Szkła miękkie lśnienie przymruża oczy,
niech krtań raz jeszcze ogniem zapłonie.
Za chwilę półmrok głowę omroczy,
ustąpi drżenie, co wlazło w dłonie.

Pluną słowami w delirium usta,
treścią zwróconą z drugiego brzegu.
W serce uderzy wódka jak mustang
nieokiełznany w tętnic obiegu.

Alkohol kusi swym ostrym smakiem,
który pozwala o złym zapomnieć.
Gdy uzależni – to cisza makiem
zasianym pada: - nie wracaj do mnie!

Nie chcę być znowu sam na sam z lustrem;
ono przedrzeźnia mnie ustawicznie,
i wybałusza oczy tak puste,
bez myśli jednej…czy to dziedziczne?

V.T