bosski - jak to już ktoś wspomniał uwodzisz...
uwodzisz swoją poezją i słowem, swoim magicznym światem, i swoim spojrzeniem na życie
Pozdrawiam

I co ja mam powiedzieć ?
Potrafisz czarować nie tylko poezją...
Te białe róże... na pewno tu wrócę jeszcze nie jeden raz
Zamyśliłam się nad opowiadaniem, nad Joanną i jej opowieścią
Pozdrawiam

Piękny

Witaj
Nie mogę, przejść do kolejnego wiersza nie zostawiając małego śladu przy tym.
Taką poezję chcę i uwielbiam czytać
Ale to już wiesz...
Pozdrawiam ciepło

Witaj Zolu
Mocno wzruszyłaś mnie tym wierszem na pewno będę do niego wracać nie raz. No i te cudowne epitety - bezwierszna i bezświetlna - jakże pięknie obrazujące samotność.
nie mam wprawy w tęsknocie.
zawsze mnie deformuje - tęsknota często nas zmienia, zmienia nasze spojrzenie, zachowania, czasami jest to tęsknota radosnego oczekiwania a czasami za czymś smutnym i utraconym.
Pięknie, chociaż bardzo smutnie opisałaś samotność(kiedy czuję się meblem w domu pełnym ludzi, świec i fortepianów)
Pozdrawiam uśmiechem

Bosski, Twoje wiersze są właśnie takim kawałkiem szczęścia, który pozwala "oderwać się od ziemi" i który czaruje nam codzienność.
Pozdrawiam

Bosski, Twoje wiersze mnie wchłaniają, a na ich wspomnienie uśmiecham się do siebie. Jedne pisane w sposób niezwykle delikatny inne pełne emocji i zamyślenia. W każdym z nich czuć niezwykłego człowieka i jego świat.
Nie czytam wszystkich od razu, ale delektuję się chwilą bycia z Twoim wierszem "sam na sam" każdego dnia. Dobrze, że mam ich jeszcze tyle i czekam na kolejne, no i mam nadzieję, że nie narzucam się zbytnio swoją osobą, zostawiając czasem kilka słów...
Pozdrawiam

Bo poeta to człowiek, który widzi świat inaczej, dla niego rzecz zwykła może stać się niezwykłą, jest odkrywcą, czasami podróżnikiem który codziennie przemierza dwa światy - świat realny i świat wyobraźni by je ze sobą od czasu do czasu połączyć. Poeta to ktoś, kto bardziej czuje i "widzi" sercem czasami może zbyt naiwnie niż pozwala mu na to jego realność i rzeczywistość.
Pozdrawiam ciepło

Bosski, dzięki Twoim wierszom porzucam codzienną rzeczywistość i zatapiam się w świecie marzeń.
Taka właśnie powinna być poezja Powinna pozwolić oddychać duszy.
W każdym Twoim wierszu czuję ogromne emocje niezwykłego człowieka-poety. Dobrze tak zaczytać się po pracy i chociaż na chwilę zapomnieć o codzienności.
Pozdrawiam ciepło

No i jak ja pójdę jutro do pracy z głową pełną takiej poezji?
Pozdrawiam z uśmiechem a jutro zaczytam się dalej

P.S. No i czekam na tomik oczywiście no i kolejne wiersze
Pozdrawiam ciepło

Witaj Bosski
I znowu zabłądziłam w Twoich wierszach i przyznam się, że podoba mi się takie błądzenie
Masz niesamowitą siłę przekazu, Twoje wiersze się czuje i widzi, działają na wyobraźnie.
Pozdrawiam serdecznie i mam zamiar błądzić dalej

Bosski witaj Twoja obecność sprawia mi ogromną radość
Pozdrawiam serdecznie

Po tytule się domyśliłam, że to na pewno Wiolinowe dzieło i miałam rację
morzu rozpiął włosy by mieć na własność ocean
Wiolinku skąd się u Ciebie biorą takie cudowności
P.S. Mam nadzieję, że nie będziesz miał dosyć mojej obecności bo zamierzam często bywać u Ciebie Wiolinie - Poeto Marzycielu
Pozdrawiam wieczornym uśmiechem

Wodniczko - dzięki za cenne rady i za miłe słowo w komentarzu obiecuję wziąć je pod uwagę

Wiolin - szalenie miło jest mi Cię gościć w moim świecie Miło mi również, że wpadasz od czasu do czasu by mnie poczytać
Dzięki również za uwagi, które spróbuję wykorzystać w poprawce
P.S. (Możesz mieszać w moich wierszach, jeśli by miały na tym skorzystać, nie pogniewam się a wszelkie uwagi będą bardzo przydatne )
Pozdrawiam uśmiechem