Kopę lat Dobra Cobro! Dzięki za wizytę i miły komentarz.
Swoją drogą, mam wrażenie, że jak pojawiają się u mnie flaki, to jest szansa, że tekst Ci się spodoba... a może to mi lepiej się pisze, jak wplątuje tam jakieś jelita czy inne wnętrzności

Nie wiem, czy wypada bronić się odsyłaniem do terminologii urban legend na komentarze dotyczące jakości tekstu. Interesuję się tym tematem, nawet muskam go częściowo w swojej pracy magisterskiej, dlatego pozwolę sobie oszczędzić własne słowa i posłużyć się cytatem Dionizjusza Czubaly, badacza urban legends:

"Legendy miejskie - często zwane też legendami współczesnymi, mitami współczesnymi czy plotkami, to komunikaty ak­tualne, spontaniczne, gorące, uruchamiające emocje i zmuszające do natychmiastowej reakcji; występują w postaci krótkich komunikatów o zdarzeniach wyjątkowych. Mówią o przypadkach niby-prawdziwych, i choć narrator powołuje się na autorytet przyjaciela ("słyszałem to od kolegi" lub innych osób bliskich, to nie należą do faktów sprawdzo­nych i zweryfikowanych; są z reguły wymysłem i funkcjonują na prawach utworów folk­lorystycznych. Nie znamy autorów tych opowieści, a więc należą do dziel anonimowych; cieszą się znaczną popularnością i występują w wariantach (nieraz bardzo licznych); są utworami kolektywnymi nastawionymi na przekaz ustny. Ze względu na swą atrak­cyjność, współczesne nośniki medialne sprzyjają ich upowszechnianiu. Bywa, że współ­czesna legenda miejska obiega kontynent, a nawet cały cywilizowany świat."

OK. Twoja miniaturka nie spełnia założeń legendy. Nie jest chwytliwa, nośna. Wczoraj przeczytałam ją pierwszy raz, dziś już nie miałam pojęcia, o czym właściwie była. Legendy miejskie zapadają w pamięć, wzbudzają w czytelniku chęć dzielenia się tekstem. Rozumiem, że to Twoja autorska bajka: nie spełnia jeszcze warunków urban legend, nie jest rozpowszechniana. Ten debiut to próba wdrożenia tekstu w świat miejskich legend, tak? Skoro publikujesz ją teraz, tu, na portalu pisarskim, nie możesz bronić się tym, że jest pisana na kolanie, później opowiadana w warzywniaku. Jako pierwotna wersja powinna spełniać podstawowe założenia gramatyki i interpunkcji. Jeśli zyska nośność i zacznie być przekazywana na innych platformach, dopiero wtedy zaczynają się jej przekształcenia, modyfikacje, błędy. A to raczej nie była sprytna gra z czytelnikiem, gdzie przekazujesz nam wersję już po przejściach.

Plot twist na końcu nie jest zły. Nie zrozum mnie źle, tekst ogólnie może i ma jakiś potencjał. Ale w odpowiedzi na krytykę nie odsyłaj ludzi do tematu, bo znajdziesz jakiegoś entuzjastę, który mimo wszystko z tą krytyką się zgodzi.

W takim razie muszę obejrzeć koniecznie ten film!

Bardzo dziękuję Wam za komentarze.

Shinobi, Iwo, dziękuję Wam bardzo
Czyścik chyba wygrywa

Zajacanko, bardzo Ci dziękuję za komentarz i przepychanie mnie do kolejnych etapów punktami Chociaż w strzelance zupełnie mnie coś nie trafiasz!

Myślałam nad czyścieszkiem, ale rozważę i Twoją propozycję.
Kompletną? To krótką masz ją przeokrutnie! Ale tak na poważnie, skoro tak, to chyba aż poczytam Twoje teksty kiedyś, bo przeładowane będą zapewne treściami co ciekawszymi.
Sylvii czytałam jedynie "Szklany klosz", dość dawno temu również.

Cieszę się, że się podoba, odpozdrawiam serdeczniej

Miladoro, to są bzdury, a rozstrzelanie bez procesu to już nie? To nie mogło być żadne zdrowo funkcjonujące państwo, kołysał mi się w głowie jakiś kolorowy totalitaryzm, stąd i takie przerysowane scenki jak palenie papierosów i takie tam.

A swoją drogą, raz byłam na sprawie, tylko że tam akurat przesłuchiwali świadków. Opowiadali o oskarżonym przyjemnie i mniej przyjemnie, a ja nie miałam dalej pojęcia, co on zrobił, bo nie powiedziano. To było jak miniaturowe śledztwo, składanie zlepków zeznań w całość, chociaż słowo o śmierci nie padło z żadnych ust. Potem sprawdziłam sobie w Internecie, zamordował żonę i spalił zwłoki w lesie. A wyglądał na przyjemnego, ech!

Henrykinho - niewinny kozioł ofiarny, obawiam się.

Dzięki Wam bardzo za komentarze!

Gdzieśtam mi wyleciało przy edycji, że to bal przebierańców na początku. A potem uznałam, że może i dobrze będzie skołować takimi gadającymi samochodami i robalami.

Cieszę się, że wzbudziłam uśmiech i odpozdrawiam : )

Próbowałam się ratować tytułem, podejrzewając że inne środki zawiodły : D

Ano, nie wyszło mi za bardzo. A właściwie wcale. Nie jestem dumna ani zadowolona z tego tekstu, stąd wcale Ci się nie dziwię, mike17. Wrzuciłam z przyzwyczajenia, jak wszystkie inne pojedynkowe.

Trochę niebezpiecznie jest zakładać, jakie ktoś ma doświadczenia, a jakich nie.

A, no tak, kłaniam się ja i moje umiejętności czytania ze zrozumieniem : D

To fakt. Chociaż definicja jazgotu (http://sjp.pl/jazgot) trochę mnie zdziwiła, bo zawsze słyszałam to słowo tylko w kontekście zwierzęcym, a okazało się niby bardziej uniwersalnym określeniem.

Tekst jest o końcu świata, wszyscy tracą wszystko D:

Ale bardzo niejasno to nasunęłam, tak sądzę. Nie patrzył na chmury, patrzył tylko na nią. Faktycznie były zielone. I padał z nich kwas, czy cokolwiek tam. I rozpuszczało mu skórę na twarzy kroplami, stąd te pojawiające się i znikające krosty. I włosy jej wypadały z topiącej się głowy.

Jest mi straszliwie, straszliwie miło, że podobał Wam się tekst. Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze i wizyty.

romantyczna - nie oglądałam, ale słyszałam kiedyś o tym. Dlatego i mnie ten pomysł rozczula niezwykle.

Wasinko, trochę obawiałam się, czy to nie tani chwyt, to wyjaśnienie na samym końcu, ale chyba mimo wszystko; uznałam jednak, że wolę nie podsuwać wyjaśnienia, zwłaszcza w takim krótkim tekście.
I dziękuję za pomoc z błędami, jesteś nieoceniona!

Bardzo mi się. Niesamowicie zręcznie napisane.