Odnalazłam się w Twoich miniaturach, introwerka. Na początku obrazy unieruchomiły mnie w sobie, aż wreszcie pozwoliły ''ocierać'' się o siebie, precyzyjnie wyodrębniając znaczenia. Tyle tu wiązań/powiązań, mechanizmów obronnych, ale i... siły. Odczuwalne pisanie.

Pozdrawiam.

Mój faworyt. Sentymentalny, ale nie egzaltowany. Mądry i dojrzały, a jednocześnie przepełniony dziecięcą ufnością. Pięknie splatasz obrazy, w spójną całość.

Dziękuję za słowa.

Dziękuję.
[Może i mało mnie tutaj, ale ''ważę'' wszystkie pojawiające się słowa].

Weszłam w ten wiersz, jak wchodzi ktoś, kto jest uzależniony od słów, połączeń brzmień i sensów. Bardzo inspirujące doznanie.

A :

Fantastycznie przepełniło mnie obrazami. Przed takimi spotkaniami nawet nie próbuję się bronić.

Pozdrawiam.

Dziękuję, faith. Już kiedyś, ktoś mi o tym napisał, więc może coś w tym jest (chociaż fotografia pojawiła się w moim życiu po etapie ''wypisania''.

Pozdrawiam.

Ajw, dziękuję, że zaglądasz, że czytasz.
Pozdrawiam.

marukja, Adela, dziękuję za ślady.
cieszy, że czytałyście. pozdrawiam.

Antek, bardzo Ci dziękuję za słowa.

Dziękuję za słowa.

Zola, znam Twoje zdanie na temat interpunkcji. [Możliwe, że kiedyś znajdę się po ''innej'' stronie, jednak chwilowo mieszczę się w próbnych konwencjach.]
Cieszy mnie, że mimo oczywistych ''uprzedzeń'', znalazłaś coś dla siebie.

Apollo, nie wiem skąd wieści o płodności - odnoszę wrażenie, że to ostatnie podrygi.

Pozdrawiam.

Miminy, czy raczej maminy?

Tęskny, ale bez ''dramatyzowania'', rzekłabym nawet, że szyty na miarę. Chociaż... czy bardzo zależy Ci na ''pamięci''? Myślę, że wiersz poradzi sobie bez tego dopowiedzenia. A,

bardzo, bardzo.

Pozdrawiam.

Bardzo wam dziękuję za poczytanie i pozostawione ślady.
Pozdrawiam.

Bardzo Wam dziękuję za słowa.
Pozdrawiam

Wiem.
Dziękuję za słowa.

Pozdrawiam.

Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze i sugestie - tekst już swoje przeszedł i, na chwilę obecną nie chciałabym nic w nim zmieniać - jednak, nie mówię, że w przyszłości nie zmienię zdania.

Pozdrawiam.