Witaj Kamyczku, pobyłam u Ciebie z przyjemnością i poczułam się jak w domu. Precelki wyśmienicie wypieczone, a całość delikatna, z wyczuciem, powoduje, że podnoszę wzrok by spojrzeć w niebo, daleko za horyzonty.
Dziękuję, pozdrawiam cieplutko ☺

Hej, ciekawy debiut, uwagę przyciąga zwłaszcza tytuł i puenta.
Całość wybrzmiewa smutną nutą, taki pewnie był zamysł.

- ten kawałek ma moc!

- tutaj chyba literówka?

Pozdrawiam serdecznie!

Piękny tekst, porusza, a puenta wbija w ziemię.
Mnóstwo obrazów roztaczasz tutaj, a jakby jednocześnie tylko jeden.
I przypomniałaś mi o cytacie:
"Wszyscy jesteśmy swoimi matkami".

Miło pobyłam,
pozdrawiam ciepło!

Ajw, podoba mi się bardzo!
Pięknie, czule, z powiewem lata.
Zaczarował mnie szczególnie ten moment:

W puencie wyszczególniłabym zza chmur w nowym wersie, tylko sugestia.

Pobyłam z ogromną przyjemnością,
buziaki!

Bardzo ciekawy wiersz, czyta się płynnie.
Podoba mi się puenta z nawiązaniem do kraterów w pierwszej zwrotce.
Tytuł również fajnie wpisuje się w całość,
miło tu pobyłam, pozdrowienia!

Dziękuję za odwiedziny
Pozdrowienia i miłej lektury!

Wiersz zdecydowanie zyskuje przy kolejnym czytaniu, podoba mi się bardzo obrazowanie przyrodniczo-sentymentalne.
Piękne Twoje dwa brzegi, a puenta wybrzmiewa niezwykle - brzęczenie słońca - to jest to!
Pozdrowienia

Oj, introwerko, nie tylko Leśmian, ale też Białoszewski wybrzmiewa tu niezwykłym echem.
Ależ rytm, zjawiskowo! I puenta z true-mnie - pięknie!
Pozdrawiam ciepło

Czyngis, serdecznie dziękuję za ciepły odbiór, a w szczególności za "artystyczną podróż"
Oczywiście poczytam z chęcią Twój prometeizm, do zobaczenia!

Introwerko, ogromnie mi miło czytać takie słowa. Dziękuję Ci ślicznie, pozdrowienia!

Hallam, fajnie Cię widzieć Zastanowię się, dzięki za sugestię i komentarz, serdecznie pozdrawiam!

Kamyczku, cała przyjemność po mojej stronie. Kłaniam się i pozdrawiam ciepło, patrząc na Twój piękny avatar - czy to Modigliani?

Introwerko, jestem pod ogromnym wrażeniem umiejętności i kunsztu. Wiersz zaplątany w słowa, ach, jak miło czytać i delektować się ich rozplątywaniem
Pozdrowienia!

Ajw, mi również brakowało PP Dziękuję za dobre słowo i entuzjastyczne przyjęcie "strunowców". Ogromnie cieszy mnie Twój odbiór, pozdrowienia!

Berenika, być może tak jest, choć lubię, gdy puenta jest mocniejsza od reszty. Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam serdecznie!

Grain, miło, kłaniam się wdzięcznie

Lekko, romantycznie i z fantazją.
Uroczo tutaj u Ciebie.
Zauroczyły zwłaszcza pajęcze tasiemki i pyłek w puencie.
Z przyjemnością pobyłam,
pozdrowienia!

Podoba mi się sposób, w jaki wiersz się "rozkręca".
Tajemnicza atmosfera, coś intrygującego w tekście - sprawiają, że chcę się go przeczytać raz jeszcze i mam wrażenie, że widzę obraz.
Urzekła mnie zwłaszcza pierwsza strofa - z gołębiem jesienią, nad puentą bym się jeszcze zastanowiła i wyciągnęła sedno - w mniejszej ilości słowach.
Miło pobyłam,
pozdrawiam serdecznie

Piękny wiersz, ajw, od początku do końca. Podoba mi się obrazowanie, w szczególności Puenta - cud-miód!

Pochłaniam w całości
Pozdrowienia!

Witaj ajw,
stęskniłam się za Twoimi klimatycznymi wersami
Miło poczytałam tutaj, przegryzając raz po raz czereśnie kupione wczoraj. I aż chce się więcej i więcej.
W puencie wyrzuciłabym "a mnie", ale to tylko sugestia.
Pobyłam z przyjemnością,
pozdrowienia!