżyciami i... nie wyobrażam sobie inaczej, czy to się komuś podoba, czy nie



wcześniej było przedzierało się, ale trzeba było zredukować sięjączki, pomyślę nad propozycją Elwi raz jeszcze.

Co do łebka/łepka obie formy są poprawne, choć powiemy robić coś po łebkach i w tym sformułowaniu tylko tak będzie poprawnie. Dlaczego wybrałam łebek? Bo tak się naumiałam, o!

Dziękuję za odwiedziny i ostre kły

Pozdrowienia.

Purpurze, jakże miło mi, że zabłądziłeś w buczynowym lesie



Postaram się, jak tylko czas pozwoli

ps. tak, to samo.

Pozdrowienia.

Zolu, jak tylko czas pozwoli, to i nowe przygody się pojawią. Pomysły są, tylko ten przeklęty czas. Dziękuję za dobre słowo. Chłopaki wdzięcznie się kłaniają

Pozdrowienia.

Elwi, ślicznie dziękuję za pochylenie się nad tekstem. Skorzystałam z sugestii, choć akurat sięjączka pozbyłam się w inny sposób.

- pełna zgoda! Staram się, ale to jest jedna z trudniejszych kwestii w pisaniu dla dzieci, jak dla mnie.

Rozszyfrowałaś chłopaków bezbłędnie! Dzięki za ciepłe słowo dla przygód w buczynowym lesie.

Pozdrowienia.

Edit. Nie dało mi spokoju, bo po raz kolejny zwracasz mi uwagę na to: zapytała (kogo?) Sowę, a ja intuicyjnie mówię/piszę Sowy. I, znalazłam to: https://sjp.pwn.pl/poradnia/.../pytac-mame-czy-pytac-mamy;9315.html
Tak, że powracam do mojej intuicji

Cześć VoodooChild,

Treściowo całkiem fajnie i widać nawet pomysł, ale wykonanie kuleje. Rozumiem, że pociąłeś wersy, żeby zobrazować autostradę, ale niestety czyta się to źle, nierówno.

- piętrowość tej metafory jest niestrawna. Szyk zgrzyta mi w uszach.

- tutaj zakradł Ci się rym, celowo? Bo ja celowości nie widzę...

- nie pojmuję istoty tego wersu, jakie ma znaczenie, że to Alpy? Jakieś zbędne dopowiedzenie, psujące zresztą, koncepcję drogi bez celu, co podkreślasz w poprzedzającym wersie.

- Tu masz wyliczankę, która nie upiększa tekstu, troszkę wręcz nudzi.

- Ta cząstka jest przepiękna i dla niej warto popracować nad całym tekstem.

Ponadto, nie rozumiem interpunkcji w tym tekście i wielkich liter, warto na to zwrócić również uwagę.

Pozdrowienia.