Epitafium dla Kruka - bury_wilk
EPITAFIUM DLA KRUKA
Czarny Kruku, co niesiesz pożogę, co palisz za sobą mosty, co świat cały jedną iskrą w popioły obracasz. Klękam przed Tobą z podziwem, z szacunkiem, z namiętną celebrą. Blask piór czarnych odfrunął zostawiając jeno znamię wiatru, gdzieś na dnie duszy. Twój krzyk zranił boleśnie, niczym rytualny sztylet gładzący ostrością miękkość serca.
Kazali Cię nienawidzić, wpisali na indeks dusz zakazanych, usiłowali zakłuć pikami gniewu i zemsty. Kazali. A jednak wciąż klęczę u Twych stóp alabastrowych gotów całować ich wspomnienie.
Kruku nicości i chaosu, Kruku piękna i perwersyjnej doskonałości, Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu. Otworzyłeś mi drzwi pomiędzy światami, otworzyłeś mi drzwi, za którymi z próżni tworzy się Wszechświat. Wulgarnie ciepłym oddechem ust czerwonych rozpłonęły mi latarnie i gwiazdy i ślepia mroku. I przyjęło mnie miękkie łono odrzuconych.
Wielki małością, Ty, Kruku pokazałeś mi drogę wśród cierni, tą jedyną, która nawet, jeśli cel mija, to z namaszczeniem przybliża się do niego najbardziej. Dałeś mi lekcję odwagi, siły i pokory. Lekcję przyjaźni i miłości, o której – jak myślałem – wiedziałeś tak mało. Bez wahania rzuciłeś żagiew tam, gdzie płomienie wybuchają najgorętsze, gdzie ogień trawi to, co najcenniejsze, tam, właśnie tam, gdzie tą żagiew trzeba było rzucić. W szalonym wirze tańca i obłędu, w transie muzyki i upojenia miałeś moc, by przerwać to, co było chore.
Rana nie boli, a mimo pustki, pozostał podziw i uwielbienie. Kruku, magiczny ptaku wiedzy i wolności, choć odfrunąłeś do innych światów, wciąż jesteś ze mną, wciąż dajesz mi natchnienie. Twój obraz jest moim czarnym aniołem, jeśli nie stróżem, to może muzą, lub diabłem, a może po prostu pochodnią.
Ja, król tułaczy, wilk w burym futrze, o oczach pełnych miłości, gniewu i obłędu, wznoszę hymn na Twą cześć. Cokolwiek będzie, cokolwiek się narodzi i cokolwiek umrze, niech ma na sobie piętno wiatru powstałego z łopotu czarnych skrzydeł. Leć Kruku ku gwiazdom, ku księżycowi, ku pięknu.
Znów nastaje czas łowów i wędrówki...
LCF
05.2007
Czarny Kruku, co niesiesz pożogę, co palisz za sobą mosty, co świat cały jedną iskrą w popioły obracasz. Klękam przed Tobą z podziwem, z szacunkiem, z namiętną celebrą. Blask piór czarnych odfrunął zostawiając jeno znamię wiatru, gdzieś na dnie duszy. Twój krzyk zranił boleśnie, niczym rytualny sztylet gładzący ostrością miękkość serca.
Kazali Cię nienawidzić, wpisali na indeks dusz zakazanych, usiłowali zakłuć pikami gniewu i zemsty. Kazali. A jednak wciąż klęczę u Twych stóp alabastrowych gotów całować ich wspomnienie.
Kruku nicości i chaosu, Kruku piękna i perwersyjnej doskonałości, Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu. Otworzyłeś mi drzwi pomiędzy światami, otworzyłeś mi drzwi, za którymi z próżni tworzy się Wszechświat. Wulgarnie ciepłym oddechem ust czerwonych rozpłonęły mi latarnie i gwiazdy i ślepia mroku. I przyjęło mnie miękkie łono odrzuconych.
Wielki małością, Ty, Kruku pokazałeś mi drogę wśród cierni, tą jedyną, która nawet, jeśli cel mija, to z namaszczeniem przybliża się do niego najbardziej. Dałeś mi lekcję odwagi, siły i pokory. Lekcję przyjaźni i miłości, o której – jak myślałem – wiedziałeś tak mało. Bez wahania rzuciłeś żagiew tam, gdzie płomienie wybuchają najgorętsze, gdzie ogień trawi to, co najcenniejsze, tam, właśnie tam, gdzie tą żagiew trzeba było rzucić. W szalonym wirze tańca i obłędu, w transie muzyki i upojenia miałeś moc, by przerwać to, co było chore.
