bardzo dobre. powiedziałbym: profesjonalne, szczególnie jeśli chodzi prowadzenie narracji. z zainteresowaniem czekam na następną część

żart z tych raczej letnich rejonów, ale powiedzmy, że ujdzie.

ma klimat. klimat, który mnie odpowiada, które mnie interesuje.
zastrzeżenia:
1)abstrakcja typu "dzieci poczęte ze sterylnego lęku i obrzydzenia" zawsze przegrywa w efektowności z konkretem (Zimne autobusy-widma przywożą do miasta coraz więcej trupów), gdyż konkret, możliwy do wyobrażenia, można "zobaczyć", abstrakcja natomiast się rozmemłuje łatwo też w niej popaść w kicz (ot tekst na innym portalu pt "kilogramy życia", tylko i wyłącznie śmieszny tytuł) mniej abstrakcyjnych zwrotów polecam
2) po pierwszym akapicie myślałem, że jakoś opowiesz historię dziewczyny maltretowanej przez zakochanego szaleńca, i nie powiem, koncept przypadł mnie do gustu. ale potem uderzasz w jakieś niezwiązane z resztą dywagacje (a przynajmniej narracja zmienia się na tyle, że cięzko znaleźć połączenie), a takie efekciarstwo bez trzymania historii w ryzach, niestety nudzi na dłuzszą metę. bo przede wszystkim opowieść, forma jak najbardziej, ale to historia sprawia, że chcesz przewrócic kartkę, zobaczyc co będzie dalej.
w tym tekście nie ma historii, opowiadania, tu jest interesująca wprawka.
bardzo interesująca, jak ktoś lubi psychodeliczne klimaty.
ja lubie, i czekam na następne teksty

pzdr

końcówkę spartoliłeś moim zdaniem wygląda, jakbyś nie bardzo wiedział co zrobić z tą historią, wiec takie zakończenie "na odczepnego".
nie jest źle, momentami zabawnie, co cenię

pzdr

bardzo dobre językowo, pojawiają się teksty wysokiej próby:
"śpieszących się (...) na samotność, na nic szczególnego"
"Sprzątaczki nigdy nie prostują się bez powodu - pomyślał najciszej jak się tylko myśleć da"
czy najmocniejsze: "ileż sił trzeba mieć, by wyrzucić z mieszkania rozpaloną kobietę".
jeden językowy ubytek, drobnostka: "Głowa, obładowana bólem", samo "obładowana bólem" brzmi tak sobie, może warto dodać "obładowana bólem jak (wstaw coś mocnego)", tak czytając sobie pomyslem ze bardziej działałoby wtedy na wyobraźnię.

ciekawe postacie sprzątaczki i mr "Wstań i patrz jak ginę!", zarysowane w absurdalnym, troche gombrowiczowskich tonie, za to plus.

fabuła dosyc interesująca. nie jest to bójka w barze, nie jest to coś że tak powiem "zywego" a troche pójscie w abstrakcję, co mi osobiscie nie leży, ale ogólnie i tak jest nieźle.

pzdr

za mało tu widzę tego co widziałem w twoich wierszach. masłoska na przełożeniu swoich wierszy do prozy calkiem nawet mozna powiedziec zyskala. takze jesli bym cos radzil, to zasuwaj tym co w wierszac, w tym jest moc. minus: dialogi mało dynamiczne, niech ten dialog bedzie osobną historią która do czegos zmierza, która nie jest tylko popychadłem ani wypelniaczem.
ponarzekałem, ale było co poczytać. pozdrawiam.

do poke kieszonka: o tym jest grochola drotkiewicz dom nad rozlewiskiem i połowa wydawanej literatury polskiej, a wiec takie wersje mogłyby istniec bo istnieją własnie w drugą strone (jakis dom nad rozlewiskiem dla facetów, picie wóda itp) nic takiego nie ma, takze dlatego tekst jakos tam zainteresował

po co trafiaju tu takie rzeczy, złe

przypominamy o regulaminie:

2.6.4. Komentarz powinien być tak rozbudowany, aby autor domyślił się co przeszkadzało lub podobało się komentującemu.

przyp.red.

ja bym to moze i poczytał w dłuzszej wersji

przeczytaj proces