Nie mam czego Ci wybaczać, a tym bardziej przebaczać.
Nie wiesz, czegoś Ci brakuje, to chyba dobrze. To dobry początek do myślenia.
Właściwie to uważam, że nie powinno się za bardzo tłumaczyć swoich tekstów, obrazów itp. Każdy odbiera je po swojemu.

Dziękuję za ten kwadrans.

Znam to, ja też potrafię całymi godzinami patrzeć przez okno; a jeszcze jak deszcz !!

Miękkie, popołudniowe światło jest najlepsze do robienia zdjęć.



Za bardzo kombinujesz . Tu raczej chodzi o życie a nie o śmierć.
Za rok znów się tu zjawię - krzyknął w kierunku wzgórz, czyli w kierunku miejsca skąd wracał, a tam zakwitły róże.

Dzięki JL i Tobie za zatrzymanie się i poczytanie.

Dziękuję.

- To ty nie rozumiesz - zaczął, a...
- mnie to zgrzytnęło. Nie pasowało do całości. Było o sto tysięcy razy za mądre

Nie chodzi o wymądrzanie się. To odpowiedż na sugestię barmana, że ,, chłopak ten " nie rozumie co się z nim stało i jak postępował, co robił, itp.

Cieszę się, że w sumie przypadło do gustu. Nie piszę może zbyt poprawnie. Wiem co chcę powiedzieć, ale nie zawsze wiem jak to zrobić.

Dzięki za poczytanie. Pozdrawiam.

Dziękuję za przeczytanie i uwagi. Co do powtórzeń to może macie rację. Nie zdarzają się one jednak w jednym zdaniu, czy nawet w odległości kilku zdań.

Niektóre uwagi są jednak nielogiczne i bez sensu.

"Siedzę w małej knajpie przy dużym , prostokątnym oknie. Ma niski, drewniany parapet który spełnia rolę czwartego krzesła przy stoliku". - Siedzę w przytulnym barze, obok okna. Drewniany parapet pełni rolę brakującego krzesła przy stoliku.

Narrator nie siedzi w barze ( tym bardziej przytulnym ), tylko w knajpie. Różnica pomiędzy barem a knajpą wydaje mi się oczywista.

określić wyraźniej miejsce, gdzie przebywa narrator i przybysz; ma się wrażenie, że są w innych knajpach.


No to w końcu są w barze czy w knajpie ?

przemyśleć jeszcze raz dialog barmana i przybysza,

W tym dialogu jest sens tego tekstu, może niezbyt umiejętnie przedstawiony, ale to bardzo trudne.

Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam.