Witamy w XXI wieku. Gorzki tekst, ale mimo to wolę Ciebie w takich odsłonach. Może dlatego, że takie klimaty bardziej mi odpowiadają niż happy endy. Niemniej inne prace, m.in. "Mały bohater' czy "Kamizelka" też mają swój (czyt. Twój) urok
Pozdrawiam

Epickie Ogólnie bardzo przyjemny tekst, sympatycznie się czyta
Pozdrawiam

Wciąga, śmieszy, porywa, dziwi, znowu śmieszy, dalej wciąga. Porządna groteska z nietuzinkowym pomysłem. Super.

Genialne, aż zaśmiałem się w głos.
Jestem po lekturze "Psycho anal izy' i "Prezentu". Bardzo dobre teksty. Z czasem postaram się przeczytać wszystkie.
Przyjemności

Martinie, świetny tekst. Mężczyzna bez pracy, z rodziną na utrzymaniu, postawiony w trudnej sytuacji. Bardzo dobrze ukazałeś kawałek męskiej psychiki, zmęczonej, przytłoczonej problemami ponad siły. Faktycznie, naleciałości pozostałego systemu troszkę znużyły, ale głównie dlatego, że jako młody (i niedouczony) człowiek nie wiem o tym zbyt dużo. Żeby nie powiedzieć "nic".
Podsumowując: Solidny tekst, przemyślany, działa na emocje i zapada w pamięć. Chętnie poznałbym dalsze losy Artka.
Pozdrawiam

Długo szukałem tekstu, który podkreśliłby przepaść między beztroską a prawdziwym życiem. Dziękuję, znalazłem
Pozdrawiam

Modlitwy zostały wysłuchane. T. jest z Ciebie dumny, tego jestem pewien
Świetny tekst
Przyjemności

Ciekawa rozmowa z własnym sobą. Umysł zbyt skłonny do błędów, by ich unikać, i za inteligentny, by odmówić sobie prawa do pomyłek. Emocjonalny młynek, w którym chęć bycia lepszym przerasta realne możliwości. A może to po prostu zbyt wielkie wymagania względem siebie?
Tak przynajmniej odebrałem ten tekst
Pozdrawiam

Wasinka: Serdecznie dziękuję za ocenę i przykłady do poprawki. Jesteś nieoceniona. Wyczekiwałem na Twój komentarz z niecierpliwością. I nie zawiodłem się Jeszcze dziś wprowadzę potrzebne zmiany.
Przyjemności

Poruszające opowiadanie, w ciekawy sposób opisałaś zmianę nastawienia do długowłosej kobiety. To niepokojące, jak szybko oswajamy się z cudzym cierpieniem, dopóki nie dotknie nas samych.
Pozdrawiam

Kolejny tekst i kolejne miłe zaskoczenie.
W dobie dzisiejszej znieczulicy wydaje się wręcz archaiczny, ale pociągasz za właściwe sznurki i robisz to z klasą
Pozdrawiam

Witaj
O ile "Okruchy" zwyczajnie mi się spodobały, tak "Łzy słonecznika" wbiły mnie w fotel. Strasznie lubię teksty, gdzie w "kilku" słowach autor potrafi zawrzeć tyle emocji.
Pozdrawiam

Podobało mi się. Nie wiem, dlaczego, stąd brak konkretnych argumentów, ale skłania do refleksji i zapada w pamięć
Przyjemności

Poruszająca historia, napisana w prosty sposób, ale przywołuje dużo emocji. Zachęciłaś mnie do przeczytania reszty Twoich tekstów, co w niedalekiej przyszłości chętnie zrobię.
Pozdrawiam

Dziękuję za pochlebny komentarz. Przyznaję, miałem konkretną wizję interpretacji, ale jeśli można odczytać ją na więcej niż jeden sposób, nie chcę niepotrzebnie naprowadzać
Przyjemności