Mnie również się podoba i wcale mnie nie irytuje. Uwielbiam prostą prawdę, bo prawda nigdy nie jest banalna. Trzeba pisać o tym, co proste i oczywiste, gdyż właśnie przed tym, co widoczne, najtrudniej się zatrzymać. To jest tak, że każdy widzi, słyszy, ale niestety - nie przystanie.



Pozdrawiam

Witaj Leniwcu

Zagościłam u Ciebie po Twojej wczorajszej wizycie u mnie

Rymy, rymy - widzę, że się ich nie boisz, wprost przeciwnie ode mnie. Mam kilka wierszy z rymami (ilość sylab w wersie liczyłam) i chyba dzięki Tobie też jakiś z nich zamieszczę. Widzę, że wiele osób służy tu dobrą radą, więc może te moje przejdą metamorfozę.

Tak jak TY każdy wers zaczynałam dużą literą, to nie przez WORDA, wydawało mi się, że to estetycznie wygląda

Dodam, że mój "Domek z kart" od wczoraj już inaczej "wygląda" i nadal nad nim pracuję.

Pozdrawiam Cię serdecznie. Mam nadzieję, że sporo się tu nauczymy, bo wiesz, trzymając wiersze w szufladzie nie miałybyśmy na to szansy

Bardzo piękne jest to, co przedstawiłeś w tym wierszu. PIĘKNE, a zarazem mądre i dojrzałe, bo przecież prawdziwa miłość jest czymś więcej niż zauroczeniem. Miłość to przecież też codzienność, choćby taka, jak w Twoim wierszu. Nikt nie wie jak jego miłość się rozwinie - jakie koleje losu ją czekają.

Pozdrawiam

"Tak czy owak, bardzo nie lubię upierdliwych ludzi. Szczególnie takich, którzy wiedzą lepiej, co jest dla mnie dobre, a co nie. "

To zdanie skłoniło mnie do przemyśleń. Też nie lubię takich ludzi, jednak zdaję sobie sprawę, że każdy na swój sposób jest "upierdliwy"... nasuwa się zatem straszny wniosek: nikogo nie lubię ??? Najlepiej przymykać oko na takie osoby - tak, muszę się nauczyć to robić.

A co do tekstu, to bardzo mnie zaciekawił i zaraz przechodzę do drugiej części.

Bardzo podoba mi się ten wiersz - prosty...a chwyta za serce.

Taką poezję właśnie lubię...


Początkująca na tym portalu:-) Po ponad 10 latach wyjęłam swoje wiersze z szuflady, może ktoś znajdzie w nich coś dla siebie.