Bardzo podoba mi się to zdanie. Dwa zdania.

Chciałem zapytać, czy akcja rozgrywa się na ziemi, ale w końcówce wszystko się wyjaśniło.

db

Za słodko. Rowerek, sklepik... Pytacie, po co motyw z herbatką, a to przecież jasne - żeby pokazać wielkie serduszko dziewczynki. Taa, ale teraz powinienem postawić ocenę, a mam niemały problem, bo jeśli autorka jest młoda, to ten tekst jest niezły, a ona dobrze rokująca. A dam db.

Pierwsza myśl na koniec - "Equillibrium". Druga - że całkiem znośnie napisane, ale dlaczego małe litery w dialogach?

db

Całkiem fajne, ale za krótkie. Zabrakło mi tu dokładnie jednego akapitu, w którym opisałabyś, że w piekle babcie mówią, że Bóg nas kocha i wszyscy mają głupie uśmiechy. Przepraszam za ingerencję w treść, zwykle tego nie robię, ale dotkliwie zabrakło wyraźniejszego zakończenia, puenty. Pozdro.

db

Fajne opowiadanko. W starym, dobrym, damianowym stylu. Wreszcie!

Ładne Czasem wolę taką sentymantalna millę od tej, yyy, świntuszącej.

Ale koniec ze zwierzeniami, trza zakasać rękawy i do roboty:


To powinno być albo tak:
- Dla ciebie. Jedz. - Podałam mu truskawki.

albo

- Dla ciebie. Jedz.
Podałam mu truskawki.

i to drugie rozwiązanie podoba mi się bardziej.


i zwalcza białaczkę. - wolałbym tak. bez racjonalnych wyjaśnień.


Świat z takiej perspektywy na pewno wyglądał zupełnie inaczej niż ten za oknem mieszkania w bloku.

(bardziej mi podchodzi taki szyk. Tobie nie musi)


ą


"Żyj. Tylko żyj" - powtarzałam w myślach, patrząc na Andrzeja.

wole tak albo kursywą, bo jak jest od myślnika, to jestem przekonany, że idzie na głos, "odgłos paszczowy", a to zmyłka.


dałbym kropkę po "nieobecne"

Amen

bdb

Soniu, nie jeden bardzo dobry "dalszy ciąg" znajdziesz u waikhru w profilu. Polecam.

Hmm, ale zauważ, że oni nie mają nic do realizmu tego dialogu, tylko się gubią. A to przecież dodatkowy argument popierający realistyczność. Nie gubiłeś się nigdy słuchając rozmowy kobiet?

"otwierając drzwi rockman usilnie" - niezgrabne to. trzebaby przebudować

- Czego chcesz? - zapytał rockman........


Dobry ten damski dialog z początku, bardzo realistyczny. Pomysł... rasowo Twój. Z zamkniętymi oczami bym odgadł.

bdb

Bardzo mi się podobało.

Żałuj, wilku, żałuj. To świetny kawałek. Nie znam zespołu, nie zapamiętałem, ale często leci na antenie Radia Maryja. Włącz, może akurat poleci.

No nieźle żeś to wykombinował, yyy, znaczy... babcia wykombinowała.

I za przyniosłem coś dla niej, w prezencie:

Chociaż... Może właśnie tak miało być?

pół

"postanowiłam się", hmm

że

ulubioną. literówka razy dwa

Tuż po dziewiątej stałam pod drzwiami mieszkania.

głową

"Grupka w drzwiach stała" - chyba niezbyt zgrabny szyk

(właściwie dlaczego blondyna dostała bęcki, a nie ziom? )


"i dopiero teraz zorientowałam się" - myślę, że tak by było lepiej. W ogóle dość często stawiasz "się" przed czasownikiem, a najczęściej jest tak, że bardziej pasuje po nim

Kątem

Początkowo światło oślepiło mnie i dopiero kiedy wzrok przyzwyczaił się, dojrzałam wielkie pomieszczenie o białych ścianach.

tę

Skoro pani tu jest, to znaczy, że jest to dokładnie to miejsce, w którym powinna się pani znajdować.

Zrobiło mi się niedobrze, wszystko zaczęło wirować przed oczami.

zresztą

A treść, hmm, mamy tu Nikitę w wersji piekielnej. Może być, czemu nie.

bd

waikhru, chyba się nie rozumiemy. Nie sądzę, żeby wycięcie słowa "nic" coś pomogło. Bo chodzi o to, że wcześniej przekonujesz, że ten bezruch, ta stop-klatka wiąże się z brakiem wiatru i ja to kupuję, a potem mówisz: "ale jak by wiało, to w sumie nic by się nie zmieniło" - tego już nie kupuję. A może po prostu za dużo tu poezji jak na mój chłopski rozum... <myśli>

Aha, wyciąłbym słowo "żałośnie". Drżenie samo w sobie jest dużo mówiące.