Heh, podobało się!
Z humorem, lekkie i przyjemnie.
Nie każdy może być poetą, wiem to po sobie.
Żabci jednak nie udało się odnaleźć powołania, ale wszystko przed nią
Czekam na kolejne odsłony życiowych rozterek małżeństwa!
Pozdrowienia

Ciężki jest los takiego rodzeństwa.
Nie jest lekko ani kolorowo.
Te wszystkie przeżycia, które tak bardzo zbliżają do siebie brata i siostrę mogą mieć różne skutki.
Ty bardzo dobrze przedstawiasz takie życiowe sytuacje, ukazując i naprowadzając czytelnika na dobre tropy.
Pozdrawiam

Bardzo dobra miniatura
Ciepły obraz zakochanej pary, pełno miłości, ale jednocześnie makabry.
Sielanka połączona ze śmiercią, Walentynki i orginalny prezent
Ciekawe, ciekawe
Pozdrawiam wiosennie

- haha dobre

Muszę przyznać, że tego pomysłu chyba nic nie pobije
Pod koniec tak się pogubiłam, że już nie wiedziałam co i jak, jakie ustawy itd. Ale i tak mi się podobało Poprawa humoru gwarantowana

Bo tak już w naszym społeczeństwie jest... Picie, picie, picie - a w Nowy Rok chyba nikt nie chodzi trzeźwy...
Pozdrowienia

Mi też się wydaje, że jest to stwardnienie rozsiane... Znam pewną osobę, która cierpi na tę chorobę. Okrutna choroba, która powoli odbiera wszystko, nie da się nic zrobić, nie da się wyleczyć... Bohater nie ma łatwego życia. Żyje wspomnieniami i marzeniami, wie, że nie ma dla niego ratunku.
Z dnia na dzień życie potrafi zmienić się niewyobrażalnie. Cierpienie i ból... Straszny los, który go spotyka i tylko jedno pragnienie. Aby mieć kogoś bliskiego.
Pozdrawiam

Bardzo poruszyło mnie to opowiadanie. Muszę przyznać, że zakończenie mnie bardzo zaskoczyło. Bohaterka, która chcę ochronić rodzinę, tak naprawdę ją zabija. To okrutne, nie powinna odbierać życia najbliższym, zawsze jest nadzieja, że wszystko może się dobrze skończyć...
Wojna... - tak dobrze znany temat, a za każdym razem ludzie potrafią go przedstawić w innym świetle. Tobie udało się ukazać te czasy w prawdziwym świetle. Kary, które musieli odbywać więźniowie... po prostu niewyobrażalne. Ludzka natura potrafi być tak bardzo okrutna, bezlitosna i straszna.
Pozdrowienia

- żądzy

Fajna miniatura. Co robi alkohol z ludźmi. Z reguły tak to się kończy. Obietnice chłopaka, że do niczego nie dojdzie? ufać? Chyba nie, nie w tych czasach Ale skoro dziewczyna się zgodziła to nie ma co dyskutować heh. Bohaterka ma chyba pewne kłopoty z jedzeniem, anoreksja, bulimia ?
Ogólnie to fajnie opisana akcja i rozmowy koleżanek. Dobry klimacik, wszystko gra
Pozdrowienia

- Zdjęcia dopiero się rozpoczęły
- lepiej bez "sama"
- sam/samym. Pozmieniaj coś
- hmm... Myslowitz- "Mieć czy być" )

Całkiem fajna miniaturka, podobała mi się. Lekka i subtelna, lecz czegoś mi brakuje.
Może rozwinięcia tematu, a może szybszej akcji
Ale całokształt całkiem dobry.
Pozdrowienia!

- nie jestem pewna czy rym się przypadkowo nie wkradł

W pewnych momentach to aż okrutne. Szkoda chłopaka, który tyle wycierpiał przed okrutnego ojca. Ciężko...
Napisane dobrze, z sensem, wyczuciem, podoba mi się w jaki sposób określasz sytuacje.
Ciekawe, podobało mi się.
Pozdrawiam wiosennie

No całkiem ciekawe, ale właśnie za mało tutaj... ustawki
Może rzeczywiście trochę ten tytuł nie pasuje, ale nie ma co się zrażać. Ważne, że napisane poprawnie z widocznym talentem - tylko temat być może nieodpowiedni dla twojej osoby
Coś tutaj z tej ustawki jest... mało, ale jest
Nic dodać, nic ująć
Pozdrawiam

Dziękuję wszystkim za opinie Zaimki, znowu te zaimki Staram się z nimi walczyć, ale chwilowo przegrywam Dziękuję za komentarze, będę dalej poprawiała Pozdrawiam!

Podobało mi się. Świetnie udało ci się zbudować odpowiedni nastrój, opowiadanie utrzymane w dobrym klimacie.
Anioł Stróż... Hmm. Trochę inne wyobrażenie tej postaci, niż myślimy. Bardziej powiedziałabym, że to jakiś potwór, nawiedzający chłopca po nocach
Zaskakujące zakończenie
Pozdrawiam

- może bez "tak"
- Mimo swo­jej ró­żo­wo­ści, jakimś sposobem wydobyło z nich złoto
Całkiem ciekawie napisane
Dwoje ludzi wśród natury. Ich uczucia i niepewność. Może brak tutaj tej miłości?
Słońce potrafi uczynić świat piękniejszym i bardziej magicznym.
Chyba każdy lubi czuć promienie słońca na skórze. A coś ostatnio tego słońca nie widać
Pozdrawiam

Dobre, bardzo dobre.
Niby trochę chaotyczne, lekki mętlik, ale chyba o to chodziło, tak?
Pozytywnie jak najbardziej. Spodobała mi się historia, wciągnęła mnie, odurzyła.
Bohater to ciekawa postać. I ten motyw trombocytów. Też domyśliłam się, ze jest chory, świadczy o tym jego tok myślenia i emocje.
Naprawdę żeby coś takiego napisać to potrzeba dużooo wyobraźni.
Pozdrawiam

Mam nadzieje, że tak naprawdę nie jest to autentyczna historia.
Tragicznie - jednym słowem...
Najpierw ukazane mamy to jak bohater kocha dzieci, a potem nagle je zabija... Szalone po prostu.
Takie rzeczy niestety dzieją się na świecie i nic na to nie poradzimy. Świat jest okrutny, brutalny. Oto do czego może doprowadzić nieudanie życie... Tragiczna historia...
Szkoda gadać.
Pozdrawiam