Szkoda, ze dopiero teraz ten komentarz, jak już nie chce mi się 50. raz poprawiać Biorę go więc "na klatę" i jako przestrogę na przyszłość.
Pozdrawiam
M.

Trochę w tym siebie odnalazłam, a nawet więcej niż trochę... Obłęd i szał pisania - skąd to znam Dobrze się Ciebie czyta... bo bohaterka przyciąga jak magnes. Pozdrawiam

Cokolwiek

Się robi

Do Jacka Londyna:
Ostatnie dwa wersy z ukłonem w Twoja stronę - wymusiły chwilę wytężonej pracy zwojów mózgowych.
Co do powtórzenia - Repetitio est mater studiorum
Pozdrawiam i dziękuję za komentarz i uwagi.
M.

To jest to, co lubię - gra słów :-]

Czy chodziło o to, żebym tu coś napisała? Jestem tu nowa i czasem się miotam z tym, co gdzie i jak. Pomijam piętnastominutowe szukanie, gdzie jest ten tekst

Dziękuję za informację :-]

Sam w sobie tekst intrygujący. Chciałoby się wiedziec więcej o bohaterce :-] Ładnie zbudowany nastrój zamyślenia, odosobnienia zrobił na mnie wrażenie.
Czepnę się budowy zdań - starym belferskim przyzwyczajeniem, a co za tym idzie - interpunkcji: .
Moim skromnym zdaniem powinno to wyglądać tak: Ptak zniknął, a wraz z nim wszystkie odgłosy, które towarzyszyły jego pojawieniu się.
W ten sposób unikasz zawijasów, no i błędów :-]


A tu pogubiłam się - co ustalone? i jak to się ma do siadania na starej ławie...

Jest jeszcze kilka miejsc z usterkami składni i/lub interpunkcji, ale mimo to przyjemnie się czyta.
POzdrawiam