Epitafium dla Kruka - bury_wilk
EPITAFIUM DLA KRUKA
Czarny Kruku, co niesiesz pożogę, co palisz za sobą mosty, co świat cały jedną iskrą w popioły obracasz. Klękam przed Tobą z podziwem, z szacunkiem, z namiętną celebrą. Blask piór czarnych odfrunął zostawiając jeno znamię wiatru, gdzieś na dnie duszy. Twój krzyk zranił boleśnie, niczym rytualny sztylet gładzący ostrością miękkość serca.
Kazali Cię nienawidzić, wpisali na indeks dusz zakazanych, usiłowali zakłuć pikami gniewu i zemsty. Kazali. A jednak wciąż klęczę u Twych stóp alabastrowych gotów całować ich wspomnienie.
Kruku nicości i chaosu, Kruku piękna i perwersyjnej doskonałości, Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu. Otworzyłeś mi drzwi pomiędzy światami, otworzyłeś mi drzwi, za którymi z próżni tworzy się Wszechświat. Wulgarnie ciepłym oddechem ust czerwonych rozpłonęły mi latarnie i gwiazdy i ślepia mroku. I przyjęło mnie miękkie łono odrzuconych.
Wielki małością, Ty, Kruku pokazałeś mi drogę wśród cierni, tą jedyną, która nawet, jeśli cel mija, to z namaszczeniem przybliża się do niego najbardziej. Dałeś mi lekcję odwagi, siły i pokory. Lekcję przyjaźni i miłości, o której – jak myślałem – wiedziałeś tak mało. Bez wahania rzuciłeś żagiew tam, gdzie płomienie wybuchają najgorętsze, gdzie ogień trawi to, co najcenniejsze, tam, właśnie tam, gdzie tą żagiew trzeba było rzucić. W szalonym wirze tańca i obłędu, w transie muzyki i upojenia miałeś moc, by przerwać to, co było chore.
Rana nie boli, a mimo pustki, pozostał podziw i uwielbienie. Kruku, magiczny ptaku wiedzy i wolności, choć odfrunąłeś do innych światów, wciąż jesteś ze mną, wciąż dajesz mi natchnienie. Twój obraz jest moim czarnym aniołem, jeśli nie stróżem, to może muzą, lub diabłem, a może po prostu pochodnią.
Ja, król tułaczy, wilk w burym futrze, o oczach pełnych miłości, gniewu i obłędu, wznoszę hymn na Twą cześć. Cokolwiek będzie, cokolwiek się narodzi i cokolwiek umrze, niech ma na sobie piętno wiatru powstałego z łopotu czarnych skrzydeł. Leć Kruku ku gwiazdom, ku księżycowi, ku pięknu.
Znów nastaje czas łowów i wędrówki...
LCF
05.2007
Czarny Kruku, co niesiesz pożogę, co palisz za sobą mosty, co świat cały jedną iskrą w popioły obracasz. Klękam przed Tobą z podziwem, z szacunkiem, z namiętną celebrą. Blask piór czarnych odfrunął zostawiając jeno znamię wiatru, gdzieś na dnie duszy. Twój krzyk zranił boleśnie, niczym rytualny sztylet gładzący ostrością miękkość serca.
Kazali Cię nienawidzić, wpisali na indeks dusz zakazanych, usiłowali zakłuć pikami gniewu i zemsty. Kazali. A jednak wciąż klęczę u Twych stóp alabastrowych gotów całować ich wspomnienie.
Kruku nicości i chaosu, Kruku piękna i perwersyjnej doskonałości, Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu. Otworzyłeś mi drzwi pomiędzy światami, otworzyłeś mi drzwi, za którymi z próżni tworzy się Wszechświat. Wulgarnie ciepłym oddechem ust czerwonych rozpłonęły mi latarnie i gwiazdy i ślepia mroku. I przyjęło mnie miękkie łono odrzuconych.
Wielki małością, Ty, Kruku pokazałeś mi drogę wśród cierni, tą jedyną, która nawet, jeśli cel mija, to z namaszczeniem przybliża się do niego najbardziej. Dałeś mi lekcję odwagi, siły i pokory. Lekcję przyjaźni i miłości, o której – jak myślałem – wiedziałeś tak mało. Bez wahania rzuciłeś żagiew tam, gdzie płomienie wybuchają najgorętsze, gdzie ogień trawi to, co najcenniejsze, tam, właśnie tam, gdzie tą żagiew trzeba było rzucić. W szalonym wirze tańca i obłędu, w transie muzyki i upojenia miałeś moc, by przerwać to, co było chore.
