Podobała mi się Twoja opowieść. Pomimo pewnej liczby potknięć technicznych czy formalnych (powtórzenia), potrafiłeś zainteresować i zbudować napięcie. Poza tym historia sprawia wrażenie autentycznej, przynajmniej w jakiejś części i jest płynnie opowiedziana.
Co by można poprawić...
Cytat:
Pamiętam, jak dzieckiem będąc, często spędzałem czas u babci. Dość często chorowałem, a zapracowani rodzice nie mieli mnie z kim zostawić. Babcia była już samotną kobietą,
Powtórzone „często” i „babcia”.
Cytat:
To właśnie ona śpiewała mi kołysanki, które do dziś pamiętam. W pamięci utkwiło mi również,
Powtórzone „mi”. I ogólnie jest tu trochę za dużo zaimków.
Cytat:
w tym i te nie z tego świata – jedna z nich odstawała jednak od reszty.
„od reszty” - nie najlepiej brzmi. Napisałbym „od pozostałych”.
Cytat:
Obserwowałem znad wywaru, jak siada z nim w swoim ulubionym fotelu i starannie przewraca kruche, pożółkłe strony. Siedzieliśmy razem w ciszy,
„siada” - „siedzieliśmy”: powtórzenie
Cytat:
a moim pradziadku – Ludwiku.
Nie znałem wówczas żadnych szczegółów o moim przodku.
Powtórzone „o moim”. Można: ...żadnych o nim szczegółów.
Cytat:
Chociaż w święta wraz z rodziną odwiedzałem jego grób, nie ciekawił mnie specjalnie jego żywot,
Powtórzone „jego”.
Cytat:
w końcu nie miałem okazji nawet go poznać – zmarł długo, nim się narodziłem.
w końcu nie miałem okazji nawet go poznać – zmarł na długo przedtem, nim się narodziłem.
Cytat:
Opowieść mojej babci zostawiła mnie jednak z obrazem, który od tamtej pory nawiedzał mnie w snach.
Powtórzone „mnie”.
Cytat:
Zła sytuacja geopolityczna zmusiła go jednak, jak i wielu ludzi w jego wieku, do porzucenia dotychczasowego stylu życia.
„stylu” - niepotrzebne.
Cytat:
prababcia miała okazję dowiedzieć się od mężczyzny o nazwisku Wagner. Był chłodny, październikowy dzień, kiedy do drzwi zapukał wysoki, chudy mężczyzna.
Powtórzony „mężczyzna”. Za drugim razem można napisać „człowiek”.
Cytat:
- Dlaczego mi pan o tym mówi? – Prababcia nie powstrzymywała łez. – Pańska historia nic nie zmienia...
Reakcja babci może budzić zdziwienie. Z reguły ludzie chciel wiedzieć, jak zginęli ich bliscy; często czynili liczne usiłowania jeszcze długo po zakończeniu wojny. Często też była nadzieja, że człowiek gdzieś (w łagrze na przykład) jeszcze żyje.
Cytat:
Nie minęło sporo czasu, nim ogień ogarnął drzewa wokół mnie, a przestrzeń wypełnił ciemny dym.
Lepiej zabrzmi: Nie minęło wiele czasu,...
Cytat:
Miałem przywidzenia – ktoś wyciągnął do mnie rękę, a ja bez zastanowienia ją pochwyciłem.
Za dużo zaimków (mi – mnie – ja ). Może: Miałem przywidzenia – ktoś wyciągnął do mnie rękę, którą pochwyciłem bez zastanowienia.
Cytat:
Rozejrzałem się wokół – znajdowałem się w kręgu, który porastała krótka, przykryta popiołem trawa.
Dwa „się” blisko siebie. Może: Rozejrzałem się wokół – tkwiłem w kręgu, który...
Cytat:
Przez chwilę leżałem w milczeniu, po czym zawołałem za Ludwikiem, a po chwili za resztą oddziału.
Przez chwilę leżałem w milczeniu, po czym zawołałem Ludwika, a po chwili resztę oddziału.
Cytat:
Odpowiedziała mi cisza, czego się bałem.
Lepiej: Odpowiedziała mi cisza – czego właśnie się obawiałem.
Cytat:
Musiałem przeleżeć w takim stanie wiele godzin, bo znów zrobiło się ciemno. Postanowiłem w końcu się podnieść, kiedy w oddali usłyszałem kroki. Czym prędzej zerwałem się z ziemi, po czym ujrzałem... Ludwika.
„się” w każdym zdaniu. Może tak:
Musiałem przeleżeć w takim stanie wiele godzin, bo znów nastał zmierzch. Postanowiłem w końcu wstać, kiedy w oddali usłyszałem kroki. Czym prędzej zerwałem się z ziemi, po czym ujrzałem... Ludwika.
Cytat:
po czym przystał na prośbę babci i dopowiedział jej resztę, której zresztą było niewiele. Nie miał jej za złe, że podsłuchiwała.
Powtórzone „jej”. Z pierwszego można zrezygnować.
Cytat:
Ogarnęła mnie senność - na chwilę zamknąłem oczy, a kiedy je otworzyłem, Ludwika już nie było.
Napisałbym: ...już go nie było. Imię ludwik zostało użyte w tym akapicie już dwukrotnie.
Cytat:
Wypowiedziawszy ostatnie słowa, pan Wagnerem odwrócił się i wyszedł z kamienicy.
„Wagner”
Nie mówiło się „wyszedł z kamienicy” - jakoś dziwnie brzmi. Napisałbym” ...i opuścił dom. Względnie „wyszedł z bramy” - kamienice najczęściej ją miały.
Cytat:
Wydaje mi się, że postąpiła tak z wielu powodów.
„mi” niepotrzebne. A może: Sądzę, że postąpiła...
Cytat:
Do wczoraj kiedy to obudził mnie dźwięk, podobny do rżenia koni.
Do wczoraj, kiedy to obudził mnie dźwięk, podobny do rżenia koni.
Cytat:
Wychodząc z pokoju, mimochodem wyjrzałem przez okno i serce mi zamarło – po niebie pędził orszak konny.
Tylko że ten orszak konny nie znajduje odniesienia w treści opowiadania; nie wiadomo skąd się wziął i właściwie co miał oznaczać. Zakończenie winno nawiązywać do poprzedzającego tekstu.