Super tekst!!! Bardzo mi sie spodobał, i na pierwsze czytanie nie mam żadnych obiekcji...no świetny...

"Może wtedy pozwolę ci napisać nóż,
którym przedzielimy pory roku, krople krwi i godziny." - piękny fragment. piękny wiersz. przykuł uwagę, przyciągnął, zachwycił.

vimba, julia jaz, miraeryka, spalonapustka, kabanos -

dziękuję Państwu za miłe słowa i za pozostawienie śladów obecności

pozdrowienia

Polubiłam wiersz od pierwszego wejrzenia, czyli zdania. Sam jest jak to, co mówi: "odnaleźć nowe litery, dziewicze słowa". A kiedy spotykam taki wiersz, czuję się, jakbym po raz pierwszy stanęła nad brzegiem i pierwszy raz zobaczyła znane mi od dawna morze, w które zaraz wejdę, i niech mnie diabli, jeśli to nie jest jedno z najfajniejszych uczuć, jakie znam. I sentymentalizmy, egzaltacje, które mnie zazwyczaj odstręczają w poezji, odzyskują przekonujące miejsce, bo pozostają w równowadze z rozumem. Miałabym może ochotę powiedzieć, co dostrzegłam, ale takie historyjki często zanadto osobiście odsłaniają czytelnika, więc mniejsza o nie. W zamian, jako chociaż mgielny sygnał, fragment tekstu (bez tytułu) Iwaszkiewicza z "Mapy pogody":

Wierzby
jak klawiatury

[...]

wierzbo na Stawisku
wierzbo Desdemony

opuściłaś ręce
do wody

jak ja

---
Pozdrawiam.

p.s. i włóczył się tu za mną chyba też trochę Octavio Paz.