Do ajw!

Fajny wiersz, dostało się trochę chłopstwu. Narzekałam, jak wypatroszyłaś Herę, teraz poszłaś w drugą stronę.

Główna siła wiersza to według mnie ciekawe środki poetyckie - choćby to bardzo mi się spodobało:



Odpryskujący lakier pochwaliła już większość, to porównanie także zwróciło moją uwagę, jako wielce zgrabne.
Przeczytałam z przyjemnością ten krótki i lekki wiersz o pewnym związku dwojga ludzi. Lapidarnie i z wdziękiem, co zauważyła
palcia

Dziękuję Krysiu za krótki, ale jakże miły komentarz pod wierszykiem. Milo się czyta, gdy użytkownik portalu podkreśla, że się spodobało. To zachęca do udziału w kolejnym konkursie. Pozdrawiam,
palcia

Do pasiastego!

Tekst w moim przekonaniu ma potencjał, a jest nim zamysł. Małe, elektryzujące spotkanie w windzie może być pięknym motywem dla wiersza. I to znajduje swoje odbicie w czwartej zwrotce, aż do pomysłowego końca.



Wcześniej też jest fajnie, zmysłowo, taka gra między dwojgiem. Tyle, że brakło mi tutaj owej poetyckości, liryzmu, jaki charakteryzuje wiersz. Mówiąc prosto - pomysł był, wykonanie osłabło. Za dużo jakbyśmy, żebyśmy, się i czasowników w I os. lm. Spróbuj jeszcze raz, dodaj może trochę środków poetyckich a na pewno powstanie coś ciekawego, smakuj wiesz, baw się nim, co doradziła
palcia


P.S. Trochę się pobawiłam z fragmentem wiersza, ad hoc, i wyszło takie cóś. Może Ciebie zainspiruje ta lekka zmiana?

jeszcze ta dwuznaczność gdy mijamy się
w windzie jakbyśmy się wcale nie znali
wewnętrzne strony dłoni
ślizgają się niczym poduszkowce

Magnetyczny dotyk, zlepione bieguny, zduszony silnik, o tak, tym tropem bym szła.
Dalej brakuje mi konceptu, ale coś bym kręciła z tą elektryką i windą w stanie awaryjnym.

Dobry wiersz clockworklukis, leży spokojniutko na górnej półeczce w dodatku :-). Ma w sobie ciekawy pomysł rozmowy telefonicznej (przynajmniej momentami).
Co mi się podoba, to ten zwrot:



A to halo na końcu- przesłodkie

Natomiast nie bardzo wiem o co kaman z tym wersem:





Aż strach pytać, ale zapytam, chociaż ilekroć pytam, to autor sam każe interpretować (a przecież zna swój zamysł) albo wpada w nerwy, że pytam . Niemniej pytam.
W szkole na polskim musieliśmy rozbierać wiersze wers po wersie i tłumaczyć intencje wieszcza, więc tak mi zostało, co napisała odważnie ;p, wierszem zaciekawiona
palcia

Antoś (ponownie), ajw i Mila - witam pod wierszykiem!

Dziękuję za kolejne posty, jakże sympatyczne. Tosiu zniknął jak strzała , ajw doceniła dramaturgię wiersza (bardzo się starałam), Mila - zobaczyła niewielkie, acz trochę zamierzone podobieństwo do villanelli. Tak się składa, Miladoro, że często wzajemnie punktujemy (w sensie - dajemy punkty) utwory naszego autorstwa w różnych konkursach, czyż to nie jest miłe ? :-), co zauważyła
palcia

Tosiu!
Dziękuję za kolejny Twój zabawny komentarz, mam nadzieję, że nie ostatni;ppp.
Wyczułeś sprawę, że chciałam zbudować villanellę, ale zorientowałam się, że nie można, wskutek takich a nie innych zdań regulaminowych. Ale resztki pozbierałam i oto powstał ten wierszyk, a dostał od Ciebie fajną nazwę:-).
Pozdrowienia, także świąteczne, przesyła
palcia

P.S. To jest tercyna babcyna ;pppp

Do De ;p : Chyba dużo poprawić ha ha.

