Choć nie w moja stronę podróżuje twoja twórczość, tym razem mi się podoba, podobnie jak ,,kamelia" i ,,fałszywe złoto" Na pewno masz rękę do miniatur.

Krzysztofpnowak: dziękuję ślicznie.

oksana meyla: To bardzo miło, że ci się podoba. Czy mam rękę do czegokolwiek - nie wiem. Wiem tylko, że strasznie lubię pisać.

wierszokleta: z wersyfikacją często mam problem, bo dzielę wiersz bardzo na wyczucie i zapewne czasami bez sensu. Chciałabym się pobawić w przerzutnie, ale brakuje mi wprawy i podejrzewam, że będą wychodzić cienko. A nad twoją propozycją pomyślę. Dzięki za odwiedziny i poczytanie.

Kurdę, a mnie to rozbicie drugiego wersu jakoś nie leży. Ale wrócę na pewno do tego bazgrołka za jakiś czas, może zdąży mi się spodobać.
Zakończenie może faktycznie wyskakuje jak z kuferka, ale mi pasuje treściowo do reszty. Cóż, może tylko mi.
Tytuł? Nie jestem pewna, czy umiem sensownie wytłumaczyć... Mikrokosmos, w tym wypadku człowiek (reprezentowany przez Scarlett), a gnijący, bo jego życie jest w stanie rozkładu emocjonalnego - Scarlett jest tak sfrustrowana, że pali fajkę za fajką, nawet przy pieczeniu ciastek, a potem jeszcze noc spada jej na głowę.
Zresztą, najpierw miałam zatytułować toto "deszcz na rzęsach", ale brzmiało tak miękko i ckliwie, że zmieniłam.

Hm, więc puenta też do przemyślenia. Może coś jeszcze pokombinuję, ale to kiedyś.
Bardzo mnie cieszy, EF, że wiersz niepokoi - m.in. taki efekt chciałam uzyskać. Dziękuję za odwiedziny.