Jezus, alkoholik i dzban irlandzkiej whiskey - Leopold Chrust
Proza » Inne » Jezus, alkoholik i dzban irlandzkiej whiskey
A A A
Siedział w barze. Dokładniej za barem, jak większość takowych miejsc ów bar znajdował się w piwnicy. Siedział sam. Wyjątkowo dzisiaj nie po tej stronie kontuaru, co zazwyczaj, a to z racji tego, że jako jeden z niewielu klientów tej spelunki spędzał w niej niemal tyle samo czasu, co poza nią, tak więc znając ją na wylot zgodził się przez parę godzin zastąpić właściciela, i kumpla w jednej osobie, który pilnie musiał załatwić jakaś sprawę poza miastem. Kompletnie nie przejmował się brakiem doświadczenia w tej dziedzinie, ponieważ doskonale wiedział, iż o tak wczesnej porze i w taki gorący dzień jak dzisiaj jego jedynymi klientami będą leniwie latające muchy nad niedomytymi i klejącymi się stolikami. Jednak jemu wcześniej wspomniana młoda godzina wcale a wcale nie przeszkadzała i dzierżąc w lewej ręce do pełna wypełnioną lodem szklaneczkę irlandzkiej whiskey a w prawej do połowy spalonego lucky strike gapił się tępo w stojący na barze obrotowy wentylator, który co sześć missisipijskich sekund (skrupulatnie przez niego wyliczonych) owiewał jego twarz ciężkim, dusznym od upału szalejącego na zewnątrz oraz gęstym od wypalonych wewnątrz fajek powietrzem, które pomimo tego wszystkiego i tak dawało przyjemne ochłodzenie. W tle z głośników sączyła się niezwykle dołująca i mogłoby się wydawać trafnie dobrana do okoliczności panujących w środku piosenka Nicka Cave, której tytułu pomimo wszelkich starań nie zdołał sobie przypomnieć. Po blisko godzinnej zadumie o kompletnie niczym i trzech pięćdziesiątkach Jamesona usłyszał stukot obcasów niosący się z drewnianych schodów prowadzących do baru.
- Oho, mamy pierwszą klientele, i to jeszcze w postaci płci pięknej. - pomyślał nieco podekscytowany tym faktem jednak nie na tyle ażeby, unieśc swój tłusty zad ze stołka znajdującego się za barem. Nagle na końcu schodów ujrzał niezwykle piękną, długonogą, zbyt elegancko i szykownie ubraną jak na to miejsce krótkowłosą blondynkę. Nie spojrzawszy na niego ani razu szybko rozejrzała się po knajpie jak gdyby chcąc mieć pewność, że poza ich dwójką nikogo w środku niema. Znalazłszy się przy barze z zadziwiającą łatwością odstawiła sobie masywnego hokera umieszczając na drugim, stojącym obok swoją niewielką, gustowną czarną torebkę.
- Uszanowanie kochaniutka. - zagadał już pewniejszy siebie z racji wypitych trzech drinków Will.
- W czym mogę ci pomóc najsłodsza. - zapytał.
- Na początek chciałabym abyś te swoje wieśniackie teksty zachował dla przychodzących tu wieczorem dziwek, no i możesz mi w sumie podać wódkę z lodem, jeżeli nie będzie to dla ciebie zbyt trudne buraku.
- Paniusiu, ale radze ci uważać na słowa, bo zaraz możesz się nawet wody z kibla nie napić w tym barze. - odrzekł podenerwowany ciętą ripostą kobiety Will.
- Z tego, co wiem to ty tutaj gówno możesz Willy, więc lepiej przestań się borsuczyc.
- Kim jesteś i skąd znasz moje imię? - zapytał nieco podirytowany tą całą sytuacją Will nalewając sobie przy tym kolejnego Jamesona.
- Nie za wcześnie na czwartą szklaneczkę mój drogi Williamie? - Zapytała go z szyderczą ironią.
- Gówno mnie to obchodzi czy jest za wcześnie czy za późno, nie twój zasrany interes, pytałem cię o coś innego. - odrzekł już coraz bardziej zdenerwowany.
- A mnie gówno obchodzi, o co pytałeś. - całkiem spokojnie powiedziała kobieta.
- Jestem tutaj tylko po to, żeby załatwić pewną sprawę, o której też gówno ci na razie powiem. Nie martw się, wszystkiego dowiesz się w swoim czasie, a na chwilę obecną wlej mi proszę tą wódkę w końcu.
Will zrezygnowany wziął szklankę, którą wpierw wypełnił do połowy lodem, a potem zalał odrobiną wódki.
- Proszę. - odrzekł stawiając szklankę na barze.
- Rozliczymy się jak będę wychodziła.
Will nie odezwawszy się przytaknął delikatnym skinięciem głowy czując jakiś wewnętrzny niepokój wywołany zapewne tym nietypowym dla niego spotkaniem. Doszedł do wniosku, że poczułby się bardziej komfortowo gdyby weszła teraz grupka podpitych meneli z ulicy, którzy rozładowaliby nieco całe to napięcie panujące w knajpie.
- Ok. mój drogi Williamie.
- Nie mów tak do mnie, nie znamy się, więc nie życzę sobie abyś w ten sposób się do mnie zwracała.
- Ok. mój drogi Williamie. - powtórzyła tym samym, opanowanym tonem. - Zmiana planów. Powiem ci, po co tu jestem.
Will nie odrywając od niej wzroku odpalił papierosa i mocno się zaciągnął.
- A wiesz, że jakoś chuj mnie to już interesuje?
- To nie dobrze, ponieważ zstąpiłem z niebios ażeby ocalić twój tłusty tyłek przed potępieniem ostatecznym Williamie. Jam jest Mesjasz syn boży zwany Jezusem.
- Buhahahahaha - wybuchnął śmiechem Will. - Co ty pierdolisz, kobieto, czego ty się naćpałaś, i od kiedy to Jezus biega po ziemi w kiecce przebrany za elegancką kurwę. Kolejna wariatka, której miejsce jest w zakładzie dla psychicznie chorych.
- Przyjąłem taką formę żeby łatwiej mi się było dogadać z takimi kretynami jak ty, a teraz mnie posłuchaj. Chcę cię ocalić, ponieważ w swoim życiu cały czas byłeś na wszystko kompletnie obojętny, cały czas nie do końca jestem w stanie pojąc jak to możliwe, ale przez ten czas nie dopuściłeś się żadnych złych uczynków, zarówno w stosunku do ludzi jak i innych stworzeń i wytworów będących dziełem Pana. W zadziwiający sposób udawało ci się przestrzegać niemal wszystkich przykazań wywodzących się od mojego ojca, tylko nie myl ich z kościelnymi. Innymi słowy mój drogi Williamie miałeś do tego stopnia, oczywiście w zależności od sytuacji, wszystko i wszystkich w dupie, że nikt, no prawie nikt, nigdy przez ciebie nie cierpiał. Praktykującym wierzącym to ty może nie byłeś i już pewnie nie będziesz, ale zarówno ja jak i mój ojciec wiemy, że w głębi serca twoja wiara jest ogromna i szczera, a to jest dla nas najważniejsze.
- Wariatka. - Odparł nieco zmieszany tym wszystkim Will, skoro nie popełniłem żadnego grzechu to powiedz, przed czym masz zamiar mnie ocalić. Przed tak zwanym niebem?
- Nie imbecylu, przed tak zwanym piekłem. Owszem, nie popełniłeś prawie żadnego grzechu, ale weź też pod uwagę, że przez tą swoją obojętność nigdy nie uczyniłeś w swoim życiu choćby najmniejszego dobrego uczynku.
Will zadumał się na chwilę.
- Nie wysilaj swojego przepitego móżdżka mój drogi, bo ja właśnie to tego pije... pije do twojego picia. Jedyną osobą, jaką skrzywdziłeś jesteś ty sam, zgrzeszyłeś, umyślnie okaleczając swoje ciało i umysł poprzez nadużywanie alkoholu. Dziwne jest, że twoja dusza na tym nie ucierpiała aczkolwiek masz na sumieniu ten jeden grzech. Ojciec mój pragnie dać ci szanse. Z końcem dzisiejszego dnia, czyli jak wybije północ, choćby wypita przez ciebie kropelka jakiegokolwiek trunku nisko czy też wysokoprocentowego zabije cie. Musisz mi w to uwierzyć, inaczej czeka cie niechybna śmierć w postaci ataku serca. Innymi słowy najnormalniej w świecie się przekręcisz. Rozumiesz?