Dalej, jak wyżej - opko fajne, żeby nie było, iż komentarz za krótki. Dzięki za zielony listek, wiosna idzie

Ulala, Mr_D, jakie fajne opowiadanko z dreszczykiem:-).
Taki Kopciuszek na straszno:-). Niestety, tyle błędów ...dobrze, że korekta czuwa :-).

Bardzo podoba mi się początek opowiadania - poznajemy bohaterkę, jej śmądakowatego partnera i pozostałe okoliczności przyrody .
Dalej jest coraz fajniej i w dodatku zgodnie z kategorią tekstu.
Komu się wydaje, że w podobnej sytuacji, jaka spotkała dziewczynę, nie można się skitrać w majtki, ten widać mało chodził po nocach w młodości.

Czerwony Kapturek może i chodził, ale w innej bajce.

Od połowy historia nabrała właściwej dreszczowcom narracji i przynajmniej u mnie wywołała duże zaciekawienie. Podobało mi się, pomysł rzeczywiście niebanalny, zaskakujące zakończenie.
Sama wiem, jak trudno napisać małego dreszczowca, zwłaszcza, gdy już pierwszym komentarzem dostaje się po plecach :-). Tym więcej pragnę wesprzeć Ciebie, drogi Autorze, byś nie ustawał w podobnych pomysłach i znowu spróbował wystraszyć nas jakąś nową historyjką, co napisała
palcia

P.S.1. Aż mi nogi drżały, jak mierzyła ten bucik:-)
P.S.2. Dziś wystawiłam już trzy "Świetne", wszystko przez szkodliwy alkohol, dobrze, że chociaż nie palę ;P

Do Lavendy!

Trudno napisać wiersz o obrazie, na którym tak naprawdę niewiele się dzieje. No, może poza tańczącymi kolorami - niebieskim, białym i żółtym. Tobie natomiast się to udało poprzez pomysł opisania samego aktu tworzenia. Powstała liryczna impresja, wielce udana.

Najbardziej malownicza, pełna środków poetyckich, jest zwrotka trzecia. I ona podoba mi się szczególnie. Ten mistrz ceremonii, korowód rozgwieżdżonych węży - piękne.

Dużo trzeba odwagi, by podjąć tak ciężką próbę, jak opisywanie rymami obrazu holenderskiego mistrza. Ale się opłacało.
Jedyna moja uwaga dotyczy samego tytułu obrazu, to "Gwieździsta noc".

Bardzo udana kompozycja, co napisała
palcia

Do Alke!

Ja myślę, że to były subtelne zmiany. Na pewno nikomu nie umknie ta przemiana, ale to już ktoś następny musi napisać dalszą część . Może spróbujesz? Dopiero byłoby ciekawie!
Co napisała
palcia

Wesoło tu Antoś u Ciebie :-).

Ale żeby tak było, musi powstać najpierw pomysł, który jest najważniejszy. No i miałeś objawienie poetyckie, które mnie się bardzo spodobało.
Do tego bardzo lubię w wierszach powtórzenia, Ty celowo umieściłeś "nie będziesz", co podkreśla nastrój modlitewny. Pan Bóg też musi się do nas pomodlić


Trochę zmieniłabym jednak szyk w zwrotce nr 2:



na taki:
"pysz­niąc się przy tym obwisłym brzuchem
jak indor mig­dał­ka­mi"

Tematyka muchy hiszpańskiej (w dodatku tse-tse) pokazuje, że jesteś w wieku, w którym faceci mieli jeszcze jaja a także lubili Sienkiewicza. Fajny wierszyk na przedświąteczny wiosenny uśmiech , co napisała
palcia

P.S. Rozumiem, że lubisz mój nick, ale już nie komponuj z tym szkodzi, ok?