Rana nie boli, a mimo pustki, pozostał podziw i uwielbienie. Kruku, magiczny ptaku wiedzy i wolności, choć odfrunąłeś do innych światów, wciąż jesteś ze mną, wciąż dajesz mi natchnienie. Twój obraz jest moim czarnym aniołem, jeśli nie stróżem, to może muzą, lub diabłem, a może po prostu pochodnią.
Ja, król tułaczy, wilk w burym futrze, o oczach pełnych miłości, gniewu i obłędu, wznoszę hymn na Twą cześć. Cokolwiek będzie, cokolwiek się narodzi i cokolwiek umrze, niech ma na sobie piętno wiatru powstałego z łopotu czarnych skrzydeł. Leć Kruku ku gwiazdom, ku księżycowi, ku pięknu.
Znów nastaje czas łowów i wędrówki...
LCF
05.2007
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
bury_wilk · dnia 04.11.2009 11:10 · Czytań: 1401 · Średnia ocena: 4 · Komentarzy: 30
Komentarze
I to jest jak najbardziej bury tekst
Z pełniejszym komentarzem wrócę, kiedy dotrę do domu...
Z pełniejszym komentarzem wrócę, kiedy dotrę do domu...
Magiczne.
Właściwie nie mam nic do powiedzenia, więc wystawiam Świetne i znikam.
Właściwie nie mam nic do powiedzenia, więc wystawiam Świetne i znikam.
Oke, co do tego, że nie zrozumiałaś, to nie mam wątpliwości - choć tym razem nie ma to być przytyk do Ciebie, tylko wiem co i jak napisałem, a napisałem tak, żeby nie bardzo dawało się zrozumieć, a co do wizji, to cóż, są nieodgadnione
Sirmicho, magia w tym była przy pisaniu, a jeśli ją widać trochę i przy czytaniu, to całkiem się cieszę
Sirmicho, magia w tym była przy pisaniu, a jeśli ją widać trochę i przy czytaniu, to całkiem się cieszę
Także należę do głosów, które twierdzą, że jest to ładnie napisane. Ale niestety, nie zrozumiałam. Jak u Oke, zastanowiły mnie te stopy
Powinno się pisać z dużej litery. A nawet jeśli nie, to ładnie wpasuje się w kontekst ta mała zmiana
Nie chcę żeby był jakiś złośliwy przytyk, ale z reguły tak jest, że autor zawsze wie (w każdym razie powinien) wiedzieć co napisał. Może jednak trochę za bardzo ukryłeś intencję? A może mała wskazówka? Może mi się tylko wydaje takie trochę oderwane od rzeczywistości?
Cytat:
wszechświat
Powinno się pisać z dużej litery. A nawet jeśli nie, to ładnie wpasuje się w kontekst ta mała zmiana
Nie chcę żeby był jakiś złośliwy przytyk, ale z reguły tak jest, że autor zawsze wie (w każdym razie powinien) wiedzieć co napisał. Może jednak trochę za bardzo ukryłeś intencję? A może mała wskazówka? Może mi się tylko wydaje takie trochę oderwane od rzeczywistości?
Oderwane od rzeczywistości tak naprawdę nie jest... Tak właśnie miałem zamiar to napisać, jak napisałem i podpowiedzi nie będzie, wyjaśniania intencji też
A wszechświat zaraz zmienię, czemu nie
p.s. na świecie, że już o nadmienionym wszechświecie nie wspomnę, jest masa rzeczy, których się nie rozumie, ale to nie oznacza, że nie mają prawa bytu, że nie można ich oglądać, dotykać etc Niech ten tekst do tego zbioru właśnie się zalicza
A wszechświat zaraz zmienię, czemu nie
p.s. na świecie, że już o nadmienionym wszechświecie nie wspomnę, jest masa rzeczy, których się nie rozumie, ale to nie oznacza, że nie mają prawa bytu, że nie można ich oglądać, dotykać etc
Niech ten tekst do tego zbioru właśnie się zalicza 
wiem wiem, że kruk to przenośnia, ale Oke wbiła mi te jego stopy do łepetyny i już widzę ciebie bury wilku całującego kruka po... "stopach" ;-)))
Wiesz, że teraz będę miała zagwozdkę Ale przyszło mi już do głowy trochę skojarzeń
W pełni się z Tobą zgadzam
Ale przyszło mi już do głowy trochę skojarzeńCytat:
p.s. na świecie, że już o nadmienionym wszechświecie nie wspomnę, jest masa rzeczy, których się nie rozumie, ale to nie oznacza, że nie mają prawa bytu, że nie można ich oglądać, dotykać etc smiley Niech ten tekst do tego zbioru właśnie się zalicza smiley
W pełni się z Tobą zgadzam
no tak, stopy
ano, napisane po burasowemu. raczej bez żadnego ale. jednak ocierasz się patos, wlaśnie przerost formy nad treścią.
