mówisz że przychodzę co noc w snach do ciebie
i wchodzimy razem w tajemniczą bramę
wędrowniku ze snów ja nic o tym nie wiem
peszy mnie gdy pytasz czy z tobą zostanę

co ukrywa srebrna brama koronkowa
którą mi przysłałeś i wciąż patrzę na nią
czytam napisane twoją ręką słowa
,,zechciej miła zostać serca mego panią''

powiedz są tam piękne ogrody Edenu
może rzeką Lete moje łzy odpłyną
pójdę z tobą chociaż sama nie wiem czemu
może dasz mi szczęście wyżłobione w czynach

słońce się ogląda kiedy już zachodzi
i jeszcze promienie rzuca szczerozłote
może trochę czasu zostawi nam złodziej
potargować się z nim wielką mam ochotę

podaj dłoń i prowadź w tej bramy ościenia
zawiąż mi opaską zasmucone oczy
wolę w alegorii wyjść z mojego cienia
żeby zbyt jaskrawy blask mnie nie zamroczył