- Hm. Ok. a teraz postaw się w mojej sytuacji. - Odrzekł spokojnym i opanowanym tonem Will. - Przychodzi do ciebie jakiś alfons i wygaduje ci te wszystkie niestworzone historie o Jezusie, Bogu, kosmitach i cholera wie, o czym jeszcze. Uwierzyłabyś mu?
- Masz trochę racji, szczególnie, jeśli trafi się taki drapichrust jak ty. Dlatego powiedz mi, co mogę zrobić żeby cię przekonać.
- Możesz zrobić mi najzajebistszego loda pod słońcem. - Odparł uśmiechnięty od ucha do ucha Will.
- Nie przeginaj pacanie, pytam serio.
- OK, niech się zastanowię... mam! - Krzyknął podekscytowany. - Powtórzysz sztuczkę z przeszłości. Zamienisz wodę, jednak tym razem nie w wino a w whiskey.
- Mogłem się domyślić. - Odrzekł zirytowany Jezus.
Will wlał w dwu litrowy dzban wody i postawił go na barze.
- Jakieś życzenia, co do gatunku. - Zapytał się Jezus przykrywając górę dzbana kapeluszem Willa, który wisiał na wieszaku. Nie doczekawszy się odpowiedzi ze strony Willa dotknął dzbanek dłonią i przesunął ku niemu.
- Co, to wszystko? - Zapytał zdziwiony Will
- Tak, skosztuj.
Will zdjął kapelusz i nalał sobie odrobinę do szklanki. Kolor jest ok. - pomyślał biorąc łyka.
- O kurwa mac! - Zawołał tak samo zdziwiony jak i ucieszony.
- Pamiętaj, do północy, potem ani kropelki. - odparł Jezus zabierając z hokera czarną torebkę i kierując się na schody wyjściowe.
- Zaczekaj. - Zawołał Will. - Ale jak to możliwe, że ja... - Nie dokończył wiedząc, że jego słowa zagłuszają uderzające o schody szpilki Jezusa.
- Kurwa czy ja już doszczętnie oszalałem. - Pomyślał. - Może rzeczywiście zrobię sobie przerwę. - Zadumał się nalewając sobie z dzbana, w którym jeszcze przed chwilą była woda kolejną porcję whiskey.
- Ale to od jutra. - Stwierdził po cichu. - Tak dobra whiskey nie może się zmarnować.
Po 30 minutach od opuszczenia przez kobietę. - Jezusa baru wrócił właściciel, który zobaczywszy lekko wstawionego Willa od razu go zastąpił. Z racji tego, że zegar wskazywał już godziny wczesno popołudniowe Will stwierdził, że dokończy ów dzban przy stoliku, rozmyślając nad całą tą sytuacją, jaka miała miejsce kilka godzin wcześniej. Nie powiedział o niczym barmanowi dochodząc do wniosku, iż może stać się obiektem śmiechu wśród coraz liczniej gromadzącej się klienteli. Dokończywszy dzban i będąc już w stanie kompletnego upojenia alkoholowego stwierdził, że pojedzie do domu. Z tego, co mu się wydawało było gdzieś pomiędzy 20 a 21, zamówił taksówkę, potem już absolutnie nic nie pamiętał... urwał mu się film. Nad ranem obudził go gigantyczny kac w postaci okropnego bólu głowy i równie okropnej suchoty. Ciężko, niczym kilkutonowy słoń dźwignął swoje ciało i powolnym krokiem z na wpół zamkniętymi oczami udał się w kierunku lodówki.
- Gdzie i z kim do cholery ja tak wczoraj zachlałem. - Pomyślał sięgając po butelkę budweisera.
- O tak. - Rozmarzył się na sam widok. Odkręcił kapselek i pociągnął łyka. Jednak tego cudownie schłodzonego, złotego napoju zdołał upić raptem odrobinkę, gdyż rozrywający ból w klatce piersiowej całkowicie zablokował przełyk i inne przewody dostarczające powietrza do jego płuc. Upuścił butelkę piwa łapiąc się za lewą pierś i upadając w konwulsjach zdążył pomyśleć... - kurwa, już pamiętam!
Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Leopold Chrust · dnia 16.07.2009 15:28 · Czytań: 829 · Średnia ocena: 2,67 · Komentarzy: 5
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
bassooner dnia 16.07.2009 16:11 Ocena: Dobre
nie najgorzej, rozbawiło mnie "zrób mi loda". ale musisz poprawić od groma przecinków o er jedenastek... :-)))

