Zabawnie i pomysłowo, EDytko.


Mnie to akurat nie przeszkadza.
Ale zawsze możesz rozpatrzyć taką wersję - będący również jeżem.


Miał jednak pewien problem?
Pamiętaj o myślnikach (–).


Bez dywizu czy myślnika, bo to dalszy ciąg tej samej kwestii.
Zamiast "bardzo" lepiej by pasowało - mówię całkiem szczerze.

Ale nad ostatnią zwrotką warto byłoby się jeszcze zastanowić.
W pierwszej masz same rymy żeńskie, potem naprzemienne rymy męskie i żeńskie, a na koniec dwa wersy z rymami męskimi i dwa z żeńskimi.
Może dobrze byłoby zamknąć wiersz zwrotką z rymami żeńskimi, żeby była konsekwencja z pierwszą zwrotką? Wtedy tworzyłyby klamrę.
Coś w rodzaju:
Wieczorem, przy kolacji, mamusia wprost im rzekła:
– Tak ostrzyżone głowy to chyba zwykła heca!

Miłego dnia.

Ładna treść, Wiolinku.
Ale do wykonania mam zastrzeżenia.


Zbędne dookreślenie.
- nie było mnie w domu gdy serce wygasiło piec -


Też zbędne.


Za dużo podobnych form. Warto byłoby je zróżnicować.
Aha - specjalnie dałeś "czekałem cię"?

Wiem, że nie lubisz poprawiać wierszy, ale czasami naprawdę warto.

Miłego dnia.

Wiem, też próbowałam, Lil.
Nawet 10-zgłoskowca, żeby zmieścić " i volkswageny i mercedesy" (aha - zrobiłaś błąd w nazwie "Volswageny". Przy odrobinie dobrej woli wyszedłby 10-zgłoskowiec, ale mam wrażenie, że 8-zgłoskowiec jest bardziej dramatyczny.

Podumałam nad przypadkowym rymem "matki/opłakawszy".
Tak wyszło:

stałem się chłodnym popiołem
bez mowy myśli postaci
wychodząc na ziemską dolę
z pieca – jak z łona matki

nie będąc nic winny światu
nie opłakawszy swej śmierci
szedłem wśród pustych baraków
przez kłącza bawarskich wiechlin

w mroku sunęły przeróżne
ople i mercedesy
– jak mogę – szeptałem w pustkę –
spalony dojść do Odessy

To tak w ramach gimnastyki umysłu.
Miłego jutra.

Pomyślałam, Lil, że może by tak postawić na przekaz i lepszą formę poetycką, rezygnując z pewnych słów oryginału.
Jako zalążek podaję:

stałem się chłodnym popiołem
bez mowy, myśli, postaci,
wychodząc na ziemską dolę (albo niedolę?)
z pieca – jak z łona matki

nie będąc nic winny światu
i śmierci nie opłakawszy,
szedłem wśród pustych baraków
i traw wysokich bawarskich

w zmierzchu sunęły przeróżne
pojazdy i mercedesy
jak mogę – szeptałem w pustkę –
spalony dojść do Odessy

Trochę przeszkadza mi, że "matki" wpada na "opłakawszy", więc jeszcze pomyślę, czy byłoby z tego wyjście. Albo może Ty je znajdziesz?

Spokojnego wieczoru.

Przejmujący wiersz, Lil.
Ale już przy pierwszym czytaniu zastanawiałam się, czy dałoby się zmienić szyk w pierwszej zwrotce i uniknąć czasowników "byłem/wydobyłem" na końcach wersów.
Bo to nie brzmi dobrze. I w oryginale ich nie ma.

Jeżeli mi coś wpadnie do głowy, to wrócę, bo na razie nie mam pomysłu.

Miłego dnia.

Ja też, EDytko.

Ale te wersy mi nie grają:

W żartobliwych wierszach lepsze są dokładniejsze rymy, a ten za mało się zgrywa, przez co rozmywa pointę.
Warto byłoby moim zdaniem dopracować jeszcze końcówkę.
Mnie przyszło do głowy:
- Pomógł głos Pani, gdzieś tam z daleka,
mówiący: - Misiu, herbata czeka!
Ale to tak na szybko i niezobowiązująco.

Miłego dnia.

Nie ma w komórce opcji kopiuj/wklej, Helenko?
Bo wtedy mogłabyś skopiować myślnik (–) z komentarza i wymienić w edytorze.

Aha - zwróć jednak uwagę na końcowe zdanie:

Zbitka - migoijego czarnego - nie brzmi dobrze.
Rozważ - brakuje mi taty i jego czarnego humoru.

Miłego dnia.

Nie Tobie jednemu, Domofonku. ))


Masz rację, Dod - po prostu je lubimy.

Dziękuję panom za wizytę i miłego dnia.

Też mi się tak nieskromnie wydaje, Lil.

Dziękuję za przejście przez rondo.
Serdeczności.

W obecnym układzie nie bardzo pasuje "utulą", Zbysiu.
Ale można jeszcze inaczej:
- bo wszystkie strachy przegoni
światełko małej latarki -

Aha - w drugiej zwrotce zmieniłeś kolejność rymów. Jeżeli ma być konsekwencja, to powinien rymować się wers drugi z czwartym.

Ale nie spiesz się i może spróbuj pobawić z przykładem 10-zgłoskowca. Daje większe możliwości żonglowania słowami.
Miłego dnia.

Dziękuję za rymowankę, panie F.
To ewenement na skalę światowo-portalową.


No właśnie, Wiosenko, chociaż:
- niejedną jeszcze paranoję
przetrzymać przyjdzie robiąc swoje -

Dziękuję - panie F. i Wiosenko - za odwiedzenie ronda.
Miłego dnia.

Czyli ta?


A ja zasugerowałam:
- Listy
pa­pie­ro­we kwia­ty
na grobie mi­ło­ści -

Aha - jeżeli duża litera, to kropka na końcu. Albo same małe bez kropki.


Oryginał to:

Na mogile miłości.
Z mogiły zupełnie zmienia przekaz.

Miłego.

Właśnie - wniebowzięcie czy zmartwychwstanie, Domofonku?


Lepiej brzmiałoby - nad trumną - też można to rozumieć ogólnie - jak wiele trumien.


- trzeciego dnia
pociąg odjedzie zgodnie
z rozkładem jazdy - można również w ten sposób.

No to na razie i miłego.

Można jeszcze tak, Lil.


Dla mnie ta wersja ma najlepszy rytm, a liczba zgłosek odpowiada oryginałowi.

Miłej niedzieli.

Widzę, że trochę przerobiłeś wiersz, Domofonku.
I słusznie, bo tkwiłam ostatnio przy nim i nie mogłam go rozgryźć.
Teraz jest bardziej klarowny.

Ale:

Jeżeli stosujesz kursywę, cudzysłów jest niepotrzebny.


Bez myślnika.


Bez kielicha. Zostaw to w niedopowiedzeniu.


Literówka.


Zbędny zaimek.


- w romantyzmie -

Dobrze, że poczekałam, bo teraz jest to wiersz.
Miłej niedzieli.