Wierzę blu3koi, że czytanie i praca przyniosą efekty!
A możesz nam zdradzić o jakie parowanie chodziło?

No zgodzę się, że słaby. Takie nieświadome pisanie, po omacku. A Ty mnie tu mike17 nie wkręcaj, że nie wiesz nic o parowaniu sprzętów, czy nawet ludzi
Pomijając parę wodną.

Nie do końca mike17 :-) Nie sądzisz, że pewne rzeczy parują się przez bluetooth? I pewnie autor miał na myśli takie parowanie podczas poszukiwania, tak ja to rozumiem.

Niezły tekst jak na pierwsze wejście. Co prawda nie ja decyduję o półkach :-)

Faktycznie, deczko absurdalnie :-) Zwłaszcza z tym masełem.

Dobry. :-) Jasno, w sam raz i z podszewką.

Niby wszystko jasne, ale mnie paragonowy zapis rozłożył ... odchodzę i myślę ... :-) ale to dobry znak ... że odchodzę z myślą. :-)

Heh. Fajna miniatura. Nie wiem czy do końca udało mi się rozszyfrować zamysł, ale podoba mi się bezśnieg i żar popiołowy, i ten płonący torf. Jakby człowiek żył bez duszy, bez ognia, bez pasji, wciąż w biegu dla innych. Bez głębi. Ten torf ... to taka dobra czarna ziemia ... ale sucha niezła do palenia.

Zaiste, niezłe :-)

Gdyby nie było nawiasów, może by pisano: że zbyt zwięźle. Jest ok. :-) Esencja jest. :-) I jest smacznie.

Ciekawy, dający do myślenia, przyznam, że czytałam parę razy. Fajny początek. Zaskakujący finisz.

Fajny zapis. Choć dla mnie dopowiedzenia w nawiasach są zbędne, ale rozumiem, że wchodzą w kształt wiersza.

jaskrawy kontrast:
szkiełko wbite w oko mędrca

roztrzaskaj się o papierową skałę

bo wszystko jest drobinką oblaną sokami
niekiedy - grudką soli w oku olbrzyma

To mi się najbardziej. Pozdrawiam ciepło.

Dziękuję i wzajemnie!

Na temat, nie przegadany, przemyślany i z treścią. Świadomy wiersz, jak lubię. Cóż, jest dobrze ;-)

Jakby co BeNeK jestem kobietą :-) A można zmienić sobie nick na portalu? Jest taka opcja?