Do ajw!

A oto przybywam pod wiersz, który nazwałam łobuzersko pornograficznym i co odbiło się szerokim echem w komentarzach, nie tylko Autorki. Oczywiście, po perturbacjach z ajw, patrzę na niego nawet nieco bardziej surowo niż na początku. A oto dlaczego. Po prostu bardzo wkurza mnie, gdy kobiety - autorki z lubością i uporem podejmują tematykę dziewczyny upadłej, wykluczonej, znienawidzonej przez środowisko, głównie katolickie, brudnej moralnie.
Jest to swoisty masochizm naszej płci. Niestety, jest to również temat dla wielu panów, w tym i portalowych mizoginów.

Nie widziałam natomiast prawie nigdy, by jakikolwiek facet pisał na przykład o drugim, który maltretuje żonę, gwałci córkę, zdradza na prawo i lewo swoją dziewczynę. Bo faceci nie piszą o sobie źle. I ja także uważam, że nasza płeć winna unikać tej tematyki na ile można.

Sama końcówka wiersza jest dla mnie fatalna a zarazem zwieńcza i tak dosyć przykry obraz, jakiego nie chciałabym więcej widzieć. Wiersz wybitnie źle na mnie działa i ze zdziwieniem patrzę, że jestem w tym odosobniona.
Szkoda, co napisała
palcia

Alke!

Rzeczywiście, powinno być tęczówek. Zaraz poprawiam. Oraz nikt. Tak, te dwa błędy hasały jak mustangi
Reszta- zostawiam, moja wersja mnie się bardziej podoba.

A teraz napiszę Ci, czym Ty mnie rozbawiłaś :-).

Otóż były dawniej (i dalej są) gazety poranne i popołudniowe. Tak, tak, alke. Jedną z nich, Echo Krakowa - szczególnie popularną - podaję jako przykład. Więcej znajdziesz w wyszukiwarce.
Natomiast jeśli chodzi o treść miniatury, to widzę, że tak naprawdę nikt nie przeczytał jej zgodnie z intencją i licznymi wskazówkami autora. Przecież daję ślady zmiany zarówno charakteru (pisałam o tym do Antka) jak i wyglądu. To całkowita przemiana!.
Jesteś kolejną osobą, która z lubością wytyka mi literówki. Dobrze, że w prozie nie ma metrum i średniówki, dopiero by było;ppppp.
A ja czekam na wrażenia z przeczytanej historii, jakiś dreszczyk, zaciekawienie, własne typy kto zabił ?D. Może będziesz chciała jeszcze wrócić i coś dopisać, to zapraszam, dziękując za wizytę i komentarz, co napisała
palcia

Do Nalki!

Zazwyczaj więcej serca mam do poezji rymowanej, gdyż ta wymaga, w moim przekonaniu, trochę więcej starań. Rymami trudniej wypowiedzieć sens. Dlatego zagłosowałam na Twój wiersz pięcioma punktami i wiele się nie pomyliłam. Podobał mi się śpiewający czajnik i ochota na waniliowy deser, która pozostała do końca. Wplotłaś wymagane frazy bez sztuczności, lekko. Bardzo dobrze tu pasują, nie burząc ogólnego przekazu, a to jest w konkursie najtrudniejsze. Gratuluję zajętego miejsca, co napisała
palcia

Do ajw!
Przepiękny wiersz, pełen kobiecych uczuć, od radosnego uniesienia, poprzez gniew, frustrację a wreszcie pogodzenie się z tym, że oto Vasco odjedzie w nową podróż, pełną przygód i nieodkrytych uliczek . Jakie bogactwo przenośni!

Od razu widać, że utwór bardzo mocno oparł się na grafice Sarolty Bán:





a to przecież było warunkiem konkursu. Jestem oczarowana, co napisała
palcia