kamyczku - mogę tak?
"dorosłam" stawia Ciebie jako osobę ukształtowaną, ale czy na pewno, czy życie nie przyniesie nowych doświadczeń? i co będzie z tym "dorosłam" przy ciężkiej próbie?, napisałbym dorastam, ale ja jeszcze nie dorosłem do wielu rzeczy łącznie z doradzaniem
"całe życie się uczymy a umieramy głupi" - tak jakoś ludowo mnie naszło na koniec, ważne, że czuję wrażliwość po Twojej stronie chęć operowania słowem
pozdrawiam

wychodząc z siebie powtórzenie razem z tytułem można uznać za anaforę
Dla mnie przekaz bardzo czytelny umiejętność kontrolowania emocji to pewna oznaka dojrzałości. Też już ten etap mam za sobą Niemniej to raczej kolejny krok do dorosłości Myślę, że warto Kamyczku pielęgnować w sobie dzieciaka
Tym razem ja, coś zwinę z Twego ogródka : podnoszę uśmiech
z podłogi Pozdrawiam.

Ha! Cieszę się, że wstąpiłam do tego wiersza. Bo spotkałam na podłodze uśmiech, który tutaj został podniesiony. Bardzo wymowny, ciekawy wers.
Ogólnie ładnie tu słowa kolejne się uzupełniają, obrazki wskakują przed oczy i się podobają w swoim wyrazie, malunku.
Już dwa pierwsze wersy spowodowały, że poczułam, iż warto iść dalej. Nie zmyliły mnie.
Czasem warto pogrzebać w archiwach (co często robię w sumie), by trafić na "dorastanie Kamyczka" .

Pozdrawiam z księżycem w srebro otulonym.