Dziękuję, shinobi.

Dokładnie o to. Dziękuję.

Niesprawiedliwe.
[Tak rodzi się osądzanie.] Czyli komentujący ma prawo do krytyki, sarkazmu i złośliwej ironii, natomiast autorowi nie wypada? Coś tu się nie zgadza.

Dziękuję. Widziałam, i nadal widuję, ale nie zawsze potrafię o nich pisać.

Pozdrawiam.

Może dlatego, że będąc od lat na portalu, nigdy nie wystawiłam aż tak niskiej oceny.

Pozdrawiam.

To już raczej wykracza poza dyskusję o wierszu, i nie zamierzam kontynuować.

Mogłaś darować sobie tę niesprawiedliwą ocenę. To, że czegoś nie rozumiesz, nie oznacza, że jest złe. Często jest wręcz odwrotnie. Czuję, że w ten sposób wyraziłaś niechęć personalną. A to miejsce, czyli portal, służy innym emocjom.

Nie mam w zwyczaju pisać, o czym jest tekst. Wszystko co miałam do powiedzenia, jest w nim zawarte.

Albo nie potrafisz połączyć obrazów, które w moim odczuciu były, i nadal są, przejmujące. Cóż, takie prawo „czytacza”, jak i moje by się nie zgadzać. Pozdrawiam.

PS. Poza tym, zwroty, aż tak bardzo pozbawione kontekstów, na pewno tracą na wartości. Dlaczego nie wspominasz:
- na oknie kościoła (dalszy kontekst jest przecież rozwinięciem)
- witraż przeszklił oko, które także jest nośnikiem nawarstwiających obrazów.
- bosa hinduska (Londyn), itp., itd.

Ale, tak to może jest wyliczanka.

Błędne. Ale, być może to moja wina, że tylko takie kadry utrwalam. Tak czy inaczej, dziękuję za poczytanie, i komentarz.

Cykl. Zresztą zaznaczyłam. Dlaczego bardzo stary, nie rozumiem.

Bardzo Wam dziękuję za poczytanie, i ślady.
Pozdrawiam.

Kobra, dziękuję.
Opheliac, bardzo mnie cieszy Twoja obecność.
bruliben, dziękuję. Pewnie masz rację.

Pozdrawiam.

Dziękuję.

Dziękuję.