Witaj Zolianko

Myślałem, że są jakieś granice kunsztu - pokazujesz, że nie (ku mojej radości) i to nie tylko w tym utworze. Ostatnie w altance to też perełki.

Dzięki... pozdrawiam

gwiazdeczki

Dziękuję, dziękuję, dziękuję - pierwszy raz się zdarzyło, że ktoś mi dedykował. Jestem rumiany, że już można mnie jeść...

i wzruszony o.

posyłam gwiazdeczki



Dziękuję Slavek

Witaj Zolianko

Uśmiechnąłem się, bo mieszczę się w tych słowach.
Dla Twoich wierszy mam osobistą rubrykę - jakoś się zżyłem z nimi.

No fajnie fajnie

Buziaki

Witaj Zolianko
Z nikczemnikami spotykamy się częściej niż nam się wydaje. Trudno, ale da się obok tego żyć.
Problemem jest łotr w rodzinie. Więzy czasami bywają silniejsze od dekalogu czy zwyczajnej ludzkiej moralności, co niestety bywa tylko pożywką do zuchwalstwa.
To jest zawarte w tekście, no przynajmniej jako kluczyk. Natomiast trudno mi jako autorowi odczytać emocje - dlatego Twoje tfu jest ważne.
I tak każdy wyczyta co chce - może moje nie jest niesprawiedliwe.

Dziękuję Zolianko.
miłego

Buziaki - oczywiście

Oj, jak ładnie pobawiłaś się średniówką.
Musiałem się odezwać bo takie luźniejsze formy to dla mnie mniodzio.

zostawiam uśmiech
w1

Witaj Miladoro
Myślę - sie lubi autora to sie lubi jego prace (albo na odwrót) jakoś tak to działa. U mnie to działa naraz.
Uśmiecham się czytając ładne kawałki, no i jest fajnie, że to Twoje.
pozdrawiam
w1

Z szacunkiem czytam villanelle. I boję się cokolwiek napisać pod nimi. Forma klasyczna wydaję się nie na moje siły, tym bardziej doceniam misterną robotę z rymami.
Tutaj nie mogę się oprzeć by nie dać oceny
Świetne!
z pozdrowieniami
w1

I jestem na poetyckiej
Witaj Julando
Faktycznie, zamyśliłem się i koniec wiersza, aż chciałoby się więcej. Po pierwszej wróciłem do początku. Coś mnie zatrzymywało, ale jak pogodziłem się z Twoim spojrzeniem (tak niezwykle romantycznym, że kurcze blade - to jest super) dalej już do końca mogłem się tylko uśmiechać jak można faceta rozmarzyć.
No to wiem, że można.

Czytanko cacy.
Brawo Julando!
Biorę Cię na oko
Pa

Witaj Tereso

najpierw podszepnę - w trzeciej w "daja" zrób ogonek - Nie chcę żeby ktoś się przywalił do błahostki. Tak błahostki, bo wiersz bardzo mi przypadł, zwłaszcza ostatnia zwrotka. Zabieram do ulubionych.
z pozdrowieniami
w1

Witaj Miladoro

Czytam sobie czytam, i przyłapuję się, że ostatnio najczęściej Twoje.
Wspominam kiedy byłaś bardziej pisarką niż poetką... ale pojechałaś.
Jesteś niesamowita. A Twoje chce się po prostu czytać.
Dziwny koment co? Nic o wierszu.
Znikam, bo mi nawtykasz.

Tak trzymaj.

I ja się uśmiecham Zolianko

i w dodatku jestem dumny. Nie szukam przyczyny takiego stanu, po co jak jest fajnie.
Nie napiszę za wiele, nie umiem się wyrażać, ale jest cacy i o.

pozdrowienia i gwiazdeczki

Nie przeoczyłaś Zolianko

sam już tak dawno nie przeglądałem swoich stronek.
Tym większa radość z Twojej obecności.

przyjmiesz gwiazdeczki?

Witaj Zolianko
Wykroiłaś prawie wszystkie wartości z faceta. Może dlatego jest mi tak bliski. Aż przyjmę ksywę El Buraco.
Za uśmiech
za satyrę
za rymy
------------
świetne

Z pozdrowieniem w1

Mike,
myślę, że to co wklepujemy w klawiaturę, wypływa nie tylko z obserwacji, ale również z usposobienia i charakteru piszącego, zwanego "twórcą". Przyznaję, że gdzieś tam między wersami jestem, i albo trafiam albo nie. Nie nosi mnie fantazja, więc muszę szczerze, a szczerość to też kawa na ławę. Jeśli teksty trafiają do Ciebie, głównymi podejrzanymi mogą być; zbieżność poczucia humoru, optymizm do życia i dystans do tego co robimy.
To pozwala mi uwierzyć w Twoje oceny i wpisy - tym bardziej, że potrafisz podać zasadne argumenty za i przeciw.
Za to serdeczne dzięki Mike.
Pozdrawiam

lejb i miodus

Oczywiście, że nasze smaki muszą być bardzo różne, i chwała Bogu.
Panowie - pozdrawiam.
z uszanowaniem
w1

Zolianko

Jesteś wypełniona pomysłami, ale skromność mi imponuje.

A, piszę tak z uciechy, bo lubię Twój uśmiech.
Pozdrawiam
: