Ale mnie akurat chodziło o ten SUPEŁ Właśnie tak miało być, ten supeł to symbol zapamiętania...Słoń bez supła zapomina! A jeszcze okaleczony już myśli tylko o swoim cierpieniu zapominając...Nie dało się zamknąć tego w kle

Myślę nad kondensacją, ale to akurat tak właśnie chciałam powiedzieć. Co by kondensować..., myślę. Dziękuję za komentarz

Z upadków cierpienia, powstawania i spostrzegania Rodzi się Poeta. I tak ścieżka prowadzi ku przestrzeniom, w których ból i radość nabiera kształtu. Prawdy oczywiste, mgliste i przejrzyste pokazują swoje oblicza coraz piękniej i wtedy zaczyna się doskonałość wyrażania tego w Sztuce.
/Tak myślę i sama szukam/

Wiem, jak ważne jest to, co przekazujemy innym swoim słowem. Czytam z uwagą zamieszczane wiersze i próbuję...zrozumieć w tym Człowieka. Coś czasem bardzo poruszy, coś zdziwi, coś faktycznie czasem "powala". Ten dzielę na zwrotki, ale ta jedna na razie pozostanie bez zmian, gdyż te, które już mi się podsunęły coś burzą, coś się traci. Tu może jest potrzebna głębsza operacja Jakiś przebłysk myśli; jak się pojawi - zmienię

Przypomniałam sobie, dlaczego nie podzieliłam tego na zwrotki! Po prostu, aby nie rytmizować na siłę tych nierówności, bo wtedy byłoby to widoczne bardziej, a uznałam, że dla dobra "pacjenta" powinno zostać w tej postaci. /interpretacja/ Ale spróbuję wrócić w klimat i udoskonalić.
Serdecznie się cieszę z uwag /powinnam to wyrazić spontaniczniej, jak się cieszę!/ Teraz widzę jakie to potrzebene! Dzięki, Dzięki, Dzięki!!!

Cieszę się, że się podoba. Raczej zawsze nucę, nie czytam, więc wtedy się podciąga rytm. Nie poprawiałam tu tekstu, bo wydawało mi się, że, w tym miejscu wiersz jest żywym organizmem do "anatomii", pomyślałam inaczej, że taką poprawioną wersję beta i kolejne powinno się dopisywać na dole jako metamorfozy.
Wykrzyknik daje ekspresję, gdy nucę, powinien istnieć znak, który jest kompilacją wykrzyknika z wielokropkiem tzw. ekspres, od ekspresji!???
Sprawdziłam, że musi tak zostać do nucenia, bo podoba się nucone takie "błęędnie" z akcentem, czy "wczoraajszą" itd. Do czytania, zobaczę, jak będzie brzmiało, gdyby coś zmienić.

Zgadzam się, co do mrówek, w tym formatowaniu dopiero je widać! Autobus też mnie raził, ale po prostu był w mojej głowie - to chyba skaza mieszkania w mieście molochu, ale tłumaczyłam sobie, że to w jakimś stopniu uwspółcześnia przekaz, że to jest tu i teraz, bo można by sobie przecież pomyśleć przy tym klimacie wiersza, że kursują dorożki!
Niedługo nie będą pasować tu i listy, bo młodzież skojarzy je z przesyłką jakiegoś zamówienia przez internet oczywiście! Dziękuję i pozdrawiam
Jeszcze tytuł! Dodałam, bo trzeba było grzecznie wypełnić rubryczkę, ale jak można te gwiazdeczki, to ok!

Poezja ma służyć, dawać, uczyć itd //. Jeśli jest zapotrzebowanie na takie teksty, to nie mam nic przeciw, ale jest tyle innych subtelniejszych środków wyrazu. "Nic, co ludzkie...", ale czy koniecznie?

Dwie ostatnie są wyjątkowe, jakby dwie pierwsze do nich dorosły, byłoby według mnie świetnie, ale tak to bywa, sama wiem

Trudno o kryzysie wieku. Bez nadziei na przejście za "różową chmurkę". W formie też trudne, jak ten kryzys. Pogodę musi znaleźć czytelnik sam już poza tekstem. Jeśli ten go zmusi do refleksji, a zapewne tak.W tym przypadku będzie to już efekt takiego pisania...

Mnie się podoba subtelność tego gentlemana /dż/. Świetny wierszyk dla panów, powinni obowiązkowo nauczyć się na pamięć i tak szlifować cierpliwość do swoich dam! Następny taki do kompletu powinien powstać na podwieczorek /klasycznie/ na kolację, a dodatkowo "dokrętka" na weekendy i okolicznościowe święta. Takie miniaturki są do życia potrzebne, jak tlen i woda!

...jakby tak rozwinąć jednak??? Brakuje całego środka, wg mnie do świetnego tekstu...

MRUUUUUUUUUUUU!!!!

Tak, tak, piosenka jest SZEPTNA Chyba to czułam, jak ją szeptałam nad klawiaturą, bo miałam gęsią skórkę

...długo grała tę rolę? Pytam i myślę o życiu. TAK!