Każda zwrotka prawdą, dlaczego jednak ludzie nie boją się? Niewidoczne klapki na oczach są straszne ale straszniejsze, że zakładają je ludzie ludziom, obrzucając Boga błotem . Gratulacje za całość, zwłaszcza prozę. Niestety, wstecz jakiś czas napisałem Ci o niej, coś wymazało lub sam to zrobiłem, nieraz zbyt późno na recenzje i może mi się tylko przyśniło .

Po pięciu mini i jednym wierszu. Bohaterki w opowiadaniach w różnym wieku, czyli pamiętasz swoje doświadczenia i potrafisz je oddać czytelnikom, tak na 4 w skali do 6 . Uderzyło mnie opowiadanie o dziecku, prawdopodobnie jak każdego na nie trafiającego. Zakończenie jednak niestety słabe. Bohaterem staje się sen, pobudka rozmywa treść, każdemu przytrafia się koszmar. Gdyby pobudka otworzyła oczy dziecka na salę w której kilkoro innych dzieci i nagłe wspomnienie że to dom dziecka, powrót pytania czy one są dobre, czy znajdzie koleżankę, wtedy inny odbiór całości chociaż co z jej rodzicami pozostaje w gęstej, upiornej mgle. Może ją też obudzić jakieś skrobanie do drzwi w piwnicy gdzie śpi. Ok, to horror chociaż codzienność bywa gorsza. Jednak czytając inne Twe mini trochę trudno mi sobie wyobrazić że stworzyłabyś taki finał. Bo? Bo w innych chociaż codzienność to humor, satyra, chwilami rechot u czytelnika i to Twoja wina . Pisz więcej, będziesz coraz lepsza i czytaj nie po sto razy co napisałaś ale po tysiąc i z przerwami, po tygodniu, miesiącu, dostrzeżesz braki . Pozdrowienia a ocena za całość, może zaniżona bo subiektywna. Dodaj do niej + . P.S. Ad zakończenia wiersza. Zwracasz się do Boga chociaż to nie od razu widoczne a jednak dociera, do mnie też . Pozostaje pytanie: chodzi o bliskość kogość czy o świat cały? Przyglądasz się wypowiadanym zdaniom, przyjmuję że czytasz te od Boga. O jutrze, o przyszłości świata powiedział ustami i słowami proroków i Chrystusa, dostrzeżesz za n-tym razem. Bóg nie podaje na tacy, wymaga . Ale jeżeli to miłość się chwieje, nie tylko patrz na zdania, rozmawiaj. Miłość musi być trzeźwa, to przenośnia . Powodzenia.

Erotyka we mgle, zwolnione przyspieszeniem bicie serca, kocham jednak jakby krótkie ale to nic bo rzucasz w oczy chwilę. W niej zawieszenia bo słowa przeciwne jak kocham nienawidzę uderzają w mózgownicę i świetlą ciemność sumienia miłości . Tylko nie wiem czy miłość ma sumienie, potrafi zabić przyjaciela. Ciekawe wrażenia także ze względu na ilość sylab w wersach, 9/10 i 9/10 i 8/10. To 8/10 to kolejne zawieszenie, dostrzegalne dopiero matematycznie . Podobają mi się Twoje wiersze odrobinę ala Pawlikowska-Jasnorzewska, powyższe odnosi się w większości do wszystkich, no przeczytałem i dwa są słabsze - tak twierdzi jednak tylko mój odbiornik wzrokowo dosercowy.
Ocena tylko jedna. Postaw przy niej minus bo czytam nocą i może niechcąco zawyżyłem . Powodzenia w c.d..

Nic a nic nie gniewam. Pozdrawiam, Twoje kości są niezwykłe .

Jestem fanem od czasu do czasu, tak nie po równo czyli w mniej czasie jestem fanem. Za dziwnostyl i dziwne miejsce i po prostu lubię wieś . Jednak! Nie zgadzam się z niektórymi poglądami bohaterów! Bo tak! O reszcie przemilczę, zbyt intymne . Pozdrawiam. Seria jest paradoksalna i świetna i mnóstwo w niej prawdy i czyta się z uśmiechem nawet gdy chwilami boli.
A za prawdę w odpowiedziach ocena max. Pozdrawiam.

Tak, kilka literowych niepoprawności, bywa. Ale reszta oddana doskonale, ta ciągła walka aż czytelnika też boli. I najważniejsze bohater wygrywa, chociaż to tylko chwila, jeden dzień czy jeden wieczór czy dzień i prawie noc a po sennym koszmarze następne dni i noce i podobne wciąż , wygrywa. Tyle jeszcze walk przed nim ale nie poddał się i lepiej nie myśleć o jutrze. To zwycięstwo gdy lekkość bo drzwi tramwaju zamknęły się, warto . Potem drugie, trzecie, ponownie i znów i nagle potwory małe i mniejsze a serce bohatera silne, silniejsze i taka niezwykłość nagle bo normalność bezcenna i duch wewnątrz skrzydlaty i oczy i myśli wszystko obejmują, porównują, myślami przenikają, dostrzegają sedno i sens aż radość i uśmiech, i bohater rozdaje wokoło jasność swą odnalezioną. Dobra, wystarczy, autorze twoja wina . Utwór dobrze oddaje pragnienie, strach, cierpienie, walkę z nałogiem, gratulacje.

