Witam!
Dziękuję za wskazówki i podpowiedzi.
Ten patos miał właśnie uderzać. Tekst był napisany pod wpływem chwili i właściwie to do niej się odnosił. Widzę to dopiero teraz. Po prostu mając w pamięci pewne odczucia i wspomnienia, chciałem jakby wpleść część myśli w historię.
Zresztą w zamierzeniu tekst nie miał być czymś nadzwyczajnym. Po prostu uznałem, że mogę też dzięki temu sprawdzić się w czymś o takim wydźwięku.

Jeszcze raz dziękuję serdecznie i pozdrawiam!

Dziękuję serdecznie za wyjaśnienie.
Widzę w tym metodę i jestem trochę zaskoczony, że do tej pory jakoś to pomijałem. Jak widać, człowiek uczy się przez całe życie i nie ma od tego ucieczki.

Jesteś pierwsza być może dlatego, iż tekst jest dość długi, a czytanie przy monitorze męczy. Cieszę się jednak, że praca się podoba. Nie rozumiem tylko co chcesz powiedzieć przez "wygodne zasłony".
Pozdrawiam!

Witam.
Nie powiem, nie spodziewałem się takiego rozwoju spraw. Miłe zaskoczenie przyszło w trakcie czytania i towarzyszyło do końca tekstu.
Zacznę od uchybień w tekście.

Taki mały byczek.
To zdanie jest dziwne:

Odnoszę wrażenie, że można by zrobić z tego dwa oddzielne zdania, przez co sens byłby bardziej dostrzegalny. Oczywiście mogę się mylić.

O ile wampiry, anioły itd. były wałkowane tysiące razy, to nadal miło jest zobaczyć świeży tekst z niebanalnym zastosowaniem tych motywów. Zderzenie się świata sakralnego ze starożytną aborcją jest według mnie dość nowatorskie. Czekam na resztę.
Tyle ode mnie.

Pozdrawiam!

Witam.
Zacznę prosto z mostu. A co tam.
Według mnie, tekst jest nieco za bardzo jednolity. Nie wiem, czy było to zamierzone, ale brak akapitów jakoś zamazuje przekaz i następstwo sytuacji. Być może tak miało być biorąc pod uwagę, iż jest to sen. Jeśli tak to oddaję honor.
W paru miejscach zauważyłem brak przecinków np.


(Nie bijcie jeśli źle mówię, ale tak mnie się wydaje.)

Nieco o samej treści:
Kiedy On mówi, że musi iść brak mi zaangażowania bohaterki. Mam wrażenie, że jest tam tylko pusty smutek a nic więcej. Wnioskując po tekście, ten Ktoś jest dla Niej bardzo ważny. Może mała gradacja pokazująca, jak postać nagle zmienia nastrój.
Podsumowując: poprawić interpunkcję, zwrócić uwagę na zaimki (sporo ich), może nieco podkreślić emocję.
Mam nadzieję, że coś tam pomogłem.
Pozdrawiam!

Czytam i pierwsze myśli: "Będzie jakaś walka", "Coś się stanie". A później jakbym widział moje liceum kochane. Nawet żeby nauczyciel mógł kserować zadania, musi wypełnić wpierw cztery formularze i dostać zgodę od dyrekcji. Ech to życie...
A jeśli chodzi o sam tekst, to bardzo spodobał mi się portier ale i sam Konrad wydaje się postacią niemal tragiczną.
Pointa przypomina mi, że chociaż świat może pójść o tysiąc lat naprzód, to ludzie i tak będą dokładnie tacy sami.
Jak dla mnie niezłe, krótkie i na temat.
Pozdrawiam.

Zgodzę się z przedmówcami, że tekst jest intrygujący i przykuwający. Sam często używam onirycznych wstawek do dłuższych prac, lecz niemal zawsze zdaję sobie sprawę, że można by z poszczególnych elementów, utworzyć kolejne historie. I tu widzę tę samą zależność. Oprócz kawałka historii bohatera, mamy tutaj dynamiczne sceny oddane przez zwięzłe, krótkie zdania.
Poza tym lubię i whisky, i papierosy
I dołączam się do prośby, by ukazać ten motyw w jakimś szerszym spektrum.

Pozdrawiam!

Nie wiem, czy wypada mi komentować z tak niewielkim stażem na portalu ale co tam.
Zbudzasz emocje i prowokujesz. Wydaje mi się, że jest to dość zgrabnie napisane i bez większych zgrzytów przebrnąłem przez tekst.
Jednocześnie odnosząc się do samej treści mam nieodparte wrażenie, że lubisz wyolbrzymiać. Nie zgadzam się z wieloma tezami postawionymi w tekście, z drugiej zaś strony część ma jakieś podstawy. Nie wiem, być może mało widziałem i zbyt mało przeżyłem ale wydaje mi się, że ludzi nie da się teraz zniewolić. W każdym razie z tekstu czuć złość i pretensję. Tylko do kogo? Mam wrażenie, że pretensja jest kierowana bardziej w stronę czytelnika, niż wobec winnych.
No cóż, wzbudziłeś moją ciekawość. Czekam na dalsze przemyślenia