Rana nie boli, a mimo pustki, pozostał podziw i uwielbienie. Kruku, magiczny ptaku wiedzy i wolności, choć odfrunąłeś do innych światów, wciąż jesteś ze mną, wciąż dajesz mi natchnienie. Twój obraz jest moim czarnym aniołem, jeśli nie stróżem, to może muzą, lub diabłem, a może po prostu pochodnią.
Ja, król tułaczy, wilk w burym futrze, o oczach pełnych miłości, gniewu i obłędu, wznoszę hymn na Twą cześć. Cokolwiek będzie, cokolwiek się narodzi i cokolwiek umrze, niech ma na sobie piętno wiatru powstałego z łopotu czarnych skrzydeł. Leć Kruku ku gwiazdom, ku księżycowi, ku pięknu.
Znów nastaje czas łowów i wędrówki...
LCF
05.2007
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
bury_wilk · dnia 04.11.2009 11:10 · Czytań: 1413 · Średnia ocena: 4 · Komentarzy: 30
Komentarze
I to jest jak najbardziej bury tekst
Z pełniejszym komentarzem wrócę, kiedy dotrę do domu...
Z pełniejszym komentarzem wrócę, kiedy dotrę do domu...
Magiczne.
Właściwie nie mam nic do powiedzenia, więc wystawiam Świetne i znikam.
Właściwie nie mam nic do powiedzenia, więc wystawiam Świetne i znikam.
Oke, co do tego, że nie zrozumiałaś, to nie mam wątpliwości - choć tym razem nie ma to być przytyk do Ciebie, tylko wiem co i jak napisałem, a napisałem tak, żeby nie bardzo dawało się zrozumieć, a co do wizji, to cóż, są nieodgadnione
Sirmicho, magia w tym była przy pisaniu, a jeśli ją widać trochę i przy czytaniu, to całkiem się cieszę
Sirmicho, magia w tym była przy pisaniu, a jeśli ją widać trochę i przy czytaniu, to całkiem się cieszę
Także należę do głosów, które twierdzą, że jest to ładnie napisane. Ale niestety, nie zrozumiałam. Jak u Oke, zastanowiły mnie te stopy
Powinno się pisać z dużej litery. A nawet jeśli nie, to ładnie wpasuje się w kontekst ta mała zmiana
Nie chcę żeby był jakiś złośliwy przytyk, ale z reguły tak jest, że autor zawsze wie (w każdym razie powinien) wiedzieć co napisał. Może jednak trochę za bardzo ukryłeś intencję? A może mała wskazówka? Może mi się tylko wydaje takie trochę oderwane od rzeczywistości?
Cytat:
wszechświat
Powinno się pisać z dużej litery. A nawet jeśli nie, to ładnie wpasuje się w kontekst ta mała zmiana
Nie chcę żeby był jakiś złośliwy przytyk, ale z reguły tak jest, że autor zawsze wie (w każdym razie powinien) wiedzieć co napisał. Może jednak trochę za bardzo ukryłeś intencję? A może mała wskazówka? Może mi się tylko wydaje takie trochę oderwane od rzeczywistości?
Oderwane od rzeczywistości tak naprawdę nie jest... Tak właśnie miałem zamiar to napisać, jak napisałem i podpowiedzi nie będzie, wyjaśniania intencji też
A wszechświat zaraz zmienię, czemu nie
p.s. na świecie, że już o nadmienionym wszechświecie nie wspomnę, jest masa rzeczy, których się nie rozumie, ale to nie oznacza, że nie mają prawa bytu, że nie można ich oglądać, dotykać etc Niech ten tekst do tego zbioru właśnie się zalicza
A wszechświat zaraz zmienię, czemu nie
p.s. na świecie, że już o nadmienionym wszechświecie nie wspomnę, jest masa rzeczy, których się nie rozumie, ale to nie oznacza, że nie mają prawa bytu, że nie można ich oglądać, dotykać etc
Niech ten tekst do tego zbioru właśnie się zalicza 
wiem wiem, że kruk to przenośnia, ale Oke wbiła mi te jego stopy do łepetyny i już widzę ciebie bury wilku całującego kruka po... "stopach" ;-)))
Wiesz, że teraz będę miała zagwozdkę Ale przyszło mi już do głowy trochę skojarzeń
W pełni się z Tobą zgadzam
Ale przyszło mi już do głowy trochę skojarzeńCytat:
p.s. na świecie, że już o nadmienionym wszechświecie nie wspomnę, jest masa rzeczy, których się nie rozumie, ale to nie oznacza, że nie mają prawa bytu, że nie można ich oglądać, dotykać etc smiley Niech ten tekst do tego zbioru właśnie się zalicza smiley
W pełni się z Tobą zgadzam
no tak, stopy
ano, napisane po burasowemu. raczej bez żadnego ale. jednak ocierasz się patos, wlaśnie przerost formy nad treścią.