no nie trafił do mnie tekst, pomimo wykonania. daltego bez oceny.
pzdr
ano, napisane po burasowemu. raczej bez żadnego ale. jednak ocierasz się patos, wlaśnie przerost formy nad treścią.
no nie trafił do mnie tekst, pomimo wykonania. daltego bez oceny.
pzdr
My Hero 
mnie tam stopy się jakoś nie rzuciły, ino ten alabaster - ale skoro epitafium, to ok - niech będzie i w tym znaczeniu.
Tylko dlaczego "epitafium" skoro kruk... przepraszam Kruk wydaje się nieśmiertelny? Czy pozorną śmiercią Kruka, jest to odnalezienie w nim/poprzez niego szczęścia?
Ok, to sobie podumałam
a i tak nie mogę opędzić się przed wizją Wilka, który zagryzł kruka, a później wystawia epitafium łowom pośród wirujących jeszcze piór... Ooo... to też nie głupi klucz
mnie tam stopy się jakoś nie rzuciły, ino ten alabaster - ale skoro epitafium, to ok - niech będzie i w tym znaczeniu.Tylko dlaczego "epitafium" skoro kruk... przepraszam Kruk wydaje się nieśmiertelny? Czy pozorną śmiercią Kruka, jest to odnalezienie w nim/poprzez niego szczęścia?
Ok, to sobie podumałam
a i tak nie mogę opędzić się przed wizją Wilka, który zagryzł kruka, a później wystawia epitafium łowom pośród wirujących jeszcze piór... Ooo... to też nie głupi klucz
Z jednej strony zgrabnie napisane. Z drugiej rozdmuchane do granic możliwości.
"Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu."
Wkradła się rym
"Kruku tchnienia nocy, oraz prowokacyjnej mocy poezji spojrzenia i gestu."
Wkradła się rym
No to rym cym cym.
Takie zboczenie wszyscy mamy, że ciągle sensu w tekstach szukamy. Niech sobie Kruk jest kim tam być chce, nawet i czym tam niech będzie też. Diabłem, Aniołem, Bogiem, Kochanką, natchnieniem, zboczeniem, wizją, omamieniem. Wszystko mi jedno, przerost jeśli jakiś jest, niechaj będzie też.
Ze stopami czy piórami niech sobie lata nad nami.
Tak jak przyjemność miałeś w pisaniu, miałam i ja w komentowaniu, że nie wynika nic z tego, nie przeszkadza mi, do tego jeszcze powiedzieć muszę, spontanicznie sprzedałam Ci duszę.
PS Zaznaczam, że jestem zupełnie trzeźwa. Zażalenia do komentarza przyjmuję między 22.22 a 23.23.
Takie zboczenie wszyscy mamy, że ciągle sensu w tekstach szukamy. Niech sobie Kruk jest kim tam być chce, nawet i czym tam niech będzie też. Diabłem, Aniołem, Bogiem, Kochanką, natchnieniem, zboczeniem, wizją, omamieniem. Wszystko mi jedno, przerost jeśli jakiś jest, niechaj będzie też.
Ze stopami czy piórami niech sobie lata nad nami.
Tak jak przyjemność miałeś w pisaniu, miałam i ja w komentowaniu, że nie wynika nic z tego, nie przeszkadza mi, do tego jeszcze powiedzieć muszę, spontanicznie sprzedałam Ci duszę.
PS Zaznaczam, że jestem zupełnie trzeźwa. Zażalenia do komentarza przyjmuję między 22.22 a 23.23.
