Berele, zrozumiałam o który wers chodziło.
Mike, dziękuję raz jeszcze.
Zola, dziękuję. Opinie o przydomku jak widać podzielone.
przyszycguzik, dziękuję za komentarz. Przydomek w tym przypadku, to regionalizm (w każdym razie, w moich stonach, tak się mówiło).

Pozdrawiam.

Mike, dziękuję za komentarz. Tym bardziej, że nie komentowałeś moich tekstów parę lat.
Cieszy, że znalazłeś coś dla siebie, że obrazy wydają się plastyczne.
Pozdrawiam.

Berele, Anna to cykl. Miałam przerwę od PP, więc o tym nie dopisałam, sądząc, że są ludzie którzy pamiętają. [A przecież wszystko się zmienia.]
Cały cykl jest trochę formalny, trochę nie, a pewne sformułowania pojawiają się w nim zawsze, i są konsekwencją klimatu.
Dziękuję za komentarz i uwagi (co do ostatniego wersu, chyba się nie zgadzam ).
Pozdrawiam.

Dziękuję.

Zola, dziękuję.

Introwerka, cieszy mnie Twoje czytanie.

Pozdrawiam.

Zola, ja wręcz czekam na Ciebie, i Twoje korekty. Bardzo dziękuję, że znalazłaś czas, żeby zostawić komentarz.
Pozdrawiam.

Przyszycguzik, dziękuję.
Pozdrawiam.

Witaj Zola. Dziękuję za komentarz (aż się przestraszyłam, kiedy zobaczyłam słowo - poprawki - a tu, na szczęście , chodziło o 2/3 przecinki).

Pozdrawiam.

Dziękuję.

Introwerka, bardzo Ci dziękuję. Zmieniłam jedno słowo, pod wpływem Twojego komentarza, i teraz dopiero czuję, że wiersz nabrał sensu.
Pozdrawiam.

mariaczekanska, dziękuję za zatrzymanie i słowa.
Pozdrawiam.

Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze. Te przychylne, i te mniej. Wszystkie są ważne, i cenne.
Pozdrawiam.

Nie wiem, czy ładniej, na pewno inaczej. Dziękuję za zatrzymanie, i podpowiedź edycyjną. Skorzystałam.

Swoje odczekał. Nad warsztatem zawsze warto pracować, ale stylu nie zmienię. Lubię kiedy jest dużo obrazów, i gęsto od metafor, chociaż wiem, że preferowany jest doszlifowany minimalizm. Najważniejsze, to znaleźć miejsce dla siebie.

Dziękuję, że wróciłaś, a że z wątpliwościami, kto ich nie ma? Nie piszę od wczoraj, i trochę już znam swoje możliwości/braki/sposób obrazowania. Chyba uodporniłam się na nierozumienie moich tekstów, wiem też, że nie jest to pisanie najwyższych lotów, i żeby była jasność: absolutnie nie mam w zwyczaju zabiegać o zrozumienie, czy dopominać się go. Czytamy po swojemu, tak jak czujemy, odbieramy słowa. Wrażliwość na obrazowanie, to także bardzo indywidualna sprawa.

Kto jest pełen traw, etc.? Bliscy chorej. To cykl. Najdłuższy jaki napisałam, i mimo zapewnień o końcu, nadal kontynuowany. Bez ''gdy'', możlwie, że brzmi lepiej, ale wtedy nie ma podkreślenia, że tylko w tej chwili, czy w chwilach podobnych, w taki właśnie sposób reaguje jej dłoń.

Pozdrawiam.

Przyznaję, że nie wiem, jak odczytać Twój komentarz (?)
Pozdrawiam.

Zola, dziękuję. Oczywiście pozbyłam się przecinka (odnośnie interpunkcji, jesteś moim guru ).
Kamyczku, cieszy Twoja obecność. Dziękuję.

Pozdrawiam.

Dobrze czytasz, Wiolinie. Dziękuję za obecność, i słowa. Pozdrawiam.