no nie trafił do mnie tekst, pomimo wykonania. daltego bez oceny.
pzdr
ano, napisane po burasowemu. raczej bez żadnego ale. jednak ocierasz się patos, wlaśnie przerost formy nad treścią.
no nie trafił do mnie tekst, pomimo wykonania. daltego bez oceny.
pzdr
My Hero 
mnie tam stopy się jakoś nie rzuciły, ino ten alabaster - ale skoro epitafium, to ok - niech będzie i w tym znaczeniu.
Tylko dlaczego "epitafium" skoro kruk... przepraszam Kruk wydaje się nieśmiertelny? Czy pozorną śmiercią Kruka, jest to odnalezienie w nim/poprzez niego szczęścia?
Ok, to sobie podumałam
a i tak nie mogę opędzić się przed wizją Wilka, który zagryzł kruka, a później wystawia epitafium łowom pośród wirujących jeszcze piór... Ooo... to też nie głupi klucz
mnie tam stopy się jakoś nie rzuciły, ino ten alabaster - ale skoro epitafium, to ok - niech będzie i w tym znaczeniu.Tylko dlaczego "epitafium" skoro kruk... przepraszam Kruk wydaje się nieśmiertelny? Czy pozorną śmiercią Kruka, jest to odnalezienie w nim/poprzez niego szczęścia?
Ok, to sobie podumałam
a i tak nie mogę opędzić się przed wizją Wilka, który zagryzł kruka, a później wystawia epitafium łowom pośród wirujących jeszcze piór... Ooo... to też nie głupi klucz
Z jednej strony zgrabnie napisane. Z drugiej rozdmuchane do granic możliwości.
"Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu."
Wkradła się rym
"Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu."
Wkradła się rym
No to rym cym cym.
Takie zboczenie wszyscy mamy, że ciągle sensu w tekstach szukamy. Niech sobie Kruk jest kim tam być chce, nawet i czym tam niech będzie też. Diabłem, Aniołem, Bogiem, Kochanką, natchnieniem, zboczeniem, wizją, omamieniem. Wszystko mi jedno, przerost jeśli jakiś jest, niechaj będzie też.
Ze stopami czy piórami niech sobie lata nad nami.
Tak jak przyjemność miałeś w pisaniu, miałam i ja w komentowaniu, że nie wynika nic z tego, nie przeszkadza mi, do tego jeszcze powiedzieć muszę, spontanicznie sprzedałam Ci duszę.
PS Zaznaczam, że jestem zupełnie trzeźwa. Zażalenia do komentarza przyjmuję między 22.22 a 23.23.
Takie zboczenie wszyscy mamy, że ciągle sensu w tekstach szukamy. Niech sobie Kruk jest kim tam być chce, nawet i czym tam niech będzie też. Diabłem, Aniołem, Bogiem, Kochanką, natchnieniem, zboczeniem, wizją, omamieniem. Wszystko mi jedno, przerost jeśli jakiś jest, niechaj będzie też.
Ze stopami czy piórami niech sobie lata nad nami.
Tak jak przyjemność miałeś w pisaniu, miałam i ja w komentowaniu, że nie wynika nic z tego, nie przeszkadza mi, do tego jeszcze powiedzieć muszę, spontanicznie sprzedałam Ci duszę.
PS Zaznaczam, że jestem zupełnie trzeźwa. Zażalenia do komentarza przyjmuję między 22.22 a 23.23.
