też nie znoszę wielokropek
a po za tym nie przeczytałam nic nowego , nic co by mną w jakikolwiek sposób "ruszyło"

no i poczytałam sobie ( całkiem przy okazji ) "odsyłacze" wklejone przez tycenaka - bardzo ciekawe - warte tego by do nich wracać

pozdrawiam autora

Na upartego można tu wybronić wielokropki w ostatnim wersie, wcześniej nie tworzą one niczego, żadnego niedopowiedzenia, co najwyżej kilka błędów w zapisie:
- "Jako i my odpuszczamy"...? - wielokropek przed znakiem zapytania nie ma większego sensu.
Z innej beczki o wielokropkach: http://e-poezja.pl/teoria/wielokropek

ależ możemy tak powiedzieć, to znaczy każdy może tak powiedzieć jeżeli uzna, że taka jest według niego treść (nieodkrywcza).

Ten wiersz jest typowy dla osoby zaczynającej pisanie, sili się niepotrzebnie na rymy (przez co mamy tu kwiatek w postaci jednego z najbardziej banalnych rymów świata: "ciebie - niebie" ), które nie nadadzą mu płynności póki nie poprawi się tutaj rytmu. Mamy niemal średniowieczny patos: "Z serc twardych jak zbroja", rozpowszechnione błędy stylistyczne: "Coraz ciężej mi mówić" (zamiast trudniej) oraz "odkrywcze" fragmenty o marności itp. człowieka.
A co najważniejsze... niemal każdy podobnymi tworami zaczyna przygodę z pisaniem, na początku trudno napisać choćby przeciętny wiersz, a co dopiero modlitwę. Najważniejszym elementem mającym wpływ na rozwój pisania jest czytanie, literatura dawna, współczesna, to wszystko trzeba pochłonąć, ciekawe i dobre teksty znajdziesz choćby tu: http://biuroliterackie.pl/przystan/przystan.php?site=200 poezja nigdy nie stoi w miejscu.
Pozdrawiam

Niedopowiedzenia nie wynikają z wielokropków tylko z treści, w prozie, owszem, istnieją, jeśli bohater utworu urywa jakąś myśl, nie kończy zdania. Ale też żaden autor ich nie nadużywa. tutaj tak, jak mówi tycenak, jedynie w ostatnim wersie mają uzasadnienie, w pozostałych nie.

W pełni zgadzam się z tycenakiem w kwestii treści i pewnej nieporadności stylistycznej. Od siebie dodam jeszcze, że nie jest to najgorszy debiut, jaki miałam okazję tutaj czytać, ale też i nie ma nad czym skakać z zachwytu

pozdrowienia i wytrwałości

Nie znam się na budowie wiersza, ale widzę że inni juz go pokrytykowali.
Dla mnie ważne jest to co chciałaś przekazać. Odczytuje wiele wątpliwości, szukanie sensu, prawdy.
Mi się podoba.