No nie wiem, coście się akurat Burego tak uczepili. To epitafium do kruka, symbolu, który dla bohatera ma specjalne znaczenie. Tak jak Izolda pisze, do Boga, Diabła, Anioła czy innego stwora. Do mnie trafiło, bo skojarzyłem kruka, może najprościej jak się dało, z diabłem, z postacią złą, a jednocześnie bardzo pociągającą i ukazującą życie z jakby innej, mniej znanej nam strony. Nie uważam, żeby tu wystąpił przerost formy nad treścią... to zgrabny kawałek, który można zinterpretować niemal dowolnie, dopasować do siebie. Do epitafium trafiło.
Sirmicho, jaki z ciebie mądry facet
Magluję ten tekst od kwietnia, magluję też autora o podpowiedź. Udało mi się... Zrozumieć? Może nie do końca.
Epitafium dla kruka, Epitafium dla śmierci, Epitafium dla..
Własnie dla? Dowolność interpretacji tego tekstu jest zaskakująca, ponieważ, jak napisał mój przedmówca można to interpretować dowolnie.
Każdy ma swoją stronę ciemności, ja dodam tylko, że przez szacunek do autora nie napiszę tak naprawdę tego, co myślę o tym tekście, a co sam nieostrożnie raczył mi kiedyś wyjawić.
Dla mnie to najbardziej bury z burasowych tekstów.
Bury, powiem Ci jedno, Ty wiesz...
"Najlepiej widzi się tylko sercem , najważniejsze jest niewidzialne dla oczu"
Nie chce znać Twojej strony muru...
Magluję ten tekst od kwietnia, magluję też autora o podpowiedź. Udało mi się... Zrozumieć? Może nie do końca.
Epitafium dla kruka, Epitafium dla śmierci, Epitafium dla..
Własnie dla? Dowolność interpretacji tego tekstu jest zaskakująca, ponieważ, jak napisał mój przedmówca można to interpretować dowolnie.
Każdy ma swoją stronę ciemności, ja dodam tylko, że przez szacunek do autora nie napiszę tak naprawdę tego, co myślę o tym tekście, a co sam nieostrożnie raczył mi kiedyś wyjawić.
Dla mnie to najbardziej bury z burasowych tekstów.
Bury, powiem Ci jedno, Ty wiesz...
"Najlepiej widzi się tylko sercem , najważniejsze jest niewidzialne dla oczu"
Nie chce znać Twojej strony muru...
Jeszcze nie ma 23:23, wiec tak na szybko... Izoldo, zażaleń nie składam, a co do duszy... lepiej byś zrobiła sprzedając ją diabłu...
Sirmicho, zupełnie nie myślałem o tym, by tekst dawał uniwersalne przesłania/interpretacje/cokolwiektamchcecie, ale skoro wyszło, że dawać może, to jak najbardziej niech daje. Jestem za.
Gabciu, w sumie dobrze, że nie chcesz znać... to co prawda i tak nic by nie zmieniło, ale dobrze... A jeśli chodzi o tekst... cóż, czasem człowiek powie za dużo ale skoro już coś tam wiesz, a ja nie mam zamiaru tego czegoś rozbełtywać, to tu więcej nie odpiszę
dziękuję wszystkim czytelnikom, a komentującym czytelnikom szczególnie
Sirmicho, zupełnie nie myślałem o tym, by tekst dawał uniwersalne przesłania/interpretacje/cokolwiektamchcecie, ale skoro wyszło, że dawać może, to jak najbardziej niech daje. Jestem za.
Gabciu, w sumie dobrze, że nie chcesz znać... to co prawda i tak nic by nie zmieniło, ale dobrze... A jeśli chodzi o tekst... cóż, czasem człowiek powie za dużo
ale skoro już coś tam wiesz, a ja nie mam zamiaru tego czegoś rozbełtywać, to tu więcej nie odpiszę dziękuję wszystkim czytelnikom, a komentującym czytelnikom szczególnie
23:22, ale się zmieściłem
dusza Izoldy jest MOJA
dusza Izoldy jest MOJA
barokowa? - cóż, chyba masz rację, miewam takie zacięcie
Bardzo dobre. Nawet samo w sobie, chociaż gdybys dopisal do tego powieść, równie dobrą jak ten fragment byłoby idealnie.
Szczególnie ten zwrot mi sie spodobal:
I na jego podstawie sobie dobuduje interpretację. Ale zachowam ja dla siebie.