No nie wiem, coście się akurat Burego tak uczepili. To epitafium do kruka, symbolu, który dla bohatera ma specjalne znaczenie. Tak jak Izolda pisze, do Boga, Diabła, Anioła czy innego stwora. Do mnie trafiło, bo skojarzyłem kruka, może najprościej jak się dało, z diabłem, z postacią złą, a jednocześnie bardzo pociągającą i ukazującą życie z jakby innej, mniej znanej nam strony. Nie uważam, żeby tu wystąpił przerost formy nad treścią... to zgrabny kawałek, który można zinterpretować niemal dowolnie, dopasować do siebie. Do epitafium trafiło.
Sirmicho, jaki z ciebie mądry facet
Magluję ten tekst od kwietnia, magluję też autora o podpowiedź. Udało mi się... Zrozumieć? Może nie do końca.
Epitafium dla kruka, Epitafium dla śmierci, Epitafium dla..
Własnie dla? Dowolność interpretacji tego tekstu jest zaskakująca, ponieważ, jak napisał mój przedmówca można to interpretować dowolnie.
Każdy ma swoją stronę ciemności, ja dodam tylko, że przez szacunek do autora nie napiszę tak naprawdę tego, co myślę o tym tekście, a co sam nieostrożnie raczył mi kiedyś wyjawić.
Dla mnie to najbardziej bury z burasowych tekstów.
Bury, powiem Ci jedno, Ty wiesz...
"Najlepiej widzi się tylko sercem , najważniejsze jest niewidzialne dla oczu"
Nie chce znać Twojej strony muru...
Magluję ten tekst od kwietnia, magluję też autora o podpowiedź. Udało mi się... Zrozumieć? Może nie do końca.
Epitafium dla kruka, Epitafium dla śmierci, Epitafium dla..
Własnie dla? Dowolność interpretacji tego tekstu jest zaskakująca, ponieważ, jak napisał mój przedmówca można to interpretować dowolnie.
Każdy ma swoją stronę ciemności, ja dodam tylko, że przez szacunek do autora nie napiszę tak naprawdę tego, co myślę o tym tekście, a co sam nieostrożnie raczył mi kiedyś wyjawić.
Dla mnie to najbardziej bury z burasowych tekstów.
Bury, powiem Ci jedno, Ty wiesz...
"Najlepiej widzi się tylko sercem , najważniejsze jest niewidzialne dla oczu"
Nie chce znać Twojej strony muru...
Jeszcze nie ma 23:23, wiec tak na szybko... Izoldo, zażaleń nie składam, a co do duszy... lepiej byś zrobiła sprzedając ją diabłu...
Sirmicho, zupełnie nie myślałem o tym, by tekst dawał uniwersalne przesłania/interpretacje/cokolwiektamchcecie, ale skoro wyszło, że dawać może, to jak najbardziej niech daje. Jestem za.
Gabciu, w sumie dobrze, że nie chcesz znać... to co prawda i tak nic by nie zmieniło, ale dobrze... A jeśli chodzi o tekst... cóż, czasem człowiek powie za dużo ale skoro już coś tam wiesz, a ja nie mam zamiaru tego czegoś rozbełtywać, to tu więcej nie odpiszę
dziękuję wszystkim czytelnikom, a komentującym czytelnikom szczególnie
Sirmicho, zupełnie nie myślałem o tym, by tekst dawał uniwersalne przesłania/interpretacje/cokolwiektamchcecie, ale skoro wyszło, że dawać może, to jak najbardziej niech daje. Jestem za.
Gabciu, w sumie dobrze, że nie chcesz znać... to co prawda i tak nic by nie zmieniło, ale dobrze... A jeśli chodzi o tekst... cóż, czasem człowiek powie za dużo
ale skoro już coś tam wiesz, a ja nie mam zamiaru tego czegoś rozbełtywać, to tu więcej nie odpiszę dziękuję wszystkim czytelnikom, a komentującym czytelnikom szczególnie
23:22, ale się zmieściłem
dusza Izoldy jest MOJA
dusza Izoldy jest MOJA
barokowa? - cóż, chyba masz rację, miewam takie zacięcie
Bardzo dobre. Nawet samo w sobie, chociaż gdybys dopisal do tego powieść, równie dobrą jak ten fragment byłoby idealnie.
Szczególnie ten zwrot mi sie spodobal:
I na jego podstawie sobie dobuduje interpretację. Ale zachowam ja dla siebie.
Szczególnie ten zwrot mi sie spodobal:
Cytat:
Wielki małością, Ty, Kruku
I na jego podstawie sobie dobuduje interpretację. Ale zachowam ja dla siebie.
Wielki małością, Ty, Kruku pokazałeś mi drogę wśród cierni, tą jedyną, która nawet, jeśli cel mija, to z namaszczeniem przybliża się do niego najbardziej.cyt, aut. Aby mieć takiego magicznego przewodnika, trzeba duszą być i po tej i po tamtej stronie."Kruku, magiczny ptaku wiedzy i wolności, choć odfrunąłeś do innych światów, wciąż jesteś ze mną, wciąż dajesz mi natchnienie. Twój obraz jest moim czarnym aniołem, jeśli nie stróżem, to może muzą, lub diabłem, a może po prostu pochodnią."Fantastyczny tekst, najbardziej urzekła mnie pokora przed wielkością Kruka- personifikacja, tak myślę.A Ty leć Kruku, leć.
Powieść do tego? Jack, dałoby radę i taką przed i taką po tym tekście... ale właściwwie napisało tą powieść życie, to ja już nie będę w szranki stawał.
Eurydyko, fantastyczny, to jest ten kruk, a nie tekst
Bardzo mi miło
Eurydyko, fantastyczny, to jest ten kruk, a nie tekst
Bardzo mi miło
magiczne. W sumie wygląda mi na część czegoś dłużeszgo, ale fragment się bardzo podoba. Udane.
Nie wiem, czemu to tak wygląda... zawsze można dopisać, rozwinąć, ale pisząc to nie miałem takiego zamiaru.
Szary wilk, pozdrawia Burego Wilka
Tak Cię wszyscy reklamują, ba, nawet straszą Tobą biednych nowicjuszy, że musiałem zapoznać się z Twoją twórczością. I wielcem kontent.
Jeżeli nastąpił tu przerost formy nad treścią, to w niczym nie ujęło to wartości tekstowi . I patos bywa smaczny, gdy go właściwie przyrządzić. Tak mistyczne utwory powstają często pod wpływem chwili, impresji uczuć.
Tak Cię wszyscy reklamują, ba, nawet straszą Tobą biednych nowicjuszy, że musiałem zapoznać się z Twoją twórczością. I wielcem kontent.
Jeżeli nastąpił tu przerost formy nad treścią, to w niczym nie ujęło to wartości tekstowi . I patos bywa smaczny, gdy go właściwie przyrządzić. Tak mistyczne utwory powstają często pod wpływem chwili, impresji uczuć.
Z tą reklamą, to hmmm, miła bardzo, ale czy aż tak zasłużona? :/
Jak na pierwszy tekst, to nie trafiłeś chyba najlepiej ale jeśli faktycznie się spodobał, to miło mi bardzo. Ja do tych dłuższych raczej zachęcam
Jak na pierwszy tekst, to nie trafiłeś chyba najlepiej
ale jeśli faktycznie się spodobał, to miło mi bardzo. Ja do tych dłuższych raczej zachęcam 
Przeczytalam i się przylepiło. Kruk tu, kruk tam...
Mimo że wokół same kawki
A na serio - spodobało mi się Twoje epitafium. Nawet jeśli nie szukać w nim metafor, to i tak przemawia. A jeśli przenośnie znajdujemy - jeszcze lepiej.
Spotkania z Krukiem zawsze były dla mnie przeżyciem mistycznym.
Szkoda, że już ich tak niewiele...
Pozdrawiam
Mimo że wokół same kawki
A na serio - spodobało mi się Twoje epitafium. Nawet jeśli nie szukać w nim metafor, to i tak przemawia. A jeśli przenośnie znajdujemy - jeszcze lepiej.
Spotkania z Krukiem zawsze były dla mnie przeżyciem mistycznym.
Szkoda, że już ich tak niewiele...
Pozdrawiam
Tak, spotkania z krukiem był przeżyciem mistycznym...
Bardzo się cieszę, że się spodobało. Bardzo
Dzięki
Bardzo się cieszę, że się spodobało. Bardzo
Dzięki
Ostatnio dodane recenzje
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Niewolnica Isaura
- Stołówka
- Przestępczy debiut Alka
- Sen o stołku
- Kuzynka
- Co to za mundury?
- Marionetki (fragment)
- Saudade - fragment
- Prostytucja w PRL cz. 5
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.2
- Problemy byłego więźnia cz. 4
- Bajka o królu Srulu
- Żydek
- Dykciarze i inni, cz.3/3
- Dykciarze i inni, cz.2/3
- Dykciarze i inni, cz.1/3
- Nieporadnik przed wypłynięciem na szerokie wody pisarstwa
- Na nieznanym globie 20 lat później. cz.1
- FILIPEK CONTRA FILIP. HISTORIA MAŁO ROMANTYCZNA
- COME BACK
- Tęsknota za łzami
- Przedwieczorny seans
- Benek
- Urodziny
- Korzenie
Proza: Dolna Półka
- Ukryte Pomieszczenia Świata
- Mężczyzna z uschniętą różą
- Egzaminator 07
- Domorosły detektyw.
- Wszyscy jesteśmy różami
- Winowanie
- Egzaminator 06
- Sto donośnych słów
- Golda. Rozdział 2 Siedem razy TAK
- Żywoty świętych 2
- O wieczności
- O ludziach
- O nienawiści
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Serynetka
- wizja z national mall
- Bluebird II
- wehikuł czasu (dane wejściowe plus teoria chaosu)
- świątynia
- Rzecz o pisarstwie *
- Nie da rady
- Niedomoga
- Wyrapidlo
- Myśli niezespolone
- Plaśnięcia
- Solarpunk
- Dnoryt
- Fosfeny
- Co słonko widziało *
- Dowody nieobecności
- o zmarłych albo dobrze
- Na wiosenne życia tchnienie
- Ostatni wieczór
- plamy słońca i cienia
- jesteś. jestem
- Poezjo, ty moja..
- jakie to proste
- Zapalniczka
- Taszczyciele wymiarów
Poezja: Dolna Półka
- Dziękuję
- ciało podatne na dotyk
- pęknięte lustro
- Dawniej znane, zapomniane
- Zabawa
- Marzenie o niebie w gębie
- nic o pokoju
- Serce jak z lawy
- nogami w chmury
- Z optymizmem na garb lat
- Niesamowite
- rozkwitanie
- Niedoskonałe
- kartki z kalendarza
- Niekontrolowane
- Do wytrącenia z oczu
- upadek Ikara
- O przedświątecznym myciu okien
- Żółtoróżowe
- Erotyk o nienasyconym
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- Marek Adam Grabowski
- 24/04/2024 13:46
- Fajny odcinek. Dobra jest ta scena w kiblu, chociaż… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 20:04
- Stasiowi się akurat nie udało. Wielu takim Stasiom się… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:44
- Pierwsza część tekstu, to wyjaśnienie akcji z Jarkiem i… »
- Gabriel G.
- 22/04/2024 19:28
- Chciałem w tekście ukazać koszmar uczucia czerpania, choćby… »
ShoutBox
- Leszek Sobeczko
- 02/04/2024 18:12
- Komu po drodze -Zapraszam [link]
- Zbigniew Szczypek
- 01/04/2024 10:37
- Z okazji Św. Wielkiej Nocy - Dużo zdrówka, wszelkiej pomyślności dla wszystkich na PP, a dzisiaj mokrego poniedziałku - jak najbardziej, także na zdrowie ;-}
- Darcon
- 30/03/2024 22:22
- Życzę spokojnych i zdrowych Świąt Wielkiej Nocy. Wszystkiego co dla Was najlepsze.
- mike17
- 30/03/2024 15:48
- Ode mnie dla Was wszystko, co najlepsze w nadchodzącą Wielkanoc - oby była spędzona w ciepłej, rodzinnej atmosferze
- Yaro
- 30/03/2024 11:12
- Wesołych Świąt życzę wszystkim portalowiczom i szanownej redakcji.
- Marek Adam Grabowski
- 30/03/2024 10:46
- Składam wam wszystkim serdeczne życzenia świąteczne
- Kazjuno
- 28/03/2024 08:33
- Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
- mike17
- 26/03/2024 22:20
- Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
- Kazjuno
- 26/03/2024 12:12
- Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2024
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt