Łucjo, Lilu,

bardzo, bardzo dziękuję.

Serdecznie pozdrawiam

JOLA S.

Kamyczku, przeczytałam.

Krótkie i niebanalne.

Jest jak narkotyk: wciąga i nie chce puścić.

Serdeczności

JOLA S.

Wielkie dzięki, Zolu.

Kaz,

gratulacje.

Śmiem zaryzykować, że to najlepsze co mamy.
Twoja opowieść to świetna literacka podróż, o wielu odcieniach i barwach. Pyszna zabawa, nie tylko słowem, wciągnęła mnie bez reszty.

Pozdrawiam serdecznie Ciebie i Pliszkę

JOLA S.

Lilu,

to piękne wzruszające tłumaczenie zginęło gdzieś w gęstwinie tekstów.

Przepraszam, że tak późno.

Serdeczności

JOLA S.

DoCo,

dziękuję za ciepły, mądry komentarz.

Jest mi bardzo miło, gdy takie słowa padają z Twoich ust.

Serdeczności

,
JOLA S.

Zagrożenie depresją wydaje się bardziej realne. Ta choroba to nie ucieczka od rzeczywistości ani baśń.
Oryginalnie rozgrywasz ten "nizinny" temat.
Nie epatujesz, zręcznie dotykając poważnego problemu.
Na plus należy zapisać sposób rozegrania finału tej krótkiej opowieści.

Przeczytałam z uwagą, wpisując się na listę obecności.

Pozdrawiam serdecznie

JOLA S.

Święte słowa, DoCo.

Dla młodszych i dorosłych. Inteligentna opowieść. Przeczytałam z przyjemnością.
Czekam na następne odcinki.

Pozdrawiam serdecznie

JOLA S.

Do Co,

bardzo mi miło, że wiernie kibicujesz moim wysiłkom.

Serdeczności

Jola

Drogi Kaz,

dziękuję za ciepłe słowa.

Dostarczyłeś swoją recenzją niemałej niespodzianki.

Twoje komentarze zawsze to specjały, wpadaj częściej.

Serdeczności i do następnej.

JOLA

O Powstaniu Warszawskim napisano już tomy, ale wydaje mi się, że i tak nie oddają one sprawiedliwości temu bolesnemu wydarzeniu. Jeden ze znakomitych historyków twierdził w swoim eseju, nie pomogłoby rozkopanie grobów poległych.
Na pewno,gdy wracamy do tamtych chwil wypadamy z chaosu, życie ucicha.
Co zostaje?
Przestroga, że wszystko może się jeszcze przydarzyć.

Owsianko,

przeczytałam z zainteresowaniem.
Twoje przemyślenia brzmią tak współcześnie.

Pozdrawiam

JOLA S.

Witaj Owsianko,

czyta się z przyjemnością. Napisane oczami bohatera lekko zdumionego, z dozą humoru, a raczej szatańskiego chichotu, dystansu do dawnego, znanego świata i na koniec do samego siebie.
Dobre zakończenie.

Pozdrawiam

JOLA S.

Nalko,

wielkie dzięki za ciepłe słowa.

Zapraszam częściej

Domofonie,

miałam uśmiechnąć się najbardziej pogodnym uśmiechem i nic nie mówić, ale nie wytrzymałam.

Podzielam w całości opinię Antoniego. Tytuł jest fatalny.

Pozdrawiam noworocznie, wierząc uparcie w moc dobrej poezji.

JOLA S.