dam db

tu masz link do eliminowania r11

http://lunarbird.strona.lap.pl/pub/konwerter.php
bassooner dnia 16.07.2009 20:00 Ocena: Dobre
aha... nie wiem, czy nie zmieniłbym tytułu - jest streszczeniem całego tekstu.

i jeszcze coś: ten początek tzn. lucky strike, wentylator, szklaneczka irlandzkiej i nick cave to takie... no oklepane już - no chyba, że tak chciałeś i masz tego świadomość... :-)))
MarioPierro dnia 17.07.2009 00:04
Dziś już drugi Jezus (po wierszu Jezus sam nie spłonął) i co najmniej drugi raz temat alkoholu (po "Kozetce";). Co to jest, spisek jakiś? :D Bo przecież żadne święto:p
-zastąpić właściciela, i kumpla w jednej osobie
przecin zbędny przed spójnikiem

-w taki gorący dzień jak dzisiaj jego jedynymi klientami
Przecin tym razem potrzebny po "dzisiaj" i chyba po "dzień".

- do pełna wypełnioną
Pleonazm, czyli potocznie masło maślane. Lepiej np."wypełnioną po brzegi"

- które pomimo tego wszystkiego i tak dawało przyjemne ochłodzenie.
"i tak" zbędne, skoro już mamy "pomimo". I tak by lepiej brzmiało bez tego ;) A w ogóle zaraz potem powtarzasz to "pomimo". Spróbuj tam coś wstawić, albo nawet przekształć jakoś, żeby te dwa nie były za blisko siebie.

-nieco podekscytowany tym faktem jednak nie na tyle ażeby, unieśc swój tłusty zad
Przecin w niewłaściwym miejscu. Powinien być przed "jednak" i "ażeby" , a zniknąć sprzed "unieść"

- rozejrzała się po knajpie jak gdyby chcąc mieć pewność, że poza ich dwójką nikogo w środku niema.
przecin przed "jak" i "nie ma" rozdzielnie.

Błędów w dialogach się nie tykam, ba sam już parę razy pisałem, że odnośnie dialogów pijackich, na haju itp. uważam czasem złamanie pewnych reguł za wskazane ;) Tylko tu:
-cały czas nie do końca jestem w stanie pojąc jak to możliwe, ale przez ten czas
czas x 2, "pojąć" i po nim przecin.
I tu:
-Innymi słowy mój drogi Williamie
przecin po "słowy"

Dalej już czepiać mi się nie chciało, ale z trochę innych powodów, niż w przypadku "Kozetki". Tzn. nie porwało mnie to jakoś specjalnie. Ciekawe, trochę mi przypomina moje własne ostatnie postmodernistyczne opowiadanko, które zresztą sam bym ocenił jako takie sobie. Tutaj niestety dodatkowym minusem jest rozwlekłość i - jak to bassooner zaznaczył - sporo wytartych już motywów. Ale na razie nie oceniam i może jeszcze tu wrócę, by sprawdzić jak się sprawy mają...
Pozdrawiam
Wiktor Orzel dnia 17.07.2009 01:26 Ocena: Dobre
Cytat:
Po 30 minutach od opuszczenia przez kobietę. - Jezusa


Bez tej kropki tam :)) Jako, że do tych co się czepiają każdego przecinka nie należę przejdę dalej...

Opowiadanie bardzo przypadło mi do gustu. Uśmiałem się... i chyba o to chodziło :D ? Sam styl troszeczkę kuleje. Na Twoim miejscu ćwiczyłbym krótkie zdania zamiast rozwlekania wypowiedzi wielokrotnie złożonymi tasiemcami, które najzwyczajniej męczą czytelnika. Dialogi są napisane z niemałym wyczuciem, ale już wtrącenia narracyjne zdają się czasami psuć końcowy efekt.

Daję dobry plus :)
Usunięty dnia 18.07.2009 09:20 Ocena: Przeciętne
Piszesz zdania złożone na samym początku tekstu, jakbyś budował piramidę od wierzchołka. Czytelnika trzeba trochę popieścić wstępem, a nie od razu twardy, brutalny seks z czterowierszowym zdaniem. To boli, tu i ówdzie. Błędów interpunkcyjnych jest z metra, jakbyś pracował nad tekstem w kopalni Wujek na nocnej szychcie, bez właściwego oświetlenia i składu powietrza. Moja rada jest banalna, wsadź do szuflady i zapomnij na tydzień, potem przeczytaj na głos. Zapewne zauważysz, co i jak.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Marek Adam Grabowski
29/03/2024 13:24
Dziękuję za życzenia »
Kazjuno
29/03/2024 13:06
Dzięki Ci Marku za komentarz. Do tego zdecydowanie… »
Marek Adam Grabowski
29/03/2024 10:57
Dobrze napisany odcinek. Nie wiem czy turpistyczny, ale na… »
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty