1.
kiedy opowiada dzieciństwo
cały jest tamtym zdziwionym patrzeniem,
z wysokości metra trzydziestu nad ziemią
było mu do niej bliżej niż teraz i nie umknął mu
nawet kamyk o gładko - chłodnej powierzchni
(prawie widzę jak przytula go do policzka, po to
by odkryć, że człowiek potrafi dzielić się ciepłem)

2.
przymykasz oczy i cały stajesz się zasłuchaniem
w dźwięki ulicy, która w tamtym czasie brzmiała
jak łąka w upalny dzień - szum, brzęczenie, piski
dzieci grających w gumę, podchody, piłkę rzucaną
prosto w słońce (gdybym zechciał, to by dosięgła)

3.
spacerujemy opustoszałymi uliczkami
- myślę, że polubiłabym tego chłopca - mówię,
milczysz w skupieniu kopiąc przydrożny kamień