W Twoich miniaturkach fascynuje to Michałku, że jak zaczyna się je czytać to człowiek wciąga się mimowolnie od razu w świat Twoich bohaterów... a ich samych można albo polubić od razu... albo od razu ... znielubić
Bądź co bądź świat, który w nich tworzysz i jak go opisujesz w wielu z nich okazywał się niezwykle realny lub subtelnie romantyczny < ten drugi uwielbiam u Ciebie najbardziej >
Chyba każdy marzy o takim... spotkaniu serc... jak w filmie... ha, ha.. no serio, niekoniecznie musi się ono potoczyć jak to z Twoimi bohaterami w tej miniaturce, ale każdy z nas nosi w sobie chyba takie delikatne pragnienie... tego magicznego spotkania, zauroczenia...(oj wiesz o co mi chodzi )

Ten pociąg który był tutaj motywem to chyba był taki bardziej złudny świat dla Renato... takim uniesieniem, którego oczekiwał od życia i które być może przez chwilę wydawało mu się niezwykle realne... Ta miniaturka to dla mnie trochę taki rodzaj fantasmagorii... ukazania czegoś ulotnego, nikłego... Żal mi Renato... bo samotność czasem naprawdę boli więc...można sobie mimowolnie wyobrazić co czuł ten samotny człowiek...

Tutaj mam nieco mieszane uczucia po tej miniaturce... ale to chyba znaczy, że po przeczytaniu został jakiś ślad...

Uśmiech posyłam i pozdrawiam serdecznie

OMG Wodniczka !!!!!!!!!!!!! Nawet nie wiesz jak się cieszę, że Ciebie czytam... to znaczy, że znowu wróciłaś... Bardzo, bardzo dziękuję i uśmiech ciepły posyłam

- jakie to prawdziwe...
Spokojnie płynie Twój wiersz, można go czytać prawie jak opowieść.
- bo i o to tu chodzi... nie warto pisać tak jak widzą to inni bo to już nie jest wtedy Twoje...
Mam dokładnie tak samo... wiem, że moje wiersze nie są poprawne bardzo często być może pod względem walorycznym, układu rymów itp, itd...

Ale..., ale to jest to co mi w duszy gra... Nie każdy musi być Poetą z wyższej półki, ja nigdy się takim nie czułam i nie zamierzam...

Do jednych nasze wiersze trafiają do innych mniej... ale to zawsze będą słowa zamienione w wersy tylko od nas...

Serdeczności...

Dlaczego pierwsza zwrotka skojarzyła mi się z Alicją z Krainy Czarów ???
Uwierz mi Abi sama nie wiem, ale jakoś tak...od razu ta książka nasunęła mi się na myśl...
Im dalej tym lepiej ... bardzo ciekawa gra słów i skojarzeń... nie da się nie uśmiechnąć przy czytaniu...
Oj Abi, Abi... poprawiłeś humor...
Serdeczności

Kocham taką poezję przy której pierwszych wersach pojawia się u mnie uśmiech... oj ajwu... jak to jest, że rozpoznaję Cię już prawie po samych tytułach...
Zakochałam się w tym wierszu, dziękuję <3
Pozdrawiam najserdeczniej !!!

Zdecydowanie masz swój własny styl i to mi się bardzo podoba... czytuję Twoje wiersze choć jak wiesz nie zawsze zostawiam komentarz... tutaj bardzo mi się podoba... pamiętam tę miniaturkę Michała i w tym wierszu cudnie oddałeś jej klimat...

Wiesz co mi trochę przypomniałeś tym utworem

https://www.youtube.com/watch?v=HMcHbh6HBDk

Bardzo sobie cenię w Twojej poezji to, że na siłę nie starasz się zmieniać swojego stylu... to jest super bo i ja tak trochę mam...

Pozdrawiam uśmiechem i jestem bardzo na tak

- dziękuję jeszcze raz... Ja mimo to próbuję, bo nie chcę tego całkiem stracić w sobie ... pisanie wierszy było, jest, potrzebne mi od zawsze... dlatego nawet, mimo to... próbuję... a to, że się ... "zmuszam", dla mnie oznacza fakt, że jeden utwór, mogę pisać bardzo wiele dni... Czasem coś zacznę, napiszę pierwszą zwrotkę, dwie wersy następnej... i zostawiam... na długo, potem znów do tego wracam... chociaż zdarza się napisać też coś w jeden dzień, ale to rzadziej ...ot takie moje próbo pisanie...
Dziękuję Wiosenko za zrozumienie... Uśmiech posyłam

