Powinien mi się podobać, ale nie dostaniesz dobrego komentarza, takie jasne przesłanie nie powinno być tak barokowe, gubi się sens w gąszczu słów i metafor dopełniaczowych niezbyt trafnie dobranych, ( łzy bernardyny? zaspy przywar, mglistych marzeń
komplikują odbiór. Na plus pointa.

Przeczytałam wiersz, przeczytałam komentarz powyżej i oto parę wniosków : jeśli piszesz wiersz dla jednej osoby , której dedykujesz, za cholerę (taka choroba jakby kto pytał co trzęsie) nikt nie pojmie z przechodzących co czujesz, ale zabierze głos
Treść jest bardzo prosta pomimo kunsztu słowa - to urocze podziękowanie i jeszcze troszkę i ten kunszt słowa akurat mi się tutaj podoba, no cóż można jeść w Mc donaldzie a można jeść w Wierzynku Proza życia
Z zasady nie oceniam wierszy z dedykacją , ale tu złamię tę regułę ( po to one są) - za kunszt słowa w obecnych czasach, świetneTylko zmień tytuł bo troszkę odstrasza
PS. Zatem dodatkowe podziękowania dla Kasi
Pozdrawiam

Dal chylę czoło - jedna zrozumiałaś o co chodzi koriat nie uważam, że "łzy bernardyny" brzmią kretyńską, zmartwię cię - podobają mi się Ale szanuję słowa krytyki, chociaż kompletnie nic nie zrozumiałeś z tego co chciałem przekazać. Zmartwiłbym się gdyby wszyscy odebrali to tak jak Ty - na szczęście Dal wraca mi nadzieję w ludzi To opis wyprawy ratunkowej, której podejmuje się ukochana osoba wbrew czyimś wadom i złym cechom charakteru. Gwiazda Polarna, bernardyny i czekan - to wszystko towarzyszyło osobom, które w przeszłości szły na ratunek innym. Tyle. W tym wierszu wszystko podano jak na patelni, a Ty doszukujesz się jakiś głębin. Szanuję Twoje zdanie, uszanuj moje - oki? Dal ma rację: "jeśli piszesz wiersz dla jednej osoby , której dedykujesz, za cholerę (taka choroba jakby kto pytał co trzęsie) nikt nie pojmie z przechodzących co czujesz, ale zabierze głos". Mimo wszystko szanuję opinię wszystkich. Pozdrawiam!

Slavek, dzięki za słowo otuchy

Ech, dobrze, napisze jeszcze to i owo, i koniec, dobrodoszli, coby pyskówki nie było
O co mi chodziło:
Czepiam się Dal (Dal, więc Ty się nie tłumacz ), bo wydaje mi się (!), że pisze głupoty. Wiersz, jak każde dzieło sztuki, jest medium, które ma przekazać odbiorcy pewne treści, estetyczne, literackie i inne. Otóż Dal przypisuje Ci, mniejsza czy słusznie, że powyższy wiersz przeznaczony jest tylko dla jednego odbiorcy, i tylko dla niego zrozumiały. Publikowanie czegoś takiego jest dla mnie pozbawione sensu, bo innemu odbiorcy żadnych treści nie jest w stanie przekazać, więc czytanie go jest jałowe. Ot.
Wracając do samego wiersza. Możesz myśleć że jestem głupi, ale proszę, nie że aż tak, że nie zrozumiałem sytuacji lirycznej wiersza. W pierwszym komentarzu pastwiłem się nie nad nią, tylko nad sposobem, w jaki ją przekazałeś, bo jest to sposób koślawy - bo są tam po prostu błędy gramatyczne, zły przypadek, to wszystko, co wymieniłem. Przekaz wiersza (swoją droga raczej wątły, ale będący jakimś tam pomysłem) nie ma nic do rzeczy. Albo i ma, bo jest fundamentem, ale nie stoi na nim nic ciekawego.

Swoją drogą, chyba nigdy nie przestanę się dziwić, jak względne jest nawet elementarne poczucie estetyki.
Z ukłonem

Za pozwoleniem Jareczku - parę słów muszę napisać - choć przykre, że pod tak ładnym wierszem.
Koriat - nie zamierzam się nikomu tłumaczyć a już tym bardziej Tobie, wyrosłam z tego troszkę, dawno. Mój komentarz bardzo zgrabnie przemanewrowałeś i tu moje gratulacje jeśli to było istotnie zamierzone - "odwróciłeś kota do góry ogonem", ale bądź łaskaw nie zdzierać futra i czytaj ze zrozumieniem tekstu.Twoją ostatnią wypowiedź pod moim adresem traktuję jako swoistą "egzotykę" słowną i życzę Ci abyś również poznał jakąś bardzo wyrozumiałą i niezwykle cierpliwą - Kasię.
Pozdrawiam obu Panów

Dołączam się do życzeń

Dziękuję gabi Pozdrawiam!

Przy tytule bym pogrzebał.

Gabi masz pełną skrzynkę, więc tutaj dziękuję wiesz za co Dal również. Fajnie mieć takie matki chrzestne

Wiem, że dobre, najlepsze Pozdrawiam!

Oj Koriat, tak dbasz o estetykę innych, a te literówki i interpunkcja jakby nie do końca dopracowane Nie przystoi osobie, która nigdy nie przestaje się dziwić, jak względne jest nawet elementarne poczucie estetyki. Wiem, wiem, złośliwy jestem - przepraszam. A odnośnie zmarszczek i dłuta - tak jak mówiłem nie zrozumiałeś, to nie zmarszczka jest dłutem tylko łza, ale przecież Ty to wiesz

Rzeka swym nurtem prędzej koryto głębokie wyżłobi, niż Nasz Koriatek pojmie o co chodzi z tą metaforą.Spróbuję wyjaśnić, ale rezultat zależy od odbiorcy Można coś rylcem wyżłobić - rzeźbiarz, łyżką w talerzu- głodomór esteta a można zmarszczką , czyli linią, przebiegiem na naskórku, czyli metaforą - to już Poeta. Łzy nie powodują zmarszczek, tylko uśmiech może je powodować- a te zmarszczki to kurze łapki więc musi być logicznie zapis - zmarszczką a nie zmarszczkiZobacz jak spływa łza, imituje linijne ułożenie głębokich zmarszczek policzkowych. Zapis zatem - "zmarszczką wyżłobi" jest jak najbardziej prawidłowy i jako metafora bardzo interesujący. A po za tym nie wyobrażam sobie Jarka piszącego podziękowanie komuś bliskiemu z wypominaniem zmarszczek, których ta osoba nie posiada .Ty strzeliłbyś taką gafę?, chyba nie. Rozumiem, że nie odpuściłeś sobie przez wzgląd na chęć zrozumienia tego wiersza co mam nadzieję choć trochę teraz uczyniłam.