Mój dystrykt z każdym dniem ginie w oczach,
zacieśniają się ścieżki, zawężają horyzonty.

Przygniotły mnie konstytucje i ich konsekwencje,
mieszają się turbulencje, odleżyny. Mam za krótki wzrok
lub rękawy, wrastają paznokcie, kurczę się

wraz z objętością płuc. Wierzę w moc stwórczą słowa
tylko wtedy, gdy do niczego to nie prowadzi,
a przecież największe klęski wymyśliłem dawno temu:

Rozwiązanie krzyżówki ma błąd ortograficzny jak huj,
przypomina człowieka, któremu zapisali w wierszu śmierć

- niesalomonowy wyrok w zawieszeniu.