cudowny ten wiersz. Miło go się czyta. Daje zastanowienie.

dziękuje Wam za komentarz. Ja celowo stosuję powtórzenia dla podkreślenia.. np wyraz daleko... pełni funkcję wzmacniającą tę ciągłą dal ale może się mylę. Co do Wiolin... ME TWE ok - przyznaję rację - ale jak można wtedy określić, czyje to serce???. Nalka a co do krótkości to powiem tak. Nie wszystkie wiersze mogą być krótkie

bardzo podoba mi się Twój wiersz. Pięknie opisałaś swój ideał i to w tak oryginalny sposób. Wiersz powoduje zamyślenie i człowiek też chce tak śnić, kreować, marzyć, szkicować i doznawać podczas tego tak pięknych emocji

Abi-synie czasami za duże pole do interpretacji źle nakierowuje czytelnika. Niektóre wiersze mają je na tyle duże, że po przeczytaniu nie wiadomo, czy śmiać się, czy płakać. A każdy wiersz ma inną specyfikę. Ten po prostu nas nakierowuje.

Witaj EredykoIII, ja w swoim wierszu zmieniłam wilkość liter, usunęłam pauzę i jeden wyraz, wiec dużo Cię nie ominęło. Dziękuję za miłe słowa!

Tu nie forum psychologiczne. Wiersz spełnił swoje zadanie. Ukazał zagubionego człowieka, który niczego już nie chce, bo wszystko okazało się nie tym, co miało się okazać. A Wy tutaj w psychologów się bawicie. Każdy ma prawo do swojego wewnętrznego świata. Ma prawo do swoich emocji..

uprzedzałam, że to może być wina mojej wyobraźni

bardzo podoba mi się metaforyka tego wiersza..

podoba mi się Twój wiersz. Tylko zastanawia mnie jedno - jak blask latarni może malować tęcze na chodniku? Skoro jest to jednobarwny blask. Ale to może wina mojej wyobraźni. Albo tytuł wiersza braki - odnosi się również do braku odcieni tęczy i robi ją 'abstrakcyjnie' jednobarwną?....Całość na duże TAK

ja tylko widzę dosłowność w ostatniej zwrotce - ale ona wcale mi nie przeszkadza, wręcz przeciwnie. Dzięki temu rzuca się w oczy kontrastowość. Ostatnia zwrotka daje pocieszenie, ale ostatni wers zaskakuje tym, że czytelnik nie wie, czy ma się cieszyć, czy smucić... zmieszanie emocji. Dla mnie bardzo dobry kontrast.. Bez dosłowności - moim zdaniem- ten efekt by się nie udał w takim stopniu.

Plakatowa jesteś bardzo spostrzegawcza. Dziękuję - Twoje spostrzeżenie jest dla mnie bardzo cenne. Dopiero teraz zauważyłam ten błąd.

punk odniesienia w sensie sprawca emocji u autora. Czy akwarelistka słów - to rodzaj albo gatunek literacki - nie słyszałam. Emocje jak najbardziej są. Ładnie to opisałeś

no fakt - ale ja nigdy bym inaczej nie pomyślała. Tylko chcę, żeby wierszyk sensu nie tracił... a co powiecie na wers: 'może poszukam innych utopii?' albo 'może poszukam innych obłoków?'

to według mnie może trochę zmylić czytelnika. Ale dziękuję za radę

masz rację szpilka. Zwracam honor. Dziękuje