Tak jak Empatia kojarzę ten wiersz raczej z czymś negatywnym, stąd te skojarzenia z zapachem, haha, trochę przegiąłem.
Klimat niezły, ale ja nie potrafię sobie tego wszystkiego do końca zinterpretować, może tak ma być.

O rety...
Ja bym napisał "czuję twój zapach pomiędzy wierszami."

"... turlam przez życie najgorsze nuty" - mam nadzieję, że nie są to zapowiadane na końcu nuty zapachowe.

Chyba potrzebuję konkretnie "kawę na ławę", bo tak gubię się w domysłach i mam przedziwne skojarzenia.

To miłe.
A puenty... z życia wzięte.

Drugiej części nie ma, bo... nie ma. I nie było.
Musi wystarczyć.

Na dzień lub dwa z pewnością, można się pięknie zatracić, ale równowaga jest zawsze wskazana. Życie to paleta barw, a nie ulubiony kolor. Czym by on był bez kontrastów?

Przychodzi taki moment w życiu, kiedy zupełnie przypadkiem poznajesz kogoś i nagle zdajesz sobie sprawę, że przytuleni leżycie razem o 1 w nocy, słuchając radia z zapomnianą, ale jakże piękną piosenką Majki Jeżowskiej w duecie z Krystyną Prońko. Przeszłość miesza się z chwilą obecną i tym, co ma nastąpić, a ty zdajesz sobie sprawę, że niczego wam w tym momencie nie brakuje. Taki kawałek nieba, który zostaje na następny dzień i kolejny, i jeszcze jeden.
Cudowne.
Czasami tylko trzeba się tego nieba długo naszukać.

Można zdobywać różne nieba i też już o tym ktoś zaśpiewał.

"Emigrowałem z objęć twych nad ranem,
dzień mnie wyganiał, nocą znów wracałem."

Ciekawe, co Felicjan Andrzejczak porabiał w tamte (letnie dla odmiany) dni...
Pewnie spoglądał jak "plażą szły zakonnice", a im teoretycznie do tego nieba bliżej.
Wiersz zwiewny jak motyl, ja jednak jestem zachłanny i chcę zdobywać wszystkie nieba, choć nie ukrywam, że najlepiej popatrzeć na raj-stopy.
A jeśli tego nieba zabraknie, to zawsze można wynająć.
http://www.youtube.com/watch?v=OIuX6MsDv5I

PS. Tylko się droczę. Takie ryzykowne to Twoje niebo, bo czasem się okazuje piekłem. Ale... jestem za.

Zdecydowanie jestem za - pod warunkiem, że mam właściwą kobietę przy sobie.

Pozdrawiam. Dziękuję.

No nieeee...
Sado-maso tutaj nie ma, ale sporo zakamuflowanej, często ukrywanej przed samą sobą (w przypadku kobiet) patologii to i owszem.
Z tym brakiem miłości i uzależnieniem trafiłeś w dziesiątkę.
Facetom też się zdarzają różne przypadki, agresja nie jest przecież domeną jednej płci.

Tekst świetny.
Życie jak życie, pełne wzlotów i upadków.
Ja nie miałem dotychczas szczęścia do tak cierpliwych kobiet, chociaż nie zrobiłem nawet połowy tego, co Ty. Może nie kochały...
A może ja ich nie kochałem.
Draniu.
Zawsze twierdziłem, że kobiety kochają drani, dlatego nim zostałem.
Ilu zrozumie tak jak Ty? Gdybyśmy mieli tak w procentach ocenić - ilu się zmieni, dorośnie? ...

Pasuje mi ten wiersz do jesiennej mgły za oknem, ale... ja dziś na szczęście w zupełnie odmiennych nastrojach.
Też uwielbiam prostotę.
PS. Mike, Ty draniu przeczytałem "Lato z Moniką".

Miłość to nie poker, żeby ktoś przegrywał, mówiąc "kocham" a ktoś inny mówił "sprawdzam". Takie ryzyko, że czasem się rozczarujemy. No risk, no fun.

zamieńmy seks na namiętność
i doceńmy tego wiersza piękno

Mike, widzę, że tutaj dzieje się jeszcze więcej niż u mnie. Normalnie nie czytam opowiadań, wszedłem tu trochę przypadkiem i uśmiałem się do łez. Fabuła niczym niespełniony sen erotyczny nastolatka, który budzi się tuż przed (kubłem zimnej wody), haha.

Poczytałem komentarze i nasunęła mi się ciekawa dygresja już nie na temat samego opowiadania. Ja może święty nie jestem, ale nigdy mnie takie przypadkowe kontakty nie interesowały, co u niektórych przedstawicielek płci pięknej wywoływało zdziwienie, a raz nawet zostałem wyśmiany. Nie masz chłopie lekko z takimi poglądami, ale mam nadzieję, że trafiłeś na partnerkę, która Cię docenia, o ile oczywiście to, co piszesz, jest zgodne z tym, co prezentujesz.

Pozdrawiam.

mike17 - skąd wiedziałem, że tutaj wpadniesz? Dysonans? Hmm, nie dla mnie, ale tylko ja wiem, co poeta miał na myśli.


ajw - nic dodać, nic ująć.


amsa - nie wiem, co nie gra. Są zwodnicze - to fakt.

No dobrze.
Będzie waliło z zaskoczenia.