Cytat:
a co dopiero tego co znajduje się na końcu tego zdającego się nie mieć końca tunelu.
Masło maślane
Powtórzenie tego-tego, końcu-końcu
Cytat:
Nie boje się. Ufam ciemności. Otoczona jej płaszczem, idę, rozgarniając palcami nieprzeniknioną noc. „Mamo!” – wołam. „Tato!” – krzyczę. Nic. Odpowiada mi tylko żałosne echo. Tak bardzo się boję.
To jak w końcu jest z bohaterką? Boi się czy nie?
Cytat:
Zrywam się z krzykiem, jak co noc, od wielu dni, przywołując do świadomości tamto wspomnienie. „Mamusiu! Tatusiu!”. Nic. Krzyczę, ale naglę milknę. „Biegnij!” – woła głos, który ma na de mną władzę. Wstaję i biegnę, na oślep rozbijając się o wszystko co napotka moje liche ciało.
Ten fragment wprowadza zamieszanie. Rozumiem, że dziewczyna obudziła się już z koszmaru i tylko wspomina to, że we śnie ktoś każe jej biec, tak? Napisane jest to jednak w sposób, który sugeruje, że również na jawie słyszy głosy i wykonuje polecenia.
Całość napisana bardzo chaotycznie. Popracuj nad stylem