Szczególnie ten zwrot mi sie spodobal:
Cytat:
Wielki małością, Ty, Kruku
I na jego podstawie sobie dobuduje interpretację. Ale zachowam ja dla siebie.
Wielki małością, Ty, Kruku pokazałeś mi drogę wśród cierni, tą jedyną, która nawet, jeśli cel mija, to z namaszczeniem przybliża się do niego najbardziej.cyt, aut. Aby mieć takiego magicznego przewodnika, trzeba duszą być i po tej i po tamtej stronie."Kruku, magiczny ptaku wiedzy i wolności, choć odfrunąłeś do innych światów, wciąż jesteś ze mną, wciąż dajesz mi natchnienie. Twój obraz jest moim czarnym aniołem, jeśli nie stróżem, to może muzą, lub diabłem, a może po prostu pochodnią."Fantastyczny tekst, najbardziej urzekła mnie pokora przed wielkością Kruka- personifikacja, tak myślę.A Ty leć Kruku, leć.
Powieść do tego? Jack, dałoby radę i taką przed i taką po tym tekście... ale właściwwie napisało tą powieść życie, to ja już nie będę w szranki stawał.
Eurydyko, fantastyczny, to jest ten kruk, a nie tekst
Bardzo mi miło
Eurydyko, fantastyczny, to jest ten kruk, a nie tekst
Bardzo mi miło
magiczne. W sumie wygląda mi na część czegoś dłużeszgo, ale fragment się bardzo podoba. Udane.
Nie wiem, czemu to tak wygląda... zawsze można dopisać, rozwinąć, ale pisząc to nie miałem takiego zamiaru.
Szary wilk, pozdrawia Burego Wilka
Tak Cię wszyscy reklamują, ba, nawet straszą Tobą biednych nowicjuszy, że musiałem zapoznać się z Twoją twórczością. I wielcem kontent.
Jeżeli nastąpił tu przerost formy nad treścią, to w niczym nie ujęło to wartości tekstowi . I patos bywa smaczny, gdy go właściwie przyrządzić. Tak mistyczne utwory powstają często pod wpływem chwili, impresji uczuć.
Tak Cię wszyscy reklamują, ba, nawet straszą Tobą biednych nowicjuszy, że musiałem zapoznać się z Twoją twórczością. I wielcem kontent.
Jeżeli nastąpił tu przerost formy nad treścią, to w niczym nie ujęło to wartości tekstowi . I patos bywa smaczny, gdy go właściwie przyrządzić. Tak mistyczne utwory powstają często pod wpływem chwili, impresji uczuć.
Z tą reklamą, to hmmm, miła bardzo, ale czy aż tak zasłużona? :/
Jak na pierwszy tekst, to nie trafiłeś chyba najlepiej ale jeśli faktycznie się spodobał, to miło mi bardzo. Ja do tych dłuższych raczej zachęcam
Jak na pierwszy tekst, to nie trafiłeś chyba najlepiej
ale jeśli faktycznie się spodobał, to miło mi bardzo. Ja do tych dłuższych raczej zachęcam 
Przeczytalam i się przylepiło. Kruk tu, kruk tam...
Mimo że wokół same kawki
A na serio - spodobało mi się Twoje epitafium. Nawet jeśli nie szukać w nim metafor, to i tak przemawia. A jeśli przenośnie znajdujemy - jeszcze lepiej.
Spotkania z Krukiem zawsze były dla mnie przeżyciem mistycznym.
Szkoda, że już ich tak niewiele...
Pozdrawiam
Mimo że wokół same kawki
A na serio - spodobało mi się Twoje epitafium. Nawet jeśli nie szukać w nim metafor, to i tak przemawia. A jeśli przenośnie znajdujemy - jeszcze lepiej.
Spotkania z Krukiem zawsze były dla mnie przeżyciem mistycznym.
Szkoda, że już ich tak niewiele...
Pozdrawiam
Tak, spotkania z krukiem był przeżyciem mistycznym...
