Jak widać - był.

Lekko i pomysłowo, Lilu.
Podoba mi się.

Uściski dla całej kompanii.

Dałeś mi do myślenia, przyszycguzik, i nawet próbowałam znaleźć, ale... nie znalazłam.

Dziękuję za wizytę i miłego wieczoru.

Całkiem fajne trzy grosze, Gal.


Wcale się nie dziwię, Szalonka, bo wpada w ucho.

Dziękuję za komentarze.
I miłego.

Zastanawiam się, Lil, czy dałoby się pierwszy wers zmieścić w metrum następnych.

Bo ma 10 zgłosek, gdy reszta to ośmiozgłoskowce. Całowana, czarowana/zachwycona/odurzona czy tp.?


Rozważ - i w półnagie twoje ręce.

Trochę też mi przeszkadza rym "mocno/mocą".
A gdyby tak:
- U twych kolan się pochylę
I obejmę z całą siłą,
Będzie łez i wierszy tyle,
Że cię sparzy moja miłość. -


A gdyby - czy tak mi się tylko zdaje?

Ale to jak zwykle rozmowa.
Serdeczności.

Myślę, Dod, że ludzie zawsze próbowali w jakiś sposób definiować otaczający ich świat i samych siebie. Bo nazywanie czegoś pomaga w rozumieniu.

Dziękuję, że zawitałeś pod wiersz.
Dobrego dnia.

Hehe... panie F. - fajnie zobaczyć, że Ciebie też dopadły onamudaje. ))
Rozbawiłeś mnie.

Miłego.

Cóż... nie jest aż takim neologizmem, skoro pojawia się także u innych piszących, a nawet w słowniku synonimów.
A że w Twoim odbiorze mało ambitny? Nie miał być ambitny - miał być adekwatny do odczuć.


Żeby zrozumieć, trzeba zajrzeć pod podszewkę.
Są słowa, wyrazy, zdania. Coś przedstawiają. Tak jak wstrzymywany oddech, skrzyżowane szpady i bezradnie rozłożone ręce.

Dziękuję za wizytę i miłego dnia, Berele.

A gdyby trochę inaczej, Lilu?

- Dogasa, świecąc cierpliwie,
iskierka naszego życia,
i dzień, co przyjdzie niechybnie,
w milczeniu będziemy witać. -

Cóż... nie każdemu jest dane wspólne dojście do końca drogi.

Miłego dnia.

Masz rację, Wiosenko.
Ale czasem jest też wynikiem zbudowanego wcześniej muru. I wtedy już nic nie zostaje.

Miło zobaczyć Cię pod wierszem - dziękuję.
I spokojnej nocy.

Widzę, Pliszko, że udało Ci się nieco zredukować nadmiar "sięjączków".

No to popatrzmy:

Dobrze byłoby pozbyć się tych rymów.
A może to pode mną zarwała się podłoga?
Wkrót­ce stra­ci­łem przy­tom­ność, ale mia­łem odczucie, że...


Kosz. Zwracaj uwagę na zaimki wskazujące, bo jakoś je bardzo lubisz.


Jedyną jasność stanowił delikatny strumyk światła przedostający się przez szparę w uchylonych drzwiach.


Spróbowałem się poruszyć, ale nie było to możliwe.


Zbędne dopowiedzenie.


Siedziałem związany, opierając się o jakiś słup. O dziwo, nogi miałem wolne, ale i tak nie dałbym rady się podnieść.


Usłyszałem nasilający się coraz bardziej odgłos kroków.


Światło, które do tej pory ukazywało jedynie pas szarych płytek na ziemi, wydobyło teraz większą część pomieszczenia.


A gdyby połączyć to z poprzednim zdaniem?
Chcesz mieć problemy? — palnąłem, nie zastanawiając się, co mówię.


Pod­czas bycia skrę­po­wa­nym wda­wa­nie się w ostrą wy­mia­nę zdań nie jest chyba naj­lep­szym pomysłem.
Wtedy nie ma "to".


Gdyby to był film, podejrzewałbym, że zginę. Ale skoro nasze wspaniałe liceum, to byłem praktycznie tego pewien.


(...) Dar­ren, chciał­bym ci coś opo­wie­dzieć, a ty na pewno bar­dzo chciałbyś tego wysłuchać.


Bez podkreślonego przecinka. Dodaj przecinek (,).


- wywoływała w nim takie emocje, że przy ostatnim zdaniu kopnął mnie w nogę.



Inny trup ze szkol­nych ko­ry­ta­rzy… no, nie wiem... pod­gry­zł­by sobie żyły, gdy­by­śmy tylko go roz­wią­za­li.


- ci -

Oczywiście zdania zamieszczone pod cytatami to tylko przykłady, na których możesz się oprzeć albo nie. Dobrze byłoby, gdybyś przed opublikowaniem tekstu przejrzała go pod kątem zaimków zwrotnych "się" i wskazujących. Nie musi być sterylna czystość, bo to relacja bohatera, nastolatka, który tak właśnie mówi. Ale nie musi też być ich za dużo.
Co do samego rozdziału - jest nadal ciekawie.
Podkręciłaś akcję i też się zastanawiam, jak on z tego wybrnie.

Miłego wieczoru i czekam na następny odcinek.

A królewna w wieży ma zmartwioną twarz, czy raczej smutną?
Patrzyłam na różne synonimy, ale albo są za długie, albo nie pasują.
Najlepszym słowem jest jednak smutna twarz.
Jeżeli koniecznie chcesz "ma twarz", to ewentualnie "ma smutnawą twarz".


Tak.


Tak.

Miłego wieczoru, Lil.

Zastanawiałam się, Tetu, przy pierwszym czytaniu wczoraj, o co chodzi z tym papierosem.
I nie wpadłabym na takie rozwiązanie, więc gdyby nie Twoje wyjaśnienie, nadal byłabym jak tabaka w rogu.
Hmm... przewrotność przewrotnością, ale może inni czytelnicy też nie znają numeru z papierosem, wobec czego ten fragment będzie dla nich równie niejasny?
Wiem - nie pisze się pod czytelników. Ale z drugiej strony czy lepsze jest serwowanie im nieznanej anegdotki?
Ale to tylko luźne rozważania, chociaż - na Twoim miejscu - coś bym jednak zmieniła, żeby obraz był bardziej klarowny.
Resztę kupuję bez sprzeciwów.

Miłego poniedziałku.

Podoba mi się, Młody, oprócz tego, co mi się nie podoba.

Czyli:

Kołysać wisielców (wisielec - wisielca / wisielcy - wisielców).


Przydałby się jakiś synonim za "na pewno".
A może "rzeczywiście"?


Zbędny zaimek.

No to miłego poniedziałku.

Jaki sielski obrazek, Lil.
Pomimo kwarantanny listonosza.

Ale popatrz na te wersy:

Może prościej:
- otoczone rzęsami / błyszczały jak gwiazdy - lepiej się wpasowuje w rytm.


Rozważ - aż pod sufit się wzniosły / sonety i ody.

Podoba mi się, że wplatasz w swoje utwory odniesienia do wierszy Miszy.

Miłego poniedziałku.

Ja wolę, żebyś patrzyła, Lil, bo czasem naprawdę nie widzę pewnych rzeczy.