Tak, to jest to coś . Poruszasz mocny temat swoim stylem, od niechcenia i piertoląc tak niezwykle . Pierwsze czytanie wstrząsa, jej podejście do aborcji jak do splunięcia, żyg. Zachowanie czystej idiotki bez zasad, wychowanej na pornolach, Netflixach, net grach, narkotykach, tv - do czego dąży dzisiejszy świat pt. Rotschildowie, Schwabowie, Morawieccy... reszta bliskiego im syfu. Obok bohater, niby podobny ale słaby, brak sprzeciwu na aborcję chociaż ojcem chciałby być. Ich świat, wspólny, istnieje, mnóstwo go wokoło. Na szczęście to jeden ze światów, nie jedyny.
Twój świat też istnieje, jest dosłowny, jak przedstawiasz. Wielu taki świat odrzuca. Jednak autorze, malujesz go niezwykłym stylem, to odnośnie wszystkich Twoich opowiadań. Wystarczy wrzucić coś co pomijasz, coś o czym każdy z nas myśli, rozważa, choćby w chwili. Co każdego porusza. Osobiście mnie porusza Twoje pisanie ale nie zawsze kwituję komentarzem. Gdy jednak pojawia się morderstwo bezbronnego, oczekującego na narodziny, rozwijającego się w boski sposób, człowieka zatyka.
Dobra, już za dużo słów . Chociaż... ok, czytając Cię w innych sytuacjach czytelnikowi wydaje się że to wstrętne, okropne, co za słownictwo i zdarzenia itd. . Ale to życie i chociaż jest Twoją częścią, na pewno , to ono pulsuje w słowach i dlatego tak budzi te różne odczucia. Masz żywe opowiadania. I pełne skrajnej (jest taka?) inteligencji zaplecionej w czystej wody talent pisarski kropka
P.S. To po pierwszym a po drugim czytaniu:
... jak czekaliśmy na nią festiwalu żarcia na Starym Kleparzu... BRAKUJE JEDNEGO "NA" Z POWODU ŻE BYŁOBY ZA DUŻO?
...tylko reguły na mnie, no nie?... WSPOMNIENIA CIĘ TAK ROZGRZAŁY IŻ WYPAROWAŁO "Z" ?
P.S. nr 2. Kobiece małe piersi są piękniejsze od dużych , tak . To osobiste zdanie ale dziwnym jest, że częsci kobiet wydaje się iż małe są be. Cóż, każdy ma swój ulubiony kolor i rozmiar , chociaż kolor nic tu nie ma do rzeczy, czy ma?

Piękne chociaż jedno zdanie na końcu odrobinę zakłóca to co zbudowano. Wydawało mi się, że tęsknota tak go "opętała", że odsunęła z pamięci jej śmierć lub odejście. Ale
Czyżby wszystko w jego głowie, przez lata? Zbudował wokół swej utraconej miłości może własną rzeczywistość? Ok, tak będę rozumiał czyli odrobinę sci-fi która w każdym z nas i niektórych pęta aż nierzeczywistość realna bo dla serca ważniejsza.
Pomijając możliwości pt. "co i dlaczego" i to moje wahanie, utwór coś z oczu wyciska.
Gratulacje autorze, za treść i styl tej treści.

Piękne, prawdziwe, poruszające.

Nie wiem czy życie ale wiele oddałbym za taki świat, nie dzisiejszy popier..... . "Cudny" tłok bez maseczek np. . Milicja, no tak ale do dzisiejszej niewoli i szykowanej, tylko się przyjrzeć i zauważyć, do pięt dawniejsza nie dorasta. Piękny tekst, napisany identycznie, i chociaż obrazy powinny budzić "trwogę" to są jak kwiatki na teraźniejszej łące .