Bardzo się cieszę, że się spodobało. Bardzo
Dzięki
Bardzo się cieszę, że się spodobało. Bardzo
Dzięki
Ostatnio dodane recenzje
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Król
- Pokora
- Wyrzuty sumienia Kanady - recenzja książki "27 śmierci Toby'ego Obeda" J. Gierak-Onoszko
- Krym
- Pierwsza zmarszczka
- Gdy świecił księżyc - Rozdział drugi - Zlękniona sarenka
- Gdy świecił księżyc - Rozdział pierwszy - Socjalizacja na siłę
- Białe słuchawki
- Urodziny
- Światła pośród obłoków
- Czarne anioły
- Anioł Stróż
- W cafe "Pod Złotym Lwem"
- Podwójna ciągła
- Musztra
- Autobus
- Ty kur...
- Prześwietlenie filcowate
- Ryfka
- Skądinąd. I zewsząd...
- Nigdy nie wsiadaj do starej windy…
- Puste góry
- Literackie protesty
- Dziwny kraj
- Zapiski z wycieczki rowerowo-kolejowej, cz.1
- Kraina ognia 2
- Patogen
- Banały
Proza: Dolna Półka
- Golda. Rozdział 1. Mgła nad Miastem.
- Umierają nawet cmentarze
- Zamknięty krąg
- Prezent dla Mikołaja
- Egzaminator 05
- Stanik testowy
- Współlokatorzy
- Witch, ty głupia Babo!
- Daleka podróż
- Złodziej
- Kocham Ewkę – Finał
- wstęga Moebiusa
- Ucieczka - fragment powieści
- Na grzyby!
- Bal szkolny
- Zapiski z wycieczki rowerowo-kolejowej, cz. 5/5, a więc ostatnia
- Ciemność na schodach
- Zapiski z wycieczki rowerowo-kolejowej, cz. 4/5
- Zapiski z wycieczki rowerowo-kolejowej, cz.3/4
- Na krawędzi
- Obciążenie
- są takie chwile w życiu poety
- koncentracja
- Na dachu światła
- na pełnym morzu...
- George Gordon Byron - Ten czas nie pójdzie w zapomnienie
- pełnia księżyca plonów
- Monidło
- Athos
- Grigorij Ter-Azarian - Jesienna miłość
- wschód słońca w Trondheim
- Prawo Talionu, contrapasso!
- ***(I po cóż ci książę?)
- Nike z Samotraki
- Na domiar złego idzie dobre
- Litota
- Wzgórze biednych ludzi
- Wiersz napisany 1 listopada
- tu kończy się sen a zaczyna las
- jesienna mucha
- Juda
- imię róży
- Farfura
- Jak my wszyscy
- Sosna
Poezja: Dolna Półka
- zawodnicy
- I ten pierdolony czas
- Kolejny rodzaj hibernacji
- Gdy odnalazłem radość
- Piąty lutego
- Atmosfera
- kiedy nas zobaczą nie będziemy już razem.
- Zobacz jak biegniemy...
- ostatnie spotkanie
- test plam
- Trumna
- niebieska
- Słodko-gorzkie
- O smaku płatków śniegu
- Reset
- Nowe Cokoły
- smutno
- Na Dzień Wiedźmy
- Zimowa księżniczka
- Opowieść o kranie
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Konkursy -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie
Ostatnie komentarze
- Marek Adam Grabowski
- 25/11/2023 14:05
- Kopiuje mój komentarz z innego mieszcza: "Ciekawy… »
ShoutBox
- Berele
- 28/11/2023 08:40
- Poranek; dźwięk budzika, odcisk brudnej ręki na ścianie, szum czajnika, strumień wody do kubka, silnik samochodu dostawczego za oknem; wciśnięcie klawisza w starym radio.
- mike17
- 14/11/2023 20:43
- Sweet dreams, my love
- Jaaga
- 14/11/2023 12:23
- Dzień dobry, zapraszam na herbatkę.
- mike17
- 13/11/2023 14:45
- Dzień doberek całej literackiej społeczności
- aleksander81
- 13/11/2023 09:16
- I dzień dobry w poniedziałek, do piątku już niedaleko
- mike17
- 12/11/2023 14:02
- Wesoły pozdrowczyk ślę dla wszystkich
- Wiktor Orzel
- 12/11/2023 12:38
- dzień dobry!
- aleksander81
- 12/11/2023 08:49
- Dzień dobry wszystkim niedzielnie!!! [link]
- aleksander81
- 12/11/2023 08:46
- Wczoraj było święto, w Poznaniu wszyscy maszerowali i jedli rogale marcińskie. Też fajnie!
Ostatnio widziani
- Online
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2023
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt