no i wszystko wiadome, te przebyte kilometry jednak zaowocowały, wiesz widzę to "swojemi: oczami kiedy wsiadam do pociągu, wiesz dla mnie taki prozaicznie prosty ale tylko prozaicznie

a "marudziłeś", że nic do głowy nie przychodzi troszeczkę "nie pasi" mi ten ostatni - jakby o jeden wers za dużo. czytam sobie bez niego, albo np. "jako łódź pełna puszek", ale nie twierdzę, że mam rację. w każdym bądź razie podoba mi się klimat. pozdrawiam serdecznie. msh

dziękuję za opinie. O Łodzi jako mieście nawet nie myślałem ale masz rację ze skoro o podróżach mowa to i ta Łódź gdzieś w tyle głowy musi się pojawić - moja łódź sama w sobie jest już co najmniej dwu-znaczna.

tylko bym się zastanowił nad zmartwychwstaniem porannym, bo mam uczucie jakby to gdzieś już było

reszta-rewelacyjna, prawdziwa

Poczułem się jak "miś w teczce". Ten, co go zabrali na wycieczkę, a teraz wygląda na świat przez szczeliny w zamku torby podróżnej.

P.S.
Teraz już wiecie, dlaczego zawsze obrywałem jedynki za interpretacje wierszy.

Rzucił mi się w oczy tytuł, więc weszłam...
A tu niespodzianka - Zapominek!
Nie rozczarowałam się w dodatku...
Jedno wytrąciło mnie trochę z rytmu:
"z powodu uciążliwego sąsiedztwa
walizek na kółkach traci się fason"
W tym miejscu według mnie wiersz stracił trochę na melodyjności...
Ale "nic to" i tak jest bardzo dobry. Tyle, że gdybym się na tym nie potknęła, dałabym świetne...
Natomiast - wiatr i stada drozdów wzbudziły we mnie tęsknotę...

przeczytałam. zadowolona jestem, bez uwag.