no to napisałbyś od nowa zupełnie nowy wiersz o całkiem czym innym
pozdróweczki

właśnie o to mi chodziło, że przymiotnik miła - chociaż spokrewniony ze słowem miłość - nie pasuje do niego
tak na marginesie - czy istnieje miła miłość?

a z drugiej rady skorzystam dzięki

a mnie się podoba - momentami nawet bardzo (fajna pierwsza zwrotka bo z niespodzianką i końcówka bardzo stylowa) - wiem, że to moja mania skracannia, ale może by tak poobcinać te gruzy i zgliszcza (kapliczka jest ok)?

heh i ten podpis: "Twoja Lotta" o ironio
Smutny ten XXI wiek - olewam - zostaję w XIX

haha wreszcie udało mi się uzyskać pełną skalę ocen

specyficzna specyfika byle bez przesady

mhym no ten leskosa - konkursowy
http://www.portal-pisarski.pl/news.php?readmore=335

uff mam braki z geografii - na to sobie mogę pozwolić, z endokrynologi byłyby niedopuszczalne
Kolejna zaleta utworu - bardzo pouczający

Bardzo prawdziwe a w każdym razie bliskie mojemu myśleniu (niestety)

łomatko! Przegryzłam się przez toto Połowy nie rozumiem - czyżby za słaba wiedza z zakresu endokrynologii? a może wybujałe słowotwórstwo autora? To, co rozumiem śmieszy do łez! to czego nie - jeszcze bardziej
Życzę moc endorfin na codzień!!!

coś mnie jednak zaciekawiło w tym tekście, choć nie bardzo wiem co
zdecydowanie wyróżniłabym fragment:
"myśli (...)
rozbiegły się
na cztery strony bezradności"
i za to punkcik wyżej

ludzie, gdzie Wy tu widzicie chęć utożsamienia się z rozmówcą i (o rozpaczy) jego uwielbienie? Ja widzę tylko opis procesu - mimowolnego.

hyde - jak zwykle zadziwiają mnie próby interpretacji - muszę się mocno powstrzymywać, żeby nie napisać, co miałam na myśli
ale proszę - zwróć uwagę na tytuł
ginger - to miło mi

do mnie to trafiło (teraz właśnie, tej nocy)

"Mam na imię Jakub. Pijam tyko herbatę z cytryną. Popatrzcie mi w oczy. Jestem szczęśliwy." - tak mi się jakoś skojarzyło z moim ulubionym filmem "Skorpion panna i łucznik" - to totalna dygresja
a wiersz prosty acz fascynujący