Dawno nie widziałem czegoś tak niezwykłego.
Stajesz się niezwykła gago, w całości. Wciąż rozkwitasz wielowymiarowo i to nie żaden komplement, rzeczywistość.
Jak nie czytałaś to przeczytaj - PIEŚĆ Salomona, jest w Biblii. O bólu i miłości, bo o tym też w Twoim powyższym, to możliwe . Przeczytaj kilka razy a najlepszy, zrozumiały przekład znajdziesz na stronie:
https://www.jw.org/pl/.../piesn-nad-piesniami/
Otworzy się w miejscu gdzie będziesz miała podkreślone/wytłumaczone jak drogowskazem co, kto, do kogo. Nad tłumaczeniem osiem cyfr, każda oznacza rozdział. Naciśnij 1 pojawi się rozdział pierwszy, potem 2 i rozdział drugi, i tak do ósmego.
Całość to jeden z najpiękniejszych utworów jaki czytałem, pomimo specyficznego języka.
I o co chodzi ? Mam wrażenie że Twoja wrażliwość dotarła do poziomu wrażliwości bohaterów PIEŚNI . Tylko tak mogę porównać bo z wrażliwością autora PIEŚNI nie śmiem, chociaż był tylko człowiekiem to jednak wybranym przez Boga. Zgrzeszył i... to inna historia . Poczuj wrażliwosć bohaterów, przyłóż do swojej, zważ .
I poczuj logicznie jak niezmienna jest nasza wrażliwość, od początku. Pieśń powstała trzy tysiące lat wstecz od dziś a Ty dziś jestes identycznie wrażliwa . Jaki kolejny wniosek? Miłość jest niezmienna, jak Bóg, od początku .
P.S. A na poniższej stronie wcześniejsze wydanie, doskonale recytowane/odczytywane:
https://www.jw.org/pl/.../1/

Nic nie jest rozwlekłe, jest idealne, no prawie . Autorze, to mój drugi Twój tekst i jak pierwszy - podoba się. Ma w sobie coś, innego od innych i od rzeczywistości, chociaż tą można dostrzec ...
(odnośniki sytuacyjne związane z plandemią i planowanymi plandemiami, zawłaszczaniem Polski za pośrednictwem żydojudaszy /piszę z pełną odpowiedzialnością - podstawa fakty historyczne i dzisiejsze, m. in. ukrywanie i zmiana nazwisk przez żydów, także wśród polityków sprawujących władzę "z wyboru" jak były premier Mazowiecki - Żyd zmieniający nazwisko właśnie na Mazowiecki; aktualnie Żydzi mordują swój naród czyli Izrael, wszczepiając im covidowe mRNA i ludobójcy robią to na całym świecie, rodzina Rotschild - rzeczywisty horror dotykający już setek tysięcy Polaków ale ukrywany przez /określenie gorsze od najgorszego czyli żydowskich faryzeuszy mordujących wcześniej Chrystusa/)
... w słowach na ostatniej "stronie" tekstu.
Napięcie rośnie a groza budzi się z przerażenia piątki bohaterów. I ten "drzewny odgłos", znany z "gangsterskiego story" .
Zaglądam tutaj niekiedy z powodu kilku autorów i wpisuję Cię na tą listę "powodów".
Tak, pochwała, nic więcej nie mogę oferować. Pozdrawiam, trzymam kciuki za c.d. pisania, powyższe świetne i taka ocena.
P.S. Ad Żydów - przez całe życie ukrywano przede mną/nami prawdę o nich, dwulicowych judaszach. Gdy dostrzegam oceniam że są jak niemieccy faszyści a działają jak Chińczycy, planując setki lat do przodu. Na szczęści jest Bóg i już początek Armagedonu . Niezależnie od narodowości zło zostanie wymiecione wraz z ludźmi to zło czyniącymi.
Przepraszam autorze że tak o tym, m. in.. To wina "końcówki" Twojego tekstu w słowach wojskowego - Polaka, patrioty, rozumnego.
Tak, dobrze znaleźć winnego .

Ajw witaj.
Jakie umiejętności ? Sądowe ? Poważnie, mogę się tylko cieszyć że rzuciłaś okiem, dwoma , na powyższe .
Pozdrawiam (wypina pierś przepełnioną chwilą z ajw ).

Prawdziwe poruszydło . Z komentarzy, poruszyło wielu. Osobiście trafiłem przypadkiem i to szczęśliwy przypadek. Dobrze, bardzo, oddane wnętrza kobiet i męzczyzny bohatera, dobre dialogi, czyta się dobrze i za poprzednikami przyznaję, trzeba do końca bo inaczej się nie da. Fakt, opowiadanie dla dorosłych chociaż zbliżeń intymnych co nic , i bardzo dobrze. Czyta się smakując odczucia obrazowane słowami, danie znakomite z rzeczywistości która wokoło. Tylko ta miłość prawdziwa nadaje, przepraszam, ale wręcz boskiej barwy życiu człowieka. I czuje się tutaj boskość miłości, chociaż zakończenie smutne ale na szczęście otwarte. Bo wylew, niekiedy lub często tu nie mam pewności, da się wyleczyć choć nie do końca. I ważna rzecz, może najważniejsza. Że miłość prawdziwa potwierdzają pokonywane przeszkody i uświadomienie sobie tego przez bohaterów, chociaż nic o tym dosłownie. Gratulacje za tą pięknotę.