Bardzo dziękuję za komentarze.
@Darcon: wiem, że Ameryki nie odkryłam, cieszę się, że mimo wszystko się podobało
@AntoniGrycuk: dziękuję, miło mi, cieszę się z poprawką się prześpię i prawdopodobnie ją wprowadzę
@Marek Adam Grabowski: nie jestem pewna czy seksualizacja młodych kobiet jest znakiem naszych czasów. Wydaje mi się, że taki stan rzeczy utrzymuje się od dawien dawna.

Jej, przepraszam, źle przeczytałam.
Dziękuję bardzo za pomoc

@introwertka: bardzo dziękuję za komentarz. Trochę spróbowałam stonować ten akapit, lepiej?

To jest śliczne. Nie umiem więcej powiedzieć.

Dziękuję @hannacze

Cośtam zmieniłam, pousuwałam kilka zaimków, ale zastanawiam się czy nie lepiej dla całości tekstu byłoby, gdybym w ogóle wywaliła cały trzeci akapit. Będę bardzo wdzięczna za każdą pomoc, bo nie ukrywam, że tekst jest dla mnie dość ważny i chciałabym go "uładnić".

Bardzo dziękuję za komentarz.
To takie pisanie terapeutyczne sobie uskuteczniam, może dlatego brzmi jak strumień świadomości.
Postaram się przyhamować z metaforami.
Bardzo się cieszę, że mimo wszystko coś się spodobało.

Wasinko - jak już piszę coś z dużej litery, ciężko mi na końcu nie postawić kropki Jak trzeba to usunę; trzeba?
Niczyja - bardzo dziękuję. Cieszę się, że udało się wzbudzić emocje. Pozdrawiam również

Dziękuję bardzo za komentarze!
Wasinko - ortograf ze wstydem poprawiony, myślnik wstawiłam. Nad pozostałymi sugestiami się zastanowię, ale z "zaznaczam" i "zdaje się" raczej się nie rozstanę
sheCat - urosłam o kilkanaście centymetrów po Twojej "perełce"!
Bardzo miło mi słyszeć, że są osoby, którym ten tekst się spodobał (bo ja też go lubię ).
Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam!

Hej, trawa!
Dziękuję za komentarz. Zdaję sobie sprawę, że atom składa się z wielu cząstek. Nie będę udawać fizyka, ale odległości między elektronami, a jądrem atomu są takie, że każdy atom to w zasadzie mały wszechświat (bardzo naukowo mowiac ). Odległości troszkę rzecz względna
Trochę od niechcenia - jak w tytule, od kawy do wódki.

Dziękuję bardzo za komentarze.
@Dyduch: długo zbierałam się do odpowiedzi, z obawy, że może Cię bardzo rozczarować. Po prostu kiedy skończyłam już pisać, doszłam do wniosku, że przecinek w ostatnim wersie jest konieczny i bez niego ani rusz. Wiedziałam, że pojedynczy przecinek na pewno przykłuje uwagę komentatorów, więc żeby pokazać, że nie znalazł się tam przez przypadek i jestem absolutnie świadoma jego obecności, postanowiłam uczynić go tytułowym bohaterem.
@Daniel Madej: dziękuję za "smykałkę". No cóż, chyba jednak pozostanę przy prozie

Dziękuję serdecznie za komentarze.
al-szamanko, może kwintesencją kobiecości jest wiara w życie po siedemdziesiątce, co ja tam wiem, przecież
DoCo, pewnie wydorośleję, ale póki co mi nie spieszno

Cóż za pękna kołysanka. Co prawda nie znam się na poezji, ale taka luźna uwaga - wydaje mi się, że może troszkę lepiej by się czytało, gdyby zamiast "zgubione klucze" było "zagubione klucze", przynajmniej ja tak sobie to czytam Tak samo zamiast "przechadza się" nuci mi się "spaceruje" Ślicznie, miękko i sennie, chociaż "już się nie wydarzą" wierci smutkiem prosto w serce. Zamyśliło.
Pozdrawiam

dziękuję za komentarze
zajacanka - dziękuję za radę, chętnie skorzystam
OŻ - wyślę Ci ją w sierpniu, prosto z błoni. może i świetlika dorzucę.
Dragon - rozumiem, przyjęłam.

Prawdę mówiąc, ciągle czekam aż T to przeczyta
Dziekuję bardzo

Tukas, stęskniłam się