Dziękuję za wizytę Wiosenko...
Zdarzało mi się "popełnić" rymowane już nie raz, z różnymi skutkami co prawda rymowane faktycznie pisuję rzadziej
Ostatnio bardziej... "zmuszam się" do pisania, wena u mnie chadza własnymi ścieżkami, chyba, ...no cóż...
Ten pisałam kilka dni, dobierając, zabierając jakieś tam słowa...
Bardzo bym chciała dla samej siebie osiągnąć kiedyś tę łatwość dobierania rymów... może taki czas przyjdzie... na razie po prostu się bawię...
Serdeczności

Przytulam Lilu tę delikatność do serca...
Ta poezja "mówi do mnie głośno" kiedy ją czytam... to jest cudne...
Ja serio powinnam się urodzić w innej epoce...
Serdeczności

Afanasij Fet - taka poezja pisana przez faceta... omg... czemu teraz takich nie ma, gdzie się poukrywali... Toż to jest cudowne...lekkie, zwiewne, czaruje swoją niezwykłością... a jak musiał kochać skoro tak pisał... ech... powinnam się chyba urodzić w innej epoce, może łatwiej byłoby mi znaleźć wtedy bratnią duszę...
Można to czytać bez końca Lilu... znowu Poeta o którego będę prosić więcej
Serdeczności

P.S... Aż pokusiłoby się o przeczytanie takiego utworu na nasz portalowy Youtube... z rosyjskiego została mi umiejętność czytania... więc może po dobrym przećwiczeniu dałoby radę, albo coś z Kseni... tylko tu jeszcze wchodzi gra o prawa autorskie, ale byłoby cudnie mieć taką możliwość + do tego dobrać odpowiednią melodię i byłaby perełka, oczywiście wersję rosyjską z Twoim tłumaczeniem Lilu...

- Milu, jednakowoż całość zwrotki z ostatnim wersem jakoś nie współbrzmi..., nie czuje rymu...
Owszem, mogę poprawić wszystko wedle wskazówek wszystkich, ale czy to już będzie mój utwór ... ?, Taki jaki miał być w zamierzeniu... ?
Wdzięczna jestem za jakiekolwiek podpowiedzi, wskazówki, bo jasne, że dzięki temu się uczę, że dzięki Wam się... poprawiam... ale czasem, trzeba się też uczyć na "własnych rymach"... ja piszę jak czuję... nie aspiruje na górną półkę Milu, dla mnie poezja ma być przyjemnością, zabawą....nigdy nie mówiłam, że chce zdobyć jakąś nagrodę literacką... Bardzo cenie sobie Twoje podpowiedzi, ale pozwól mi na razie na zabawę z tym wszystkim...... Bo jak tak zacznę poprawiać ... bo tak jest lepiej, już nie poczuję, że to "mój wiersz, nawet jeśli będzie w stu procentach poprawiony na 6 z plusem"......

P.S... Milu... mam nadzieję, że nie pogniewasz się za te słowa...wiesz jak cenie sobie Twoją twórczość... Uśmiech zostawiam

Michałku, jak zawsze z serca dziękuję Ci ogromnie... serdeczności

Lilu, Milu... a byłam pewna, że wszystko dobrze policzyłam ha ha, a jednak człowiek mylny jest... dziękuję za podpowiedzi i wizytę p.s... Milu, myślę, że jednak autorce potrzebne było to wtrącenie ... tak odbieram swoją poezję, mi ono dodało takiej lekkości i zwiewności między zwrotkami...

sheCat...to fajnie, że udało mi się zaskoczyć Miło mi tym bardziej, że się podoba Serdeczności i uśmiech zostawiam

wiosenko... coś nie coś tam hmm, ulepszyłam, chyba... Dziękuję za pozytywny odbiór Uśmiech posyłam

- niezwykłe porównanie... Ogromny dar "patrzenia na świat inaczej" miała ta Poetka... w sposób pełen wrażliwości i piękna przekazywała swoje słowa.
Szkoda, że wydała tylko jeden tomik, ale i życie miała pełne trudu i smutku ( Z ciekawości zerknęłam do jej biografii)... chociaż i ten smutek w jej poezji dawało odczuć się też inaczej... tak ulotnie i spokojnie...
Pięknie Lilu, dziękuję za Ksenię

Przeczytałam z przyjemnością
Ach biedny ten zawiedziony adresat, a tyle już marzeń mu się w sercu zobrazowało...
Wiersz bardzo na tak
Wszystkiego dobrego

Lilah... Twoje tłumaczenia są cudowne, dzięki Tobie mamy możliwość poznać wielobarwność pięknej, rosyjskiej poezji, jakże czasem innej od naszej
Ty wiesz, że zawsze na nie czekamy i zawsze prosimy o więcej
A Ty wkładasz w to serce
Uśmiech